" แม่ของลูก...ทุกภพเอย "

อ.วรศิลป์

โอละหนอ โอละเห่	
แม่เคยกล่อมและไกวเปลให้หลับใหล
ถ้อยคำร้องคือลำนำรักจากใจ	
อันยิ่งใหญ่ที่ให้ลูกด้วยผูกพัน
	
โอ้ละหนอ โอละเห่	
ลูกเลยวัยไกวเปลมิเหหัน
แม่ยังรักยังห่วงทุกห้วงวัน	
โดยมิหวั่นหรือย่อท้อต่อสิ่งใด
	
งานจะหนักจะเบาแม่ไม่ว่า	
ด้วยสองบ่าของแม่นั้นแบกไหว
จะหนักหนาสาหัสสักเพียงใด	
เหงื่อที่ไหลก็คือรักอันหนักทรวง
	
จวบจนวันลูกลืมตาและอ้าปาก	
แม่ยังยอมลำบากก็เพราะห่วง
ให้มากมายแต่ไม่เคยคิดทวง	
เลือดในทรวงแม่พลีให้ไม่เอาคืน
	
แต่เคราะห์ซ้ำกรรมซัดต้องพลักพราก
แม่ด่วนจากลับไปยากใจฝืน
สำนึกรักแม่ฟูมฟักให้หยัดยืน	
อยากหยิบยื่นคืนรักให้พักสบาย
	
วันนี้ลูกมาส่งแม่สู่ฟ้า	
ร้องเพลงกล่อมแม่นิทราให้เหนื่อยหาย
นับแต่นี้ถึงวันที่ม้วยมลาย	
จารึกไว้แม่ของลูกทุกภพเอย
	
(ขอร่วมไว้อาลัยกับการจากไปของคุณแม่เสงี่ยม    มณฑาพงษ์)				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    20 มีนาคม 2556 08:31 น. - comment id 1256863

    ร่วมไว้อาลัยด้วยคนค่ะ
    
    36.gif36.gif36.gif29.gif
  • เปลวเพลิง

    20 มีนาคม 2556 18:50 น. - comment id 1256887

    รักของแม่ยิ่งใหญ่ไม่ลืมเลือน
    ไว้อาลัยด้วยครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน