เมื่อไหร่..ฟ้าหม่นหมองจะผ่องใส แล้วเมื่อไหร่..อธิปไตยจะสูงค่า แล้วเมื่อไหร่..อยุติธรรมจะอำลา เมื่อไหร่..เทวดาปรากฏ ฝันที่ฝัน..จินตนาการผ่านความคิด ความมืดมิด..ที่ลบล้างทางเลี้ยวลด จิตล่องลอย..เพ้อพร่ำไร้กำหนด ฝันที่ฝัน..ช่างงามงดในอารมณ์ หายใจ..เฮือกถอนสะท้อนร่าง โอ้..สว่าง.แสงไสวตะวันห่ม อยากแนบร่าง..อย่างสุขสันต์ในบรรทม โอ้..สังคม..โอ้..สังคม..ยังรอคอย เอาหลังสู้..กับมือผลักเทพเจ้า เอาหน้าเศร้า..สู้กับงานจนด้านกร่อย เพียงความคิดเพียงความหวังยังเลิศลอย เพียงความด้อยเพียงความดื้อยังยื้อไว้ จะอ้อนเทพ..ให้ช่วยอำนวยผล จะฝากตน..กับนางฟ้าช่วยข้าได้ จะเกาะติด..ราชครูผู้คุ้มภัย จะมอบใจ..พึ่งพิงสิ่งตอบแทน ฟากฟ้า..หม่นหมองคงผ่องใส อธิปไตย..สมนามคงงามแสน อยุติธรรม..โลกนี้คงขาดแคลน ตราบใดที่ความยากแค้นยังลำเอียง ๒๗ ต.ค.๕๕ .ภัคพล คำหน้อย.
27 ตุลาคม 2555 11:37 น. - comment id 820467
ฝันค่ะฝัน
27 ตุลาคม 2555 19:00 น. - comment id 1249829
ภาษากวีงาม ๆ
28 ตุลาคม 2555 13:41 น. - comment id 1249897
@ คุณเพียงพลิ้ว ใช่ครับ ในฝันจริง อิอิ @ คุณบุญเพิ่ม ขอบพระคุณครับ
1 พฤศจิกายน 2555 11:20 น. - comment id 1250174
คงต้องรอกันต่อไปครับ