๐มองภาพถ่ายข้างฝาเวลาดึก๐ มองภาพถ่ายข้างฝาเวลาดึก สุดระทึกวาบในดวงใจฉัน เป็นของเก่าที่ผ่านคืนวานวัน ห้อยตรงนั้นแน่แน่วกรอบแก้วบาง เสียงออดแอดสายลมพัดพรมพลิ้ว ชวนหวาดหวิวทุกคราริมหน้าต่าง ยามเมื่อฟ้ากำสรวลร้องครวญคราง ยิ่งเป็นลางบอกเหตุสื่อเลศนัย เพราะภาพถ่ายทุ่งข้าวรวงพราวเหลือง สื่อสารเรื่องชาวนาน้ำตาไหล เมื่อหนุ่มสาวลูกหลานแห่งบ้านไพร แรมร้างไกลจากถิ่นแผ่นดินตน ต่างทำงานปลดเปลื้องในเมืองหลวง ทิ้งทุ่งรวงสีทองให้หมองหม่น ด้วยครอบครัวลำบากแสนยากจน เหลือเพียงคนแก่เฒ่าอยู่เฝ้าคอย มองภาพถ่ายข้างฝาเวลาดึก จึงระทึกวาบในดวงใจบ่อย คล้ายกับแว่วเสียงเพลงวังเวงลอย ที่เรียงร้อยเรื่องราวของชาวนา!ฯ อริญชย์ ๘/๗/๒๕๕๕
12 กันยายน 2555 20:57 น. - comment id 1243955
ตอนแรกนึกว่าแนวสยอง อ่านไป อ่านมา เป็นว่าเราคิดไปเอง กลอนไพราะดีครับ
12 กันยายน 2555 12:55 น. - comment id 1244026
ภาพทุ่งนา มองแล้วมีความสุขนะคะ
12 กันยายน 2555 22:31 น. - comment id 1244581
น่าจะลองมองข้างหลับภาพบ้างนะ
12 กันยายน 2555 20:23 น. - comment id 1244686
อ่านทีแรกใจหวิวๆค่ะเพราะนี่ก็ดึกพอดี ที่แท้เกี่ยวกับชาวนาท้องนา
15 กันยายน 2555 07:45 น. - comment id 1245408
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมเยือน แสดงความคิดเห็น กลอนบทนี้ แต่งช่วงดึก ตอนแรกว่าจะแต่งแนวผีหักมุม แต่มองบรรยากาศรอบตัวแล้วมันวังเวง ๆ ยังไงชอบกล ก็เลยเปลี่ยนเรื่องซะเลย อิอิ ไม่ค่อยเข้ากันเท่าไหร่ แต่ก็คงพอกล้อมแกล้มไปได้เนาะ ทุกท่าน