การเดินทางของชีวิต

อนงค์...นาง

ได้พบมิตรที่วัดนัดพบกัน
ต่างคนฝันทำบุญหนุนศาสนา
มอบน้ำใจไมตรีที่นานมา
ห้าปีกว่ารู้จักและทักทาย
ต่างขยันช่วยกันบำรุงศาสน์
ลดละปราศกิเลสเหตุเสียหาย
ปลอดสุราพาสุขทุกข์วอดวาย
หลีกอบายมุขสุขชีวัน
ทุกนาทีมีค่าอย่าประมาท
อย่าให้ขาดต่อบุญอบอุ่นขวัญ
สร้างความดีสะสมบ่มทุกวัน
นิพพานนั้นคือใจไร้ทุกข์มาร
จับมือกันสรรค์สร้างทางสวรรค์
ในใจอันมั่นคงไม่หลงผ่าน
ไม่หวั่นไหวทำดีที่ต้องการ
ความเบิกบานสุขใจไร้มลทิน
ท่ามกลางความงดงามของบรรยากาศในชนบท
บนเกาะที่อาศัย
ท้องฟ้าสีครามงามจับตา
เสียงคลื่นกระทบชายฝั่งดังราวกับจังหวะดนตรีที่ไพเราะระรื่นโสต
นกนางนวลบินตามกันไปมาอย่างเริงร่าอารมณ์
เด็กน้อยน่ารักพากันก่อกองทรายเล่นอย่างสุขใจ
ลมเย็นชายทะเลเห่กล่อมจิตใจของฉันให้ลอยล่องไปเรื่อยเปื่อยอย่างสงบ
ชีวิตของฉันชอบเดินก้าวต่อไป ไม่เสียดายอาลัยในเหตุการณ์ที่ผ่านไปแล้ว
ผิดเป็นครู เรียนรู้ที่จะอยู่ให้ได้อย่างเข้มแข็ง
ท่ามกลางความคิดที่แตกต่าง แม้แต่ความเกลียดชังของคนที่ไม่รัก�
ฉันอาจล้ม อาจลุก มีสุขทุกข์เป็นปกติ
ไม่หวั่นไหวกับคำนินทาหรือก่นด่าของใคร แต่ฉันถือว่าเป็นกำไรของชีวิตที่มีรสชาด
และนำแต่สิ่งที่มีประโยชน์มาแก้ไข ถ้าฉันทำให้ใครเดือดร้อนก็ต้องขออภัย เพราะมันไม่ได้ทำให้ฉันได้อะไรนอกจากความชังจากผู้อื่น ต่อไปฉันจะพยายามระวังให้มากขึ้น ระงับความโกรธ
และขจัดมารที่เข้าครองจิตใจให้หมดไปก่อนที่จะแสดงความคิดออกมาเป็นคำพูด
คนที่จิตใจหนักแน่นต้องรับได้ทุกสถานการณ์ถึงจะอยู่ในโลกใบนี้ได้ 
คนที่จะเป็นแม่คนได้ ถ้าไม่เข้มแข็งแล้วจะเลี้ยงดูปกป้องคุ้มครองลูกได้อย่างไร
ชีวิตใช่มีแต่เสียงหัวเราะ รอยยิ้มได้ตลอดเวลา
มีผิดมีถูกให้ได้เรียนรู้สู้ปัญหาทุกวัน
มีสรรเสริญ นินทา มีขัดแย้ง มีโกรธชัง
แต่ฉันก็ผ่านมันมาได้ด้วยความตั้งมั่นอย่างสุจริตคน ฉันไม่ข้องเกี่ยวกับอะไรที่ทุจริตผิดกฏหมาย คำคนไม่ว่าจะดีหรือร้ายในโลกไซเบอร์ไม่อาจทำให้ฉันหวั่นไหวได้ ดั่งสุภาษิตที่ว่า คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ
วันนี้ฉันได้เข้าร่วมประชุมที่วัด ได้ทักทายยกมือไหว้ผู้ใหญ่หลายท่าน
ฉันจะเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยแสดงออกเท่าไหร่ อุตส่าห์นั่งแถวหลังสุดแล้ว
แต่ผู้อาวุโสหลายท่านได้เรียกให้ไปนั่งที่โต๊ะประชุมกับคณะสงฆ์
ซึ่งฉันก็ดีใจที่มีคนเมตตาเห็นคุณค่า ทั้งที่ฉันเพิ่งเข้าวัดได้ไม่กี่ปี
พระครูใหญ่มอบหมายให้ฉันสอนหนึ่งห้อง ให้ครูใหม่สอนหนึ่งห้อง
ครูใหม่จบจากจุฬาฯสอบมาเป็นครูประจำการสอนภาษาไทยหนึ่งปี
ฉันได้เสนอในที่ประชุมขอให้ครูใหม่สอนทั้งสองห้อง เพื่อที่ครูจะได้รู้จักเด็กทุกคน และฉันจะได้มีโอกาสเรียนรู้เทคนิคการสอนจากครูรุ่นใหม่ด้วย โดยฉันขอเป็นครูผู้ช่วยสอนทั้งสองห้อง ซึ่งทุกท่านเห็นด้วยกับข้อเสนอของฉัน นับว่าเป็นภาระกิจที่สำเร็จลุล่วงไปด้วยดีอีกหนึ่งวัน
ชีวิตพรุ่งนี้จะต้องได้พบอะไรบ้างฉันไม่กังวลให้หวาดกลัวหรือหวั่นเกรง
ทุกปัญหาจะมีทางแก้ไขเสมอด้วยสติปัญญาและความสุขุมรอบคอบ
อาจมีพลั้งพลาดบ้างไปตามอารมณ์ที่เปลี่ยนแปลง แล้วมันก็จะผ่านไป
อย่าไปยึดติดจนเกินไป
ฉันไม่ได้หนีไปไหน ยังคงอยู่ตรงนี้ด้วยใจรัก
ฉันยังคงมองเห็นความงดงามของโลกใบนี้ ฉันมองเห็นความดีที่ประทับใจของใครหลายคน ที่ฉันอาจไม่ได้เหลียวมอง หรือไม่ประทับใจมาก่อน
เวลารักหรือไม่รักฉันจะปิดไม่มิด เหมือนหนังสือที่อ่านง่ายเปิดเผยตรงประเด็น แคร์ใครก็บอกตรงๆ 
ฉันอยากมอบกำลังใจให้คุณอัลมิตรา ส่งบุญที่ทำมาแบ่งปันให้เธอได้ปลอดภัยเพราะอ่านพบว่าเธอกำลังจะผ่าตัดอีกครั้ง
ขอให้เธอปลอดภัย และอยู่คู่บ้านกลอนตลอดไป
�