จะเป็นไรไปเล่า..เฝ้าเขียนอ่าน อุดมการณ์ต่างกันฤากั้นขวาง ต่างรับรู้ความเหมือนไม่เลือนลาง เพื่อนร่วมทางอย่าท้อสู้ต่อไป เท่าที่เคยรับฟังไม่รังเกียจ อย่าเคร่งเครียดเสียขวัญจนหวั่นไหว จะเปลี่ยนแปลงตรรกะเพื่ออะไร ความหมองไหม้ของตนแลกคนดู? เป็นตัวของตัวเองคงเจ๋งกว่า ถูกตราหน้าว่ากบฏน่าอดสู หลอกตัวเองทำไมใครเชิดชู แม้ศัตรูยังเยาะเกาะรั้วแซว สุจริตทุกครั้งตั้งใจมั่น มุ่งบากบั่นกรุยทางและวางแถว สะท้อนงานการเมืองกระเตื้องแนว หายใจแผ่วทิ้งไป..ทำไมมี!!! ..
11 มีนาคม 2556 09:53 น. - comment id 1160035
นายฤกษ์ ยินดีที่มีเพื่อนร่วมเขียนจ้า เขียนเถิด อ่านแทบทุกกลอนแหละ อิอิ
7 กุมภาพันธ์ 2556 13:28 น. - comment id 1254869
เห็นกานต์กลอนของท่านแล้วใจเหิม ให้เพิ่่มเติม..ความรู้..เข้าสู่สมอง ว่าต่อแต่....นี้ไป...จักแต่งกลอน ขอให้ท่าน....ช่วยสอน....ป้อนวลี...///
7 กุมภาพันธ์ 2556 13:30 น. - comment id 1254870
ชอบจังค่ะกลอนบทนี้
7 กุมภาพันธ์ 2556 13:33 น. - comment id 1254872
หนูเขียนเพราะฝึกปั๊ดตะนาฉะหมองก๊า...
7 กุมภาพันธ์ 2556 14:29 น. - comment id 1254880
ตามนั้นเลยค่ะ
7 กุมภาพันธ์ 2556 15:06 น. - comment id 1254889
มาร่วมกันเขียนด้วยขอรับพี่กุ้ง
7 กุมภาพันธ์ 2556 15:14 น. - comment id 1254898
เธอเขียน เขาเขียน ฉันเขียน เลียนเรียนเปลี่ยนแปลกแตกต่าง ต่างคิดต่างคนหนทาง หัวใจไม่ร้างเกลอกลอน.........
7 กุมภาพันธ์ 2556 15:20 น. - comment id 1254904
เห็นด้วยเลยนะเนี่ย
7 กุมภาพันธ์ 2556 15:28 น. - comment id 1254907
คุณไร้รูป ไร้นาม ศึกษาดู ตามกลอน ในเวปนี้ คงเข้าที เข้าท่า กว่าหยิบสอน ลองขีดเขียน ตามหลัก สักวรรคตอน อ่านดูก่อน เข้าใจ ใช้ได้เลย ลองดูค่ะ ...................................................................... คุณเทียนหยด อ่านบทนั้น เลยได้บทนี้ อานิสงค์ให้นายแทน อิอิ ...................................................................... น้องแบม แก้วประภัสสร กลัวสมองฝ่อ แต่ไม่มีตังซื้อเปปทีน แค่เป๊บซี่ก็พอได้อยู่น่ะ ร้อนๆ งี้ ...................................................................... น้องตาล น้ำตาลหวาน +1 เหรอ ...................................................................... ตาคำ จ้า เอาปากกาไป กระดาษคงมีแล้วเนอะ ..................................................................... ลุงดาว จริงจ้า วันไหนเห็นเพื่อนเขียนเยอะ เราต้องเอามั่ง กลัวน้อยหน้า เดี๋ยวมีได้เปรียบเสียเปรียบ อิอิ คิดไปโน่น ...................................................................... คุณอ้อย ร้อยฝัน จริงดิ นานๆ จะมีคนยกมือร่วมน่ะ :) ......................................................................
7 กุมภาพันธ์ 2556 16:09 น. - comment id 1254914
ข้าพเจ้า ถามใจข้าพเจ้า... ว่าข้าจะแสนเศร้าสักแค่ไหน... ระหว่างการปล่อยวางทุกอย่างไป... และปล่อยกรรมเคลื่อนไหวไปตามกาล หรือจะทำอวดเท่เหมือนเขาว่า... ตะโกนบ้าเหมือนหมาที่เฝ้าบ้าน... เห็นความเลวเหวห่า ด่าประจาน... แลกกับโลกแสนหวานที่เคยมี... ข้าพเจ้า อาจเสียเธอมหามิตร... แต่ทุกความนึกคิดหนึ่งนิดนี้... เกิดจากแรงปรารถนาบรรดาดี... เสียไมตรีไปบ้างทำอย่างไร เห็นชอบ/ตามนี้
8 กุมภาพันธ์ 2556 13:32 น. - comment id 1254928
จะเขียนให้เพื่อนรักก็หนักจิต อยากจะคิดกลัวเขาเฝ้าอดสู ได้แต่มองตาแป๋วแผ่วใจตู ดูดู๋ดูส่ายหน้าระอาเรา. แก้วประเสริฐ,.
7 กุมภาพันธ์ 2556 17:24 น. - comment id 1254942
ฝีมือ ๆ
7 กุมภาพันธ์ 2556 17:41 น. - comment id 1254951
หายใจแผ่วทิ้งไป..ทำไมมี!!! เข้าใจจบได้ลงตัวจังเลยจ้ะ
7 กุมภาพันธ์ 2556 19:23 น. - comment id 1254960
ชอบอ่านตอนมีคนเขียนให้อ่านค่ะ...
14 กุมภาพันธ์ 2556 14:13 น. - comment id 1254972
สวัสดีวันวาเลนไทน์ค่ะ อยากเขียนด้วยจัง ขอเวลาเคาะสนิมก่อนนะคะ อิอิ
8 กุมภาพันธ์ 2556 11:55 น. - comment id 1254976
นายแทน ลงตัวแล้วเนอะ :) ....................................................................... ตาเพิ่ม ตาก็ใช่ย่อยน่ะ วันหลังเขียนตอบตาเพิ่มบ้างดีกว่า ขออณุญาตไว้ตรงนี้เลย :) ...................................................................... คุณดิน ขอบคุณจ๊ะ ...................................................................... คุณกุหลาบขาว ชอบเขียนแล้วมีคนอ่านเหมือนกันจ้า ...................................................................... นาย กรต บางวันมีละเมอด้วยแหละ อายยยย ...................................................................... น้องยา ยาแก้ปวด ครึ่งๆ กลางๆ แต่สายกลางเข้าไว้เนอะ :) ...................................................................... นายพจนา/ หนังสือ ก็ว่างั้นแหละ แต่บางบทเราก็เขียนจากจินตนาการน่ะ แล้วแต่.. ......................................................................
7 กุมภาพันธ์ 2556 21:42 น. - comment id 1254996
เขียนได้งามแต้ๆ ท่านคุงพี่ป้า...อิอิ งามพจน์ บทลักษณ์ นักป้าเฮย... ปล.ว่าแต่คุงพี่ป้า...นอนตะกรุยผ้าห่ม จริงๆเหรอ
8 กุมภาพันธ์ 2556 02:19 น. - comment id 1255002
คติ "ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ทำทั้งชั่วทำทั้งดี ยังไงยังไงก็ไม่มี คนชม" อิอิ ทุภาษิตยาเด้อ
8 กุมภาพันธ์ 2556 08:12 น. - comment id 1255020
เขียนจากความรู้สึกที่แท้จริง ดีที่สุด
8 กุมภาพันธ์ 2556 17:00 น. - comment id 1255061
กินใจเลยไปถึงตับเลยจร้า. สุขอย่าได้สร่าง
9 กุมภาพันธ์ 2556 09:47 น. - comment id 1255126
ชอบบทสุดท้ายสุด!! ตอนนี้ที่นี่สี่ทุ่ม ที่ไทยสิบโมงเช้า ไหว้ตรุษจีนกันใหญ่ ที่นี่หิมะตกตลอดเวลาไม่เป็นต้องทำงานกันแล้ววคับ งือๆ หงึกๆ หนาวๆ
9 กุมภาพันธ์ 2556 12:26 น. - comment id 1255133
คุณแก้วประเสริฐ ไม่เคยระอาใครเลย จริงๆ น่ะ มาก็ดีใจ ห่างไกลก็คิดถึง :) ........................................................................ ทิดธร คอนพูทน ขนาดนั้นเลย แหะ แหะ ..................................................................... น้องกร กวีปกรณ์ ที่นี่จุดประทัดกันตั้งแต่ยังไม่สว่างเลยหละ แต่ที่นี่ร้อนไม่เป็นอันทำงานเหมือนกัน เหงื่อหยดแหมะๆ ตับจวนแตกอยู่แล้ว .....................................................................
15 กุมภาพันธ์ 2556 11:08 น. - comment id 1255354
เมื่อข้าพเจ้าร่วมอ่านด้วย.. ดีจุงเบย..
15 กุมภาพันธ์ 2556 12:09 น. - comment id 1255373
เจ้ากานต์ เพียงพลิ้ว หายไปไหนเนี่ยเรา คิดถึงจัง ........................................................................ ท่านศรี ภาษาวัยรุ่นจังเลย อิอิ
18 กุมภาพันธ์ 2556 10:45 น. - comment id 1255421
ยินดีค่ะ มาร่วมแบ่งปันกันน่ะค่ะ :)
25 กุมภาพันธ์ 2556 22:30 น. - comment id 1255862
ใช้แผ่นฟ้านวลขาวราวกระดาษ เอาเลือดแทนหมึกวาดตัวอักษร จำเรียงถ้อยร้อยคำนำมาอ้อน ว่าคิดถึงบังอรกุ้งหนามแดง อิอิ พอเขียนด้วยแล้วก็เป็นอย่างนี้แหละ