อยากจะเขียนบทกวีดีดีบ้าง แต่ก็ช่างยากเย็นไม่เป็นผล อยากจะบอกหัวใจใครสักคน ก็อับจนในคำจะนำมา ไกลไกล เหมือนยิ่งปองยิ่งใฝ่-เกินฟันฝ่า เหมือนยิ่งคิดยิ่งตรองนองน้ำตา เหมือนนิ่งนิ่งยังว้าวุ่นวายใจ อยากจะเขียนบทกวีมีชีวิต แต่ความคิดก็ตีบตันจนหวั่นไหว อยากจะถอดถ้อยคำจากข้างใน ก็ไม่มีสิ่งใดจะวับแวม ไกลไกล น้ำตาทำไมจึงอาบแก้ม ท่ามกลางจันทราในคืนแรม กับดาวที่แต้มเต็มฟากฟ้า
21 มกราคม 2556 09:07 น. - comment id 1253838
ย่องมาอ่านใกล้ใกล้ ครับบ
21 มกราคม 2556 23:01 น. - comment id 1253857
อยากเขียนใดเขียนไปไยวิตก อย่างไรยกใจเห็นเป็นแก่นสาร มิใช่เราทำเจ้ากี้เจ้าการ คนพบผ่านสบใจมาใกล้เอง
22 มกราคม 2556 09:43 น. - comment id 1253861
ยังเขียนได้ไพเราะอย่างนี้ คงไม่ไกล ใกล้ ๆ นี่เอง
22 มกราคม 2556 12:21 น. - comment id 1253870
อยากจะเห็นอยากดูวับวับแวม น่าจะแย้มสักนิดอย่าปิดไว้ ความรู้สึกแท้จริงอยู่ข้างใน กลัวอะไรเปิดเผยเลยนะเธอ เผื่อมีฤกษ์อยู่ในนั้นมั่งตะได้ลั่นกลองรบบุก อิอิ
22 มกราคม 2556 16:09 น. - comment id 1253877
ขอบคุณค่ะ คุณมวลภมรคุณลุงจุด แหะ มันไม่ค่อยมีแก่นสารเท่าไร ขอบคุณที่สบใจเข้ามาอ่านนะคะพี่อ้อย ไกลๆ ใกล้ๆ กลายๆคุณฤกษ์ จิตมนุษย์นั้นไซร้ยากแท้หยั่งถึง อย่าลองหยั่งเลยค่ะ ...... ขอบคุณทุกท่านที่ทักทาย ที่ห่างหายห่างเห็นที่เป็นอยู่ คลื่นอารมณ์เฉยเฉยเลยไม่รู้ ควรจับหนูจับกบมารบดี
22 มกราคม 2556 16:24 น. - comment id 1253878
เอ! ควรจับหมูจับแกะมาแทะดี หรือว่า ควรจับหมูจับแกะจับแพะดี
22 มกราคม 2556 16:28 น. - comment id 1253879
ไกลไกลหรือใกล้ใกล้ก็ไม่ต่าง บนเส้นทางแห่งรักประจักษ์ได้ แว่วคำหวานผ่านมาจากฟ้าไกล ก็เหมือนใกล้ใจชิดเป็นมิตรกัน หวัดดีจ้ะ กทก.
22 มกราคม 2556 16:35 น. - comment id 1253880
ไพเราะมากค่ะ คุณดาร์ก อยากเขียนแบบนี้บ้าง แต่ก็เขียนไม่ได้
23 มกราคม 2556 11:00 น. - comment id 1253902
ไม่วับแวม แค่วิบวับก็ยังดีน่ะ คุณก้าว :)
23 มกราคม 2556 18:27 น. - comment id 1253918
แม้อยู่ห่างแสนไกลเกินไปหา แต่หากว่าดวงจิตยังคิดถึง ไกลแสนไกลในห้วงห่วงคะนึง ยังแอบส่งความซึ้งมาถึงเธอ
24 มกราคม 2556 16:13 น. - comment id 1253956
สวัสดีค่ะพี่กุ้งพี่ดิน ไพเราะค่ะ ถึงจะไกลแค่ไหนก็ไม่สน ฉันจะขนความคิดถึงบึ่งไปหา ให้เธอได้สุขใจในอุรา เพียงตอบมาเป็นรอยยิ้มก็อิ่มใจ
24 มกราคม 2556 17:14 น. - comment id 1253958
ที่ว่าไกลใช่ไกลห่างทางที่ฝัน แต่ไกล้กันกับนิมิตจิตใฝ่หา หยุดร้องเถอะเถิดอย่าร้องนองน้ำตา ดารายิ้ม ใช่เย้ย เยาะกวี ลีลากลอนได้อารมณ์จริงๆ ครับ
24 มกราคม 2556 18:56 น. - comment id 1253963
เขียนกลอนมีชีวิต ต้องคิดหาวัตถุดิบ มากะตุ้นต่อมกลอนหน่อย อิอิ
25 มกราคม 2556 14:39 น. - comment id 1254049
แวะมาเยี่ยมครับ ก็เขียนกวีได้ดีแล้วนี่ครับ แก้วประเสริฐ.
28 มกราคม 2556 15:07 น. - comment id 1254214
ขอบคุณค่ะ punjinสวัสดีค่ะพี่ยาขอบคุณค่ะ คุณแก้ว
1 กุมภาพันธ์ 2556 11:05 น. - comment id 1254541
" ไ" ในไกล ทำให้ห่าง ทำให้ลางเลือนตาเหมือนลาลี้ ไม้ม้วนวางข้างหน้าแทนค่ามี ไม้โทที่...บนหัว ของตัวลิง แทนไกลดู อยู่"ใกล้" ไม้ยมก อยู่ในอกข้างซ้ายของชายหญิง เอาชิดแอบแนบร่างไว้ข้างอิง แม้นเรื่องจริง...อยู่ไกล ก็ใกล้กัน ใกล้ ใกล้...ลีก่า...อิอิ ซำบายดี บ่ อาคุง นพพร...
1 กุมภาพันธ์ 2556 22:41 น. - comment id 1254573
สวัสดีค่ะ คุณครู กีรติ ใจตรงกันเลยนะคะ คิดถึงทั้ง2คนเลยค่ะ กีรติ-จะเอาแบบเรื่องจริงหรือเรื่องเล่นๆล่ะ 66
2 กุมภาพันธ์ 2556 04:12 น. - comment id 1254583
แระเรื่องจริงกะเรื่องปลอม .... อังไหนแพงก่ากันอ่ะ แม่ค้า เอามาอย่างล่ะครึ่งโลแระกัน
2 กุมภาพันธ์ 2556 22:01 น. - comment id 1254608
กีรติ เรื่องจริงคือสบายดี ส่วนเรื่องปลอมๆไม่มี มีแต่เรื่องเล่นๆ ฟังปะ