* รำพึง *


                  * รำพึง *
 สิ่งเอื้อยากห่มเนื้อ.........ฝากกาย
ทิวาผ่านห้วงใน..............ซ่อนไว้
วิเวกแว่วนกพราย...........ขับสู่
รัตติกาลลูบไล้................กลิ่นเจ้ากำจายฯ
 มืดคลึ้มสลับผ่องแผ้ว......นวลจาง
จันทร์ประดับลับวาง.... ....จากห้วง
มหรรณพวับแววพลาง......ก่อไสว
ป่านฉะนี้ยากล้วง...............มณีคว้ามาครองฯ
 บุปผาส่งกลิ่นพลิ้ว.............กำจาย
อุตพิศห่มค้างกาย...............คละคลุ้ง
หยดมณีหยาดพลิกคาย.....ใบก่อ
หล่นสู่หล้าเคว้งฟุ้ง.............ห่มเจ้าดวงสมรฯ
 หนาวในหุ้มห่อไว้..............ปลายฝน
แต่กลิ่นเคล้าปะปน............อวลเนื้อ
ยากสุดที่นฤมล...................ผันสู่
ผองยากชวนก่อเกื้อ...........ไขว่คว้าเดียวดายฯ
 อุทุมพรสลับแล้ว................เบิ่งมาลย์
ทิวารัตติกาล........................ลบแพร้ว
ผ่องพิศจวบเนิ่นนาน............ลาก่อ
ใยป่วนห้วงใจแคล้ว..............สูญสิ้นไห่ครองฯ
 โบราณเอ่ยสร้างไว้.............นารี
ดุจดั่งสองคมมี......................สลับแล้ว
หนึ่งใฝ่รักนวลฉวี..................ยากสู่
สองปองไว้ให้แพร้ว..............อวดอ้างนพคุณฯ
 เรียงเรียงไว้ไป่คว้า..............เมินชม
แสร้งเสไว้ก่อปม...................เพริดพลิ้ว
ดั่งยาบ่มขื่นขม......................ฝากสู่
แม้นมาดนารีกริ้ว...................ล่วงไว้ใจหวังฯ
  มองผองให้นึกไว้..............รายเรียง
อ้อนสุดไว้จะเคียง...............แนบเนื้อ
แม้นจะเปล่งสุดเสียง..........ยากก่อ
ลี้ลับกลับจันทร์เอื้อ..............หนีเร้นเผ่นครอง.
               * แก้วประเสริฐ.*

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

แก้วประเสริฐ 30 ต.ค. 2555 16:06 น. - ID 146029

1195

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/146029 ที่มา: แก้วประเสริฐ

comments powered by Disqus

ธาราระทม

31 ตุลาคม 2555 11:27 น. - comment id 1250095

ตกที่นั่งเดียวกันเลย ทำใจค่ะ แต่คงนานหน่อย ปรบมือข้างเดียวไม่ดัง ยากที่เขาจะเหลียวแล

อนงค์นาง

31 ตุลาคม 2555 12:23 น. - comment id 1250099

สวัสดีค่ะครูแก้วประเสริฐ

ครูสบายดีนะคะ 
การประพันธ์โคลงสี่สุภาพนี้ค่อนข้างยากนะคะครู
แต่น่าสนใจค่ะ ไพเราะค่ะครู
ศิษย์รบกวนขอที่อยู่และเบอร์โทรครูหลังไมค์ด้วยนะคะ
ไม่เคยลืมพระคุณที่ครูช่วยสอนให้แต่งกลอนเลยค่ะ
ขอให้ครูมีความสุข สุขภาพแข็งแรงตลอดไปค่ะ

แก้วประเสริฐ

31 ตุลาคม 2555 16:15 น. - comment id 1250113


คุณ ธาราระทม

     ชีวิตเราใครเล่าเขามองเห็น
เปรียบดังเช่นภาพเงาเฝ้าหลอกหลอน
กาลเวลาผ่านไปไร้อาวรณ์
ย่อมสะท้อนให้เห็นเช่นตัวเรา.

         ชีวิตนั้นจะเอาอะไรแน่นอนได้เล่า ย่อม
เปลี่ยนไปตามกาลเวลาเสมอ แม้แต่ตัวเราก็
เปลี่ยนแปลง นับประสาอะไรกับนามธรรมจ๊ะ
         ขอบคุณมากที่มาเยือนครับ

                แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

31 ตุลาคม 2555 16:19 น. - comment id 1250114


คุณ อนงค์นาง

     ชีวิตครูเหมือนสายน้ำที่ไหลลงต่ำ
นับรอวันจะสิ้นสุดจ้า  
     ครูได้ตอบอีเมล์ให้เธอไปแล้ว โดย
ใช้อีเมล์ที่เธอลงไว้ในไทยกลอนนี้
ไม่รู้ว่าจะได้รับหรือไม่ ส่วนเรื่องโคลง
นั้้นครูจะแนะนำให้ไม่รู้ว่าจะดีหรือเปล่า
นะลำพังครูเองก็จะเอาตัวไม่รอดอยู่แล้ว
หากต้องการ ให้ตอบเมล์มา เพื่อยืนยัน
อีกครั้งหนึ่ง ส่วนเมล์เก่าหายไปหมดแล้ว
เนื่องจากน้ำท่วม เอาออกไม่ทันจ้า
         รักศิษย์เราเสมอ

         แก้วประเสริฐ.

อนงค์นาง

31 ตุลาคม 2555 19:00 น. - comment id 1250120

ศิษย์ต้องขออภัยด้วยค่ะครู
อีเมล์ที่ลงในเว็บไม่ได้ใช้แล้ว
แต่ใช้อีเมล์
pinkorchid_nk@hotmail.com
รบกวนขอที่อยู่กับเบอร์โทร.ใหม่ด้วยค่ะ

แก้วประเสริฐ

31 ตุลาคม 2555 19:52 น. - comment id 1250122


คุณ อนงค์นาง

       ครูได้จดไว้แล้ว และได้แจ้งที่อยู่พร้อมกับ
แนวทางเขียนโคลงที่ครูจัดขึ้นเฉพาะตัวไว้
ส่งไปทางเมล์เธอเรียบร้อยแล้ว ไปอ่านเมล์
ดูได้จ้า รักศิษย์เรามากเสมอ

             แก้วประเสริฐ.

อนงค์นาง

1 พฤศจิกายน 2555 01:43 น. - comment id 1250133

ศิษย์ได้รับเมล์แล้วค่ะ กำลังศึกษาอย่างช้าๆ
น่าสนใจมากค่ะ ถ้าเข้าใจแล้วจะส่งการบ้านให้ครูตรวจก่อนนะคะ
ขอบพระคุณมากค่ะสำหรับการแต่งโคลง
และที่อยู่ของครูดูแล้วไม่ไกลจากบ้านที่ศิษย์เคยอยู่ในซอยวัชรพลค่ะ ศิษย์จะพาลูกไปเยี่ยมเพื่อนๆร่วมงานที่
กสท.หลักสี่เพราะทุกคนรู้จักน้่องพิม ตอนอยู่ป.1
รถโรงเรียนผไทอุดมศึกษาไปส่งตอนเลิกเรียน ลูกจะไปรอแม่ที่กองคป.ก่อนแม่เลิกงานค่ะ
คงจะได้มีโอกาสแวะไปเยี่ยมครูเพราะไม่ไกลกัน
ขอบพระคุณอีกครั้งค่ะครู

ศรีสมภพ

1 พฤศจิกายน 2555 08:23 น. - comment id 1250144
```
ครบเครื่องเรื่องโคลง  ลงตัว
```

แก้วประเสริฐ

1 พฤศจิกายน 2555 14:26 น. - comment id 1250193


คุณ อนงค์นาง

   อ้อๆซอยวัชระพล อยู่ก่อนทางไปบ้านครูแต่
ถนนเดียวกัน คือ รามอินทรา  ของครูรามอินทรา109
เลี้ยวเข้าถนนพระยาสุเรนทร์จ้า  ตามสบายใจเถอะ
เออครูเอาการเขียนโคลงที่ส่งให้ิเธอนั้นมาตรวจ
อีกที  และเพิ่มเติมไว้  เลยคิดเอามาลงทางนี้เผื่อ
ใครจะหลงทางผิดแบบครูมาศึกษาหรือไม่
ศึกษาก็ตามใจเขา หากสนใจถือเป็นวิทยาทาน
ไปจ้า   เธอลงเพิ่มเติมได้นะ  รักศิษย์เรามาก
เสมอๆ

                                * วิธีเขียนโคลง *

        การขียนโคลง ซึ่งว่ายากก็ยาก ว่าง่ายก็ง่ายหากเป็นกลอนแปดแล้ว
ไม่นับว่ายากแต่อย่างไร  เวปฯที่ครูมอบให้นั้นมีอยู่แล้วแต่ไม่รัดกุมเท่าไรนัก คนอ่านจะงุนงนมากไม่ขยายความ
ก็จะสับสน  เพราะหากจับทางได้แล้วทำตามแบบครูที่ค้นคว้าไว้ก็ไม่ยากนัก การเขียนโคลงแบ่งเป็น โคลง
ทั่วๆไป โคลงเล่นคำ  โคลงเล่นคำสำนวน โคลงคำสำนวนซ่อนรูป  เธอเอาโคลงทั่วไป คือโคลงสี่สุภาพ

   รูปแบบโคลงและ ฉันทลักษณ์

แบบโคลง  

กา กา กา ก่า ก้า       กากา  (กากา)   (สร้อยคือคำอุทานขยายความ)
กา ก่า กา กา กา       ก่าก้า
กา กา ก่า กา กา       กาก่า  (กากา)   (สร้อยคือคำอุทานขยายความ)
กา ก่า กา กา ก้า       ก่าก้ากากา   (กากา)  (คำปิดท้ายนี้ส่วนใหญ่ใช้  "บารณี")

แบบฉันทลักษณ์
    คือการกำหนดเสียง เอก โท ให้ตรงข้อบังคับในรูปแบบ และสิ่งปลีกย่อย
อื่นๆที่ทางตำราไม่ได้ลงไว้ ในการใช้เสียง เอก โท บังคับโคลงเอาไว้

   นี่คือรูปแบบโคลง  หากเป็นโคลงสี่สุภาพจะไม่มีคำอุทานขยายความ ตัดข้อความในวงเล็บออก
ที่มีมักเป็นโคลงกระทู้แปลง
  ควรจำ  โคลงถูกบังคับด้วยสระ  เอก และโท  จะเปลี่ยนแปลงมิได้ คือ เอกเจ็ด และโทสี่ นอกนั้น
คำสระใช้ได้แต่ไม่นับ นับเอกโทตามบังคับในกรอบของโคลง
  เอก 7 โท 4 อยู่ที่ไหน คือ
วรรค 1 เอกอยู่ในคำที่สี่  คำที่ห้า เป็น โท ส่วนคำสร้อยขยายความต้องลงท้ายด้วยคำว่า พ่อ แม่ เอย
แฮ เฮย ฯลฯ เป็นต้น
   วรรค 2  เอก อยู่ในคำที่สอง   คำที่หก ส่วนคำที่เจ็ดเป็น โท
   วรรค 3  เอกอยู่ในคำที่ สาม กับคำที่ เจ็ด
   วรรค 4  เอกอยู่ในคำที่ สอง คำที่ หก ส่วนโทอยู่ในคำที่ ห้า และเจ็ด

ข้อควรจำ
วรรคแรก  คำที่หก  ให้อนุโลมเสียงเอกและคำตายได้ แต่ห้ามเสียง โท เด็ดขาด
วรรคสองและสาม  คำที่ห้าห้ามใช้เสียง เอก โท เด็ดขาด และ
วรรคสาม  คำที่ หก  ห้ามเสียง โท เด็ดขาด ใช้เสียง เอก หรือ คำตาย แทน ทั้งสองคำนี้ ห้ามเสียง โท

หมายเหตุ   เสียงเอก ใช้คำตายแทนเสียงเอกได้ คำตายคือคำเสียงสั้นๆ คำเป็นคือคำเสียงยาวๆ
คำตายประกอบด้วย เสียงสะกดในแม่ก.กา คือ กก กด  กบ ยกเว้น อำ ไอ ใอ เอา (เป็นคำเป็น)
เคล็ดลับ   เสียงที่สะกดเป็นคำเป็นในแม่ก.กา คือ กง กน กม เกย เกยว(เสียง ว.) และพวก
อำ ไอ ใอ เอา
   จงจำคำเป็น พวกนี้ไว้  คำที่ไม่อยู่และสะกด ถือเป็น คำตาย ทั้งสิ้น ออกเสียงจะอยู่ใต้จมูกลงมาระหว่างปาก
มักจะเป็นคำๆเดียวได้ใจความเช่น พ่อ แม่ เรา เขา เป็นต้น
   ระดับเสียง  เปล่งเสียง เสียงนั้นหากเสมอ จมูก เป็น เสียงกลาง
                เปล่งเสียง เสียงนั้นเลยจมูกไปจดหน้าผาก เป็น เสียงสูง
                เปล่งเสียง เสียงนั้นต่ำกว่าจมูกลงมาถึงริมฝีปาก เป็น เสียงต่ำ

คำตายคือ เสียงต้องอยู่ใต้จมูกลงมา  และมีเสียงสั้นๆเท่านั้น คือ พ่อ แม่  พี่ ป้า ฯลฯ เป็นต้น
การใช้เสียง จะเห็นว่าบางคำคิดว่าเป็นคำตาย หาก สะกดในคำเป็นก็ไม่นับเป็นคำตาย เช่น น้อง สาว เป็น
เสียงกลาง ไม่จัดอยู่ในเสียงสั้นๆ น้อง ไปทางเสียงสูง  สาว ไปในทางเสียง ต่ำ แต่จัดอยู่ เสียงกลาง เป็นต้น
   การใช้เสียง เอก โท สะกดนี้ มักจะออกไปใน
แนวทางเสียงจัตวา เป็นส่วนมาก

การใช้กลอนแปด เข้าผสมกับ โคลง ประโยชน์ ทำให้โคลงนั้นเกิดเร้าอารมณ์คนอ่าน ไหวพลิ้ว อ่อนช้อย
หวาน และลื่นไหลไปตามจังหวะ  (แม้นจะเขียนแบบเศร้าๆก็ออก เศร้าปนหวาน)

        เท่านี้เธอก็สามารถแต่งโคลงได้ทุกประเภทแล้วจ้า  ส่วนลักษณะโคลงอยู่ที่เราเล่น ไม่ว่าโคลงนั้น
เป็นโคลง เล่นคำ เล่นคำสำนวน หรือ คำสำนวนซ่อนรูป อยู่ที่เราจะแต่งและฝึกฝนเอง จ้า  รักศิษย์เรามากเสมอๆ

                                     * แก้วประเสริฐ. *

ปล.  หาใช่ว่าเก่งทางโคลงก็หาไม่ แต่เพียง
รู้เบื้องต้นเท่านั้น และให้เฉพาะผู้ที่ต้องการรู้
จะผิดหรือถูก ไปหาคำตอบเอาเอง ไม่ถือเป็น
หลักอันเที่ยงแท้แน่นอน  หรือจะไปศึกษาต่อ
กับผู้รู้อีกมากมาย ยกตัวอย่าง หมอวฤก อัลมิตรา
กิ่งโศก เป็นต้น ไปขอความรู้จากเขาเพิ่มเติม  ขอโทษทุกๆๅคนที่บังอาจเขียนไว้จ้า
  สิ่งนี้เขียนไว้เป็นแนวทางเฉพาะศิษย์เท่านั้น

               แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

1 พฤศจิกายน 2555 14:28 น. - comment id 1250194


คุณ ศรีสมภพ

      ขอบคุณ แต่การเขียนนี้เป็นการเขียนของ
ผู้ที่รู้่เบื้องต้นเท่านั้น  มิอาจเทียบกับผู้รู้ด้านนี้
แต่ก็เพียงนึกสนุกๆเท่านั้นครับ

              แก้วประเสริฐ.

din

1 พฤศจิกายน 2555 14:37 น. - comment id 1250197



เข้ามาไม่เสียหลายเลยจ้ะครู
ได้ความรู้เกี่ยวกับโคลงด้วย

เฌอมาลย์

1 พฤศจิกายน 2555 14:39 น. - comment id 1250198

นารีมีสองคมเหรอคะ


เคยได้ยินแต่มีมารยาร้อยเล่มเกวียน

แก้วประเสริฐ

1 พฤศจิกายน 2555 14:49 น. - comment id 1250207


คุณ ดิน

        หากเป็นศิษย์เรา ควรจะติดตามใน
การตอบกระทู้เป็นอย่างยิ่ง เพราะว่าบาง
ครั้งจะนำสิ่งที่คนบางคนใคร่รู้มาลงไว้ให้
อ่านเล่นๆ แต่อย่ายึดมั่นติดมั่นให้ทดลอง
ดูก่อนแล้วค่อยเชื่อนะ  รักศิษย์เราเสมอ

              แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

1 พฤศจิกายน 2555 14:53 น. - comment id 1250212


คุณ เฌอมาลย์

        เจ้าหญิงที่รักการคิดหรือทำในสิ่งที่
คนอื่นเขาไม่คิดทำ แต่ผมกลับขอบมากๆ
เป็นการคิดแนวขึ้นใหม่ ที่เขียนไปนี้ว่า
หญิงเปรียบดั่งมีดสองคม หมายถึงให้ทั้ง
คุณและโทษมหรรณ์แก่ผู้ใช้ ด้วยด้านหนึ่ง
ออกไปทางข้างหน้า ด้านหนึ่งมาเข้าตัวเอง
จ้า  ผู้ใช้ควรระมัดระวังกว่ามีดทั่วๆไปที่มีคม
เพียงด้านเดียว ผมจะให้เกียรติแก่สุภาพสตรี
เสมอมาทั้งในอดีตและปัจจุบัน ย่อมมิบังอาจ
ล่วงเกินไปมากกว่านี้ได้  รักเจ้าหญิงมากๆจ้า

                 แก้วประเสริฐ.

ร้อยฝัน

3 พฤศจิกายน 2555 18:47 น. - comment id 1250284

  อ้อยพยายามหัดเขียนโคลง
แต่ก็โคลงเคลงทุกเที่ยวยอมแพ้ค่ะ
ลุงแก้วสบายดีนะคะ

แก้วประเสริฐ

3 พฤศจิกายน 2555 22:56 น. - comment id 1250297


คุณ ร้อยฝัน

       หลานเรา อันที่จริงนั้นหลานเราสนิทกับ
ยายแก่ อิม น่าจะศึกษานะ เพราะเขาเก่งมาก
ในเรื่อง โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ฯลฯ 
       น่าจะได้รับความรู้ดีๆกว่านี้จ๊ะ หรือทดลอง
เล่นตามลุงไปก่อนแล้วไปถาม ยายแก่นั่นแล้ว
ค่อยปรับปรุงใหม่จ้า  นี่่เป็นเพียงฐานเบื้องต้น
เท่านั้นเองนะ  รักหลานเรามากเสมอๆ

              แก้วประเสริฐ.

อนงค์นาง

4 พฤศจิกายน 2555 06:58 น. - comment id 1250307

ขอบพระคุณมากค่ะครู
ศิษย์จะพยายามศึกษาและฝึกฝนค่ะ
ตอนนี้ที่นิวยอร์คเสียหายมากจากพายุแซนดี้
แถวที่พักทุกปั๊มน้ำมันปิดหมด น้ำมันขาดตลาดค่ะ
โชคดีที่รถเก่าของสามีใช้น้ำมันดีเซล ยังพอมีให้เติม
แต่ต้องประหยัดเพราะไม่ทราบว่าจะเป็นปกติเมื่อไหร่ค่ะ
มีคนเดือดร้อนมากมายเป็นล้านครอบครัว
ไม่มีไฟฟ้าใช้  บ้านเรือนไฟไหม้ พายุพัดพัง
ศิษย์และครอบครัวนับว่าโชคดีที่ไม่เป็นอะไรมากนอกจากไฟดับไป1วัน
ที่วัดไทยปลอดภัยแค่ต้นไม้ล้มไม่กี่ต้นค่ะ ที่ทำงานไฟดับ
แต่เราก็ยังทำงานใช้ไฟฉายถือคนละกระบอกเพราะไปรษณีย์เล็กไม่มีเครื่องปั่นไฟเหมือนระดับใหญ่ๆ
ศิษย์ช่วยคนที่เดือดร้อนด้วยการบริจาคเงินให้ American Red Cross อาทิตย์นี้ไปวัดไม่ได้เพราะน้ำมันไม่พอค่ะ วัดอยู่ไกลจากบ้านเกือบชั่วโมง

แก้วประเสริฐ

4 พฤศจิกายน 2555 16:48 น. - comment id 1250325


คุณ อนงค์นาง

          ครูดีใจด้วยที่ศิษย์เราปลอดภัยต่อ
พายุแซนดี้  ครูฟังดูข่าวยังอดคิดถึงเธอ
ไม่ได้เพราะเกิดถึง 4 มลรัฐมีนิวยอร์คอยู่
ด้วย  ในเมื่อปลอดภัยก็ดีใจจ้า รักศิษย์
เรามากเสมอ

              แก้วประเสริฐ.

+ comment แสดงความคิดเห็น