วิธีเขียนโคลง.....แก้วประเสริฐ. * * เอกเจ็ดโทสี่ย้ำ คำโคลง วางกรอบไว้จรรโลง แม่นแท้ คำตายเอกแทนโยง ผองสู่ นาแม่ ฉันทลักษณ์จำแล้ กอบเจ้าสู่สรวงฯ.* * ก่อนอื่นต้องขอออกตัวว่า มิได้เก่งกาจในเรื่องนี้แต่อย่างไร เพียงแค่เล่นได้พอตัวเท่านั้น แต่เนื่องจาก มีคนสอบถามมาและขอคำแนะนำ เพื่ออัธยาสัยไมตรีต่อกันก็บอกไป บางทีก็เหมือนและบางทีก็ขาดตกหล่น ไปก็มี ด้วยความที่ไม่ติดยึดนักจึงเขียนการแต่งโคลงไว้คร่าวๆเพื่อจะได้เป็นแนวทางเดียวกันสำหรับผู้ที่สนใจ ในวิธีการเขียนโคลงที่ได้เล่นมาเท่านั้น ปกติจะแต่งเฉพาะกลอนเป็นส่วนมาก ดังนั้นหากผู้รู้มากก็อย่าหัวร่อกัน ก็แล้วกัน เพราะผมไม่ได้เชี่ยวชาญด้านนี้โดยตรงแม้ว่าจะชอบเป็นอันดับหนึ่งก็ตาม เนื่องจากรู้ตัวดีว่ายังขาดหล่น ตกบกพร่องที่ไม่รู้ไปอีกมาก เอาเฉพาะที่รู้และใช้เล่นจะดีหรือไม่ก็พิจารณาเอาเอง ซึ่งได้ทำไว้เพื่อสำหรับคนที่ ต้องการวิธีการเล่นโคลงเฉพาะชอบวิธีการของผมเท่านั้น ซึ่งมีดังต่อไปนี้ * การขียนโคลง ซึ่งว่ายากก็ยาก ว่าง่ายก็ง่ายหากเป็นกลอนแปดแล้ว ไม่นับว่ายากแต่อย่างไร เวปฯที่มอบให้นั้นมีอยู่แล้วแต่ไม่รัดกุมเท่าไรนัก คนอ่านจะงุนงนมากไม่ขยายความ ก็จะสับสน เพราะหากจับทางได้แล้วทำตามแบบที่ค้นคว้าไว้ก็ไม่ยากนัก การเขียนโคลงแบ่งเป็น โคลง ทั่วๆไป โคลงเล่นคำ โคลงเล่นคำสำนวน โคลงคำสำนวนซ่อนรูป เธอเอาโคลงทั่วไป คือโคลงสี่สุภาพ ซึ่งนิยมเล่นกันทั่วๆไป รูปแบบโคลงและ ฉันทลักษณ์ แบบโคลง กา กา กา ก่า ก้า กากา (กากา) (สร้อยคือคำอุทานขยายความ) กา ก่า กา กา กา ก่าก้า กา กา ก่า กา กา กาก่า (กากา) (สร้อยคือคำอุทานขยายความ) กา ก่า กา กา ก้า ก่าก้ากากา (กากา) (คำปิดท้ายนี้ส่วนใหญ่ใช้ "บารณี") แบบฉันทลักษณ์ คือการกำหนดเสียง เอก โท ให้ตรงข้อบังคับในรูปแบบ และสิ่งปลีกย่อย อื่นๆที่ทางตำราไม่ได้ลงไว้ ในการใช้เสียง เอก โท บังคับโคลงเอาไว้ นี่คือรูปแบบโคลง หากเป็นโคลงสี่สุภาพจะไม่มีคำอุทานขยายความ ตัดข้อความในวงเล็บออก ที่มีมักเป็นโคลงกระทู้แปลง ควรจำ โคลงถูกบังคับด้วยสระ เอก และโท จะเปลี่ยนแปลงมิได้ คือ เอกเจ็ด และโทสี่ นอกนั้น คำสระใช้ได้แต่ไม่นับ นับเอกโทตามบังคับในกรอบของโคลง เอก 7 โท 4 อยู่ที่ไหน คือ วรรค 1 เอกอยู่ในคำที่สี่ คำที่ห้า เป็น โท ส่วนคำสร้อยขยายความต้องลงท้ายด้วยคำว่า พ่อ แม่ เอย แฮ เฮย ฯลฯ เป็นต้น วรรค 2 เอก อยู่ในคำที่สอง คำที่หก ส่วนคำที่เจ็ดเป็น โท วรรค 3 เอกอยู่ในคำที่ สาม กับคำที่ เจ็ด วรรค 4 เอกอยู่ในคำที่ สอง คำที่ หก ส่วนโทอยู่ในคำที่ ห้า และเจ็ด ข้อควรจำ วรรคแรก คำที่หก ให้อนุโลมเสียงเอกและคำตายได้ แต่ห้ามเสียง โท เด็ดขาด วรรคสองและสาม คำที่ห้าห้ามใช้เสียง เอก โท เด็ดขาด และ วรรคสาม คำที่ หก ห้ามเสียง โท เด็ดขาด ใช้เสียง เอก หรือ คำตาย แทน ทั้งสองคำนี้ ห้ามเสียง โท หมายเหตุ เสียงเอก ใช้คำตายแทนเสียงเอกได้ คำตายคือคำเสียงสั้นๆ คำเป็นคือคำเสียงยาวๆ คำตายประกอบด้วย เสียงสะกดในแม่ก.กา คือ กก กด กบ ยกเว้น อำ ไอ ใอ เอา (เป็นคำเป็น) เคล็ดลับ เสียงที่สะกดเป็นคำเป็นในแม่ก.กา คือ กง กน กม เกย เกยว(เสียง ว.) และพวก อำ ไอ ใอ เอา จงจำคำเป็น พวกนี้ไว้ คำที่ไม่อยู่และสะกด ถือเป็น คำตาย ทั้งสิ้น ออกเสียงจะอยู่ใต้จมูกลงมาระหว่างปาก มักจะเป็นคำๆเดียวได้ใจความเช่น พ่อ แม่ เรา เขา เป็นต้น ระดับเสียง เปล่งเสียง เสียงนั้นหากเสมอ จมูก เป็น เสียงกลาง เปล่งเสียง เสียงนั้นเลยจมูกไปจดหน้าผาก เป็น เสียงสูง เปล่งเสียง เสียงนั้นต่ำกว่าจมูกลงมาถึงริมฝีปาก เป็น เสียงต่ำ คำตายคือ เสียงต้องอยู่ใต้จมูกลงมา และมีเสียงสั้นๆเท่านั้น คือ พ่อ แม่ พี่ ป้า ฯลฯ เป็นต้น การใช้เสียง จะเห็นว่าบางคำคิดว่าเป็นคำตาย หาก สะกดในคำเป็นก็ไม่นับเป็นคำตาย เช่น น้อง สาว เป็น เสียงกลาง ไม่จัดอยู่ในเสียงสั้นๆ น้อง ไปทางเสียงสูง สาว ไปในทางเสียง ต่ำ แต่จัดอยู่ เสียงกลาง เป็นต้น การใช้เสียง เอก โท สะกดนี้ มักจะออกไปใน แนวทางเสียงจัตวา เป็นส่วนมาก การใช้กลอนแปด เข้าผสมกับ โคลง ประโยชน์ ทำให้โคลงนั้นเกิดเร้าอารมณ์คนอ่าน ไหวพลิ้ว อ่อนช้อย หวาน และลื่นไหลไปตามจังหวะ (แม้นจะเขียนแบบเศร้าๆก็ออก เศร้าปนหวาน) เท่านี้ก็สามารถแต่งโคลงได้ทุกประเภทแล้วจ้า ส่วนลักษณะโคลงอยู่ที่เราเล่น ไม่ว่าโคลงนั้น เป็นโคลง เล่นคำ เล่นคำสำนวน หรือ คำสำนวนซ่อนรูป อยู่ที่เราจะแต่งและฝึกฝนเอง จ้า ผิดพลาดพลั้งอย่างไรอภัยด้วยที่บังอาจเขียนขึ้นมา สวัสดี. *เหมือนลางร้ายนำพาจึงมาเขียน สิ่งพากเพียรร่ำรู้สู่วรรณศิลป์ มิได้หวังสิ่งใดในดวงจินต์ ใกล้จะสิ้นกำหนดหมดเวลา จึงขอฝากสิ่งรู้คู่แก้วประเสริฐ มิล้ำเลิศอย่างไรในค้นหา หากผิดพลาดพลั้งไปอภัยนา ด้วยเวลาสั้นแล้วแก้วต้องจร.* * แก้วประเสริฐ. *
23 พฤศจิกายน 2555 17:38 น. - comment id 1251546
แวะมาเยือน ยังสบายดีนะครับ
23 พฤศจิกายน 2555 17:43 น. - comment id 1251547
คุณ บุญพร้อม ขอบคุณครับ เมื่อสองสามวันผมเกือบจะ ต้องกลับบ้านเก่าแล้วครับ หายใจไม่ออกเลย นึกว่าเห็นทีชีวิตน้อยๆจะสิ้นสุดก็เพียงเท่านี้เอง นี่ยังไม่หายสนิทดีก็รีบเขียนๆสิ่งใดรู้ก็นำมา เขียนไว้ฝากเป็นที่รำลึกกันครับ ขอคุณจงโชคดี ตลอดกาลนะครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
23 พฤศจิกายน 2555 21:46 น. - comment id 1251558
ขอญาติถ่ายเป็นสำเนา เก็บเอาไว้เผยแพร่ ต่อให้กับคน ใฝ่รู้ด้วยนะครับ รักษาสุขภาพหน่อยนะท่าน นับถือ
24 พฤศจิกายน 2555 08:13 น. - comment id 1251568
นานๆหลานจะเขียนสักครั้งค่ะ
24 พฤศจิกายน 2555 13:18 น. - comment id 1251594
คุณ บุญพร้อม เชิืญตามสบายครับผมอนุญาต หากเห็นว่าดี รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
24 พฤศจิกายน 2555 13:19 น. - comment id 1251595
คุณ เพียงพลิ้ว หลานรักเมื่อสองวันลุงเกือบตาย แต่ช่างเถอะ อายุมากแล้วก็เป็นไปตามกรรมแหละจ้า รู้ไว้ใช่ว่า ใส่บ่าแบกหาม จ้า รักหลานมาก แก้วประเสริฐ.
25 พฤศจิกายน 2555 09:45 น. - comment id 1251629
สวัสดีค่ะคุณลุงแก้วประเสริฐ หลานก็เกือบคอหักตายเช่นกันค่ะ แต่อย่าทราบเลยว่าเรื่องอันใด ขอโทษนะคะ หนูเขียนกลอนไม่เป็นค่ะเคยเขียนแต่ไม่ไหวไม่สำผัสค่ะเลย ถอนตัว มีความสุขนะคะจากใจ...
25 พฤศจิกายน 2555 13:28 น. - comment id 1251636
คุณ ทักทาย สวัสดีจ้าหลานรัก หากหลานจะคิดเขียน ลุงว่าไม่ยากหรอก ขอให้มีใจรักเขา คือกลอน เขาก็จะรักเรา ให้ย้อนไปอ่าน "กลอนแปดฤาไฉน" ที่ผมเขียนวิธีการเขียนกลอนแปดไว้ คิดว่าครบถ้วนหลักใหญ่นะ ผมเองรู้ตัวว่า อายุจะไม่ยืนยาวนัก ด้วยผมรักใครมักจะรัก ด้วยหัวใจ เหมือนเวปฯนี้ิผมรักก็เลยบากหน้า เขียนวิธีการ เขียนกลอนแปด กาพย์ และ โคลงไว้ให้เพื่อคนที่สนใจจะเอาไปฝึกเบื้อง ต้น จะได้เขียนได้ บอกตรงๆดีใจที่หลาน แวะมาเยี่ยมจ้า ขอให้หลานเราจะมีความสุข ตลอดทิวาราตรีกาลเทอญ. แก้วประเสริฐ.
25 พฤศจิกายน 2555 19:31 น. - comment id 1251665
คุณลุงแก้วประเสริฐคะ อะไรที่ว่าอายุไมยืน ทักไม่เข้าใจค่ะ ถ้าคุณลุงประเสริฐ อายุไม่ไม่ ทักทายคนนี้ก็อาอยู่นั่งอยู่กับที่แน่นอน หรือไม่ก็ยืนอยู่ไม่สุข เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องธรรมดาค่ะ อยูที่ว่าเราทำวันนี้ให้ดีพอหรือยัง ถ้ายัง ก็ เพิ่มค่ะ เพิ่มเท่าที่คนรอบข้างจะพึงพอใจ แต่ ถ้าเค๊าไม่พอใจก็ ยุบหนอพองหนอ เหมือนอึ่งอ่างอ่ะค่ะ พองลมแล้วก็หุบ(ท้อง)ลม คุณลุงว่าไงคะ 555คุณลุงอย่าว่าทักทายติงต๊องนะคะ ทักพุดตามภาษาชาวบ้านอ่ะค่ะ ผิดพลาดสิ่งใดช่วยคุณคุณแนะนำด้วยค่ะ...ขอบคุณค่ะ ทักทาย
25 พฤศจิกายน 2555 20:23 น. - comment id 1251671
คุณ ทักทาย หลานเอ๋ย ชีวิตคนเราหาจีรังไม่ ย่อมวนเวียน ดุจคล้ายกงล้อ แหละ เมื่อมีเกิดเพราะมีภพที่ เหมาะสมกับกรรมของเรา เกิดแล้วก็ย่อมมีรูปเป็น เครื่องบ่งชี้ด้วยบุพกรรมนำทาง ไม่ว่าเป็นคน หรือเป็นสัตว์ก็ตามแรกจะเป็นแค่ก้อนเลือดเล็ก ๆเท่านั้น เมื่อได้รับสิ่งเหมาะสมก็เริ่มเปลี่ยนแปลง ไปตามสภาพของสถานที่เกิด เกิดแล้วก็ย่อม เสวยเวทนาคืออารมณ์ แล้วก็ย่อมหมุนไป ตามวิถีชีวิต แล้วมาแก่ เจ็บ แล้วก็ตายเพราะ ด้วยตัณหาความอยากด้วยเราไปยึดมั่นถือ มั่นในสิ่งที่ชอบนั่นเอง ด้วยการรับรู้สัมผัสด้วย อายนะทั้ง 6 ทราบถึงประสาทต่างๆได้ เมื่อ รับรู้สัมผัสแล้วก็จะมีการปรุงแต่งอารมณ์เรา เรียกว่าสังขาร จึงเกิดมีวิญญาณขึ้นมาเสวย กรรมนั้นๆจ้า ที่ว่าอายุไม่ยืนนั้นมีเหตุดังนี้ คือ กรรม สองวงจรชีวิตที่เรียกว่ากรรมพันธุ์ ยกเว้นตายก่อนอายุขัย เป็นปัีจจัยเป็นต้น ฉนั้นชีวิตจะสั้นหรือยาวก็ด้วยความดีที่ เราทำประกอบกับกรรมพันธุ์อีกด้วยจ้า เอาเท่านี้แหละ ลุงเองไม่ค่อยใส่ใจเท่า ไหร่ในเรื่องนี้เพราะเป็นไปตามวิถีชีวิต ดัง พุทธพจน์ที่ว่า มรณัง สุขัง การกำหนดรู้ความ ตายเป็นอารมณ์ทำให้เกิดจิตใจกล้าแข็ง และเป็นไปด้วยความไม่ประมาท จ้า เอาล่ะ เพียงเท่านี้ ขอให้หลานเราจงมีธรรมเป็น สรณะ เป็นที่พึ่งในการหมั่นสร้างความดีจ้า อนึงการเรียนรู้มากหรือน้อยไม่สำคัญ สำคัญที่ใจเราทำให้บริสุทธิ์ในอารมณ์ก็พอ รักเสมอ หากผิดไปอภัยด้วย แก้วประเสริฐ.
26 พฤศจิกายน 2555 10:22 น. - comment id 1251692
เจ้าค่ะ :)
26 พฤศจิกายน 2555 10:25 น. - comment id 1251694
คนเรามุกคนมีสืทธื์คืดไหมเจ้าคะ คิดแล้วมาวิเคาะห์แล้วก็ไม่ได้กล่าวมาทางวาจาอย่สงนี้มักผิดไหมเข้าคะ คุณลุง
26 พฤศจิกายน 2555 10:35 น. - comment id 1251695
แก้คำผิด.... คนเรามีสืทธื์คืดไหมเจ้าคะ คิดแล้วมาวิเคราะห์เป็นไปได้หรือเป็นไปไม่ได้แล้วก็ไม่ได้กล่าวมาทางวาจาอย่างนี้ผิดไหมเจ้าคะ คุณลุง
26 พฤศจิกายน 2555 13:38 น. - comment id 1251709
คุณ ทักทาย ในโลกนี้ความผิดย่อมก่อเกิดกับทุกๆคนจ้า แต่ผิดแล้วกลับตัวใหม่คิดใหม่ ไตร่ตรองด้วย สติให้รอบคอบแล้วค่อยดำเนินการต่อไป สิ่ง ผิดนั้นย่อมจะลดลง หากฝึกเป็นประจำ ผมเอง บางครั้งยังพิมพ์ผิดไปก็มีเพราะศัพท์บางคำนาน ๆจะใช้สักทีครับ แต่ผมพยายามอย่างยิ่งจะให้ เกิดความถูกต้องครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
28 พฤศจิกายน 2555 09:52 น. - comment id 1251797
สวัสดีค่ะครูแก้วประเสริฐ ขอให้ครูสุขภาพแข็งแรง ไร้โรคามาเบียดเบียน อายุยืนหมื่นปีนะคะ
28 พฤศจิกายน 2555 13:43 น. - comment id 1251800
คุณ อนงค์นาง สวัสดีจ้า ก็พยายามแหละแต่สังขาร นั้นไม่เที่ยงจ้า ดีๆก็เป็นขึ้นมาทั้งๆที ไม่สบายไม่เท่าไหร่นัก รักมากเสมอ แก้วประเสริฐ.
28 พฤศจิกายน 2555 17:36 น. - comment id 1251818
หวัดดีค่ะ ครู ขอขอบคุณสำหรับความรู้ที่ครูนำมาฝาก ไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ เป็นประโยชน์อย่าง มากมายจริงๆเลยค่ะ
29 พฤศจิกายน 2555 15:01 น. - comment id 1251855
คุณ เทียนหยด ศิษย์รักเราเอย ครูให้คำแนะนำเขาไม่ เหมือนกันสักครั้งเดียว เลยเห็นว่าอายุมาก แล้วก็เลยเขียนไว้แค่คร่าวๆให้พอจะเล่น กลอน โคลง ได้เท่านั้นเองนะ อันที่จริง ไม่อยากจะเขียนหรอก เพราะคนเก่งๆในนี้ มีอีกมาก จะสร้างความอับอายแก่ครูจ้า รักศิษย์เรามากเสมอ แก้วประเสริฐ.
3 ธันวาคม 2555 02:27 น. - comment id 1251995
แวะมาอ่านด้วยความคิดถึงค่ะ สบายดีนะคะ...
3 ธันวาคม 2555 13:34 น. - comment id 1252011
คุณ กุหลาบขาว (ไวท์โรสส์) สวัสดีจ้า ลุงรำลึกคิดถึงหลานเสมอ ไม่ ได้เจอกันนานแสนนาน คนเราที่มีไมตรีที่ดี ต่อกันย่อมมิอาจจะลืมเลือนมิตรภาพไปได้จ้า ลุงเองระยะนี้บอกตรงๆว่าค่อนข้างแย่ แต่ช่าง เถอะเป็นไปตามอายุขัยที่ทุกๆคนมิอาจจะหลีก เลี่ยงได้ ขอความเจริญพูลสุขจงมีแก่หลานเรา ตามใจปรารถนาด้วยนะ รักมากเสมอ แก้วประเสริฐ.
3 ธันวาคม 2555 19:32 น. - comment id 1252027
แวะมาเยี่ยมค่ะ คิดถึงนะคะ
4 ธันวาคม 2555 14:39 น. - comment id 1252055
คุณ คิดถึงเธออยู่เสมอ ขอบคุณมากครับ ผมก็เช่นเดียวกันรำลึก นึกถึงเธออยู่ว่าเหตุใดยังไม่เข้ามาเยี่ยมอีกทั้ง ที่เรายังคิดถึงกันอยู่เสมอ ขอบคุณ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.