* สายสวาท * งามแพรวพราวราวมณีศรีหยาดฟ้า เหมือนดาราระยิบขลิบเรือนร่าง พรรณรายไหวเอนเด่นนวลนาง งามสล้างอ่อนช้อยระห้อยครวญ ยามพิศพลางคำนึงตรึงดอกสร้อย ช่างหยดย้อยงดงามยามแย้มสรวล ให้สะท้านปั่นป่วนชวนรัญจวน อยากพลิกหวนล้วนกลับนับเชยชม ปทุมมาศผาดสล้างกลางเวหน ดุจสายชลพลิ้วไหวกรายเหมาะสม เสียงเสนาะไพเราะซึ้งตรึงอารมณ์ ช่างเหมาะสมยามเผยเอ่ยพจมาน สานสำเนียงเสียงขลุ่ยดุจปุยเมฆ ละล่องเฉกสายลมบ่มประสาน สอดสร้อยเคียงใบไผ่สานใบลาน แว่วเสียงผ่านละล่องผ่องจับใจ หอมดอกผกาสานประทินกลิ่นมาลี เคล้าเคียงที่ขลุ่ยบรรเลงเพลงสดใส รวยระรื่นชื่นจิตสถิตย์ทรวงใน อยากจะใคร่เคียงข้างสร้างเชยชม อนิจจาวาสนาหามีไม่ เพียงคลั่งไคล้นวลอนงค์ปลงสิ่งขม ข่มฤทัยไว้แสนยากฝากภิรมย์ หอมลอยลมยามไหวในสิ่งกานต์ สายสวาทพาดครวญล้วนแค่นั้น แสนยากอนันต์ใกล้ชิดสนิทสมาน มวลดอกฟ้าหมาวัดจัดประจาน เพียงชะเง้อผ่านหฤทัยให้คร่ำครวญ เสียงกระซิบใกล้กัณณ์พลันวาบไหว ซาบซึ้งใจความนัยใจพลิกสรวล หยาดมณีศรีรัตนาพาใคร่ชวน แสนปั่นป่วนหวามไหวในอารมณ์ เธอรู้ไหมใจฉันพลันครวญเสมอ ผ่านสิ่งเสนอใคร่ครวญป่วนเหมาะสม หากถูกพรากผ่านสิ่งอิงหมายชม สร้างเป็นปมปัญหาคราหวามใจ งามละออเปรียบเทพีมณีพราวฟ้า เสมือนตัวข้าห่างไกลไร้สิ่งไสว เพียงชะเง้อหมายจ้องมองนางไกล ทรวงวาบไหวใจเปลี่ยวเสียวอุรา. * แก้วประเสริฐ. *
30 มกราคม 2556 16:42 น. - comment id 1254389
เพราะจังเลยค่ะ
30 มกราคม 2556 17:01 น. - comment id 1254393
อ่านแล้วสัมผัสถึงความเหงาได้เลยนะคะ... รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยมากค่ะ...
30 มกราคม 2556 19:12 น. - comment id 1254397
หวานจับใจ
31 มกราคม 2556 04:00 น. - comment id 1254410
ลุงแก้วนั่งบนเรือนั้นจิงๆป่ะคะเนี่ย หรือภาพแต่ง อิอิ แต่ถ้าจริงคงวิไลเลิศมากค่ะ
31 มกราคม 2556 05:23 น. - comment id 1254422
สวัสดีครับ..
31 มกราคม 2556 06:42 น. - comment id 1254430
เห็นภาพเรือชวนให้นึกถึงอดีต น้ำใส น่าลงอาบ ลงว่าย ปัจจุบันไม่เหลือ เน่าสนิท
31 มกราคม 2556 10:24 น. - comment id 1254447
หวัดดีค่ะครู... ยิ่งมีภาพประกอบแบบนี้..อ้อยจินตนาการ ตามไปด้วย..บรรยากาศเหงาๆเคล้ากับสาย น้ำไหลเอื่อยๆ... ด้วยความระลึกถึงเสมอค่ะ
31 มกราคม 2556 10:34 น. - comment id 1254450
สายสวาทเส้นนี้ งดงามนักครับครู รักษาสุขภาพด้วยครับ กิ่งโศก
31 มกราคม 2556 14:30 น. - comment id 1254463
คุณ ไหมแก้วสีฟ้าคราม อย่างที่่เคยบอกไว้นั่นแหละ หากเล่นโดย ประสานกันระหว่างอักษรคำและทำนองก็๋ จะเป็นเช่นนี้ แต่ว่าเราจะเล่นแบบไหนเท่า นั้นเองจ้า รักและคิดถึงเสมอมา แก้วประเสริฐ.
31 มกราคม 2556 14:32 น. - comment id 1254464
คุณ white roses ในอารมณ์ส่วนตัวผมเองนั้นมักจะชอบ อยู่คนเดียวย่อมเกิดสิ่งเหงาๆ เพราะผม ไม่ชอบคบหาสมาคมเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหา ที่อาจจะเกิดขึ้นได้จ้า รักและคิดถึงเสมอมา แก้วประเสริฐ.
31 มกราคม 2556 14:35 น. - comment id 1254465
คุณ คิดถึงเธออยู่เสมอ ผมมักชอบเล่นแนวทางโบราณเป็น ส่วนมาก น้อยนักจะเล่นแบบสมัยใหม่ เพราะผมเองไม่ค่อยชอบเท่าใดนักครับ อีกประการหนึ่งผมชอบอยู่คนเดียวถึง จะคุยด้วยกับใครก็มักจะไม่นาน จนบางคน เห็นผมว่าเย่อหยิ่งไปเสียอีกทั้งๆที่ไม่ใช่คน ประเภทนั้น กลัวเขาจะว่าเราเท่านั้นจ๊ะ รักเธอมากอยู่เสมอๆ แก้วประเสริฐ.
31 มกราคม 2556 14:37 น. - comment id 1254466
คุณ ยาแก้ปวด หลานรักเอ๋ย ใครบ้างล่ะจะให้คนเช่นลุง ไปนั่งเรือร่วมกับเขา ไหนรูปร่างไม่หล่อเหลา คมคายใบหน้าหรือก็แสนจะทุเรศน์นัก จึงได้ เพียงแต่แต่งภาพ เพื่อให้ชื่นบานใจเท่านั้น เองจ้า รักหลานเรามากและคิดถึงเสมอมา แก้วประเสริฐ.
31 มกราคม 2556 14:39 น. - comment id 1254467
คุณ พจนาฯ เช่นเดียวกันครับสวัสดีจ้า รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
31 มกราคม 2556 14:42 น. - comment id 1254468
คุณ บุญพร้อม เช่นเดียวกันสหายเรา นึกถึงสมัยก่อน ว่ายน้ำที่เจ้าพระยาแทบจะตายคิดว่าจะว่าย ข้ามเจ้าพระยา แต่พอถึงกลางลำน้ำคุณเอ๋ย มันช่างเย็นยะเยือกจริงๆ เลยหันหลังว่าย กลับฝั่ง กะว่าจะขึ้นฝั่งยังที่เดิมแต่ต้องว่าย ทวนน้ำไปยังที่เดิมเพราะกระแสน้ำมันพาไป ที่อื่นนะ แต่ก็สนุกดีทั้งว่ายน้ำเล่นเรือบถผม ชอบมากสมัยยังเด็กๆค่อนข้างหนุ่มนะ คิดแล้วก็ต้องมานั่งอมยิ้มให้กับตัวเอง เลยล่ะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
31 มกราคม 2556 14:48 น. - comment id 1254469
คุณ เทียนหยด ศิษย์รักเราอันที่จริงความรู้สึกภายในครู นั้นช่างน่าสงสารนักมีแต่ความหงอยเหงาเป็น เพื่อน จึงทำให้กลอนของครูมักจะสอดแทรก สิ่งที่อยู่ภายในออกมาเสมอๆจ้า รักศิษย์เรา เสมอมาไม่มีวันลืมจ้า แก้วประเสริฐ.
31 มกราคม 2556 14:52 น. - comment id 1254470
คุณ กิ่งโศก งานเล่นกลอนครูนั้นก็เคยบอกแล้วว่า ครูมักจะเล่นแบบง่ายๆอ่านได้ง่ายได้ใจความ และเนื้อหา อันที่จริงจะเล่นแบบซ่อนรูปก็ได้ แต่ครูไม่ค่อยนิยมนานๆจะซ่อนเป็นบางท่อน เท่านั้นเองแหละ รักศิษย์เราที่จะสืบทอดไว้ มากๆจ้า แม้ว่าการเล่นจะออกแนวคนละ แบบก็ตามแต่หลักการณ์อันเดียวกันจ้า รักและคิดถึงอยู่เสมอๆ แก้วประเสริฐ
31 มกราคม 2556 16:48 น. - comment id 1254473
ลุงแก้ว ภาพก็หวาน กลอนก็หวานนะคะ
31 มกราคม 2556 17:14 น. - comment id 1254478
ไพเราะค่ะครู ศิษย์ก็ชอบกลอนที่ไม่ไปยุ่งกับใครเหมือนกันค่ะครู ชอบกลอนครอบครัว กลอนเข้าวัดทำบุญไปตามประสา ไม่ยึดติดว่าใครจะชังจะชอบ อยากแต่งตามใจในยามพักผ่อน การได้อยู่เงียบๆกับบทกลอน ไม่วุ่นวายกับใคร บางทีก็ดีนะคะครู เพราะชีวิตทุกวันก็พบคนมากมาย ทั้งดีร้ายปนกัน ถ้าครอบครัวรักสามัคคีกัน ไม่ต้องมีสังคมเพื่อนฝูงมากมาย มีเพื่อนดีๆสักสองสามคนที่เข้าใจกัน พอเพียงแล้วค่ะครู แค่เป็นดาวของครอบครัวก็ดีใจแล้ว ลางเนื้อชอบลางยาค่ะครู ชีวิตใครก็ต่างลิขิตไปตามทาง ของตน ขอให้ครูมีสุขภาพดี มีความสุขมากๆนะคะครู
31 มกราคม 2556 17:21 น. - comment id 1254480
เพราะมากๆครับคุณครูแก้วฯ
31 มกราคม 2556 18:59 น. - comment id 1254488
คุณ ร้อยฝัน อันที่จริงนั้นลุงเองชอบกลอนหวานๆ มากกว่ากลอนแบบอื่นๆ มันระรื่นหูยิ่งนักจ้า รักหลานเรามากเสมอๆจ้า แก้วประเสริฐ.
31 มกราคม 2556 19:10 น. - comment id 1254489
คุณ อนงค์นาง ก็เพราะการไม่ยุ่งเกี่ยวกับใครตามนิสัยครู เพราะครูมักจะพูดจาโผงผางขวานผ่าซากนี่ แหละจ้า จึงไม่อยากไปคบหาสมาคมกับใครๆ มากนัก หากครูมีสังคมมากชีวิตราชการครูนั้น จะไปไกลกว่านี้มากมาย ขนาดผู้ใหญ่เรียกครู ไปหา ครูยังไม่ยอมไปพบปะเลยนี่แหละเพราะ ครูเกรงว่าจะเป็นคนเชลียเขาเขาจะนินทาครู จึงมักปิดโอกาส มีโอกาสทองหลายต่อ หลายครั้งแต่ครูก็ไม่สนใจเรามีหน้าที่อย่าง ไรก็ทำไปอย่างนั้น อี่กประการตอนนั้นครู ยังมีฐานะไม่ดีนัก การคบหาสมาคมต้องใข้ เงินมากมายนัก เป็นเหตุให้ครูตัดสังคมออก ไป นำมาสร้างครอบครัวดีกว่าหากวาสนาดี ก็คงได้ดี ครูคิดเช่นนั้น ประการหนึ่งครูเป็น คนไม่ยอมง้อคนอีกด้วย รักก็บอกว่ารัก ไม่ ชอบก็ไม่คบหาสมาคมกับเขา ถึงพูดก็เป็น แค่พิธีการเท่านั้นเองจ้า อย่างเรื่องกลอนนี้ ครูสนิทกับเจ้าอิมไม่เคยสักครั้งเดียวที่จะไป เชลียเขา เรามีหน้าที่เล่นก็เล่นไปจะดีหรือ ไม่ดีไม่สนใจนัก นี่แหละคือนิสัยของครูล่ะ ขอบใจมากนะจ๊ะที่เป็นห่วงครูเสมอมา ขอให้เธอเจริญๆยิ่งๆชึ้นนะ แต่อย่าเอานิสัย บางอย่างจากครูไปเลย ทำตัวตามสบาย เถอะจ้า รักศิษย์เรามากๆเสมอๆจ้า แก้วประเสริฐ.
31 มกราคม 2556 19:13 น. - comment id 1254490
คุณ รงค ขอบใจมากจ้า ผมจะบอกให้อย่างหนึ่งคือ อักษรคำก็มีเสียงของตัวเอง ทำนองกลอนแปด ก็มีทำนองของตัวเอง หากเราเอาสองอย่างนี้ มาเทียบให้เข้ากันได้อย่างน้อยใกล้เคียงกัน ไม่ขัดกัน ก็จะได้กลอนที่ไพเราะจ้า รักเสมอ ขอบคุณที่ให้เกียรติผมเรียกว่าครูครับ หากว่าง ก็แวะมาได้เสมอๆนะครับยินดีต้อนรับครับ แก้วประเสริฐ.
6 กุมภาพันธ์ 2556 12:36 น. - comment id 1254774
เล่นสัมผัสได้งดงามมากเลยจ้ะครู
6 กุมภาพันธ์ 2556 12:45 น. - comment id 1254777
คุณ ดิน ศิษย์เรา หากเราเล่นรู้ถึงอารมณ์ของ กลอนแล้ว จะเล่นกันอย่างไรหรือแนวทาง ใดก็จะเกิดสิ่งเหล่านี้ตามออกมาด้วยเพียง แต่เราระวังอย่าให้ทำนองพาเราไปก็ใช่ได้ สิ่งควรระวังของนักกลอน ก็คือกลอนพาเรา ไปเท่านั้นเองจ้า วิธีการเล่นของแต่ละคน ย่อมแตกต่างกันออกไปอยู่ที่ว่าใครจะถนัด ในการเล่นโดยเฉพาะของเขาเท่านั้นเอง แหละ ศิษย์ครูไม่ว่าจะเล่นอย่างไรครูจะไม่ ตำหนิเลยเพราะกลอนมันก็คือจิตใจเรา นั่นเอง เมื่อจิตใจเราและสิ่งซ่อนเร้นในจิต ของยามถูกทำนองเสียงออกมาย่อมเป็น ไปตามอารมณ์ของผู้เล่น ฉะนั้นการเล่น ของคนเราจึงแตกต่างกันออกไปแต่ละคน จ้า รักศิษย์เรามากๆเสมอๆ แก้วประเสริฐ.