โอ้สายฝนอำลาสู่ฟ้าไหน
บุญเพิ่ม
โอ้สายฝนอำลาสู่ฟ้าไหน
โอ้หยาดฝนอำลาสู่ฟ้าไหน
จึงสิ้นไร้สายธารให้หว่านฝัน
บ่มีเมฆครึ้มหม่นหลั่งฝนพลัน
สุดจาบัลย์ทุ่งหญ้าไพรนาดอน
ชาวเกษตรทุกข์ท้อฝนบ่หลั่ง
พรรษาดั่งหน้าแล้งฝุ่นแห้งกร่อน
ปลาไหลปูงูปลิงกบวิงวอน
ต่างขอพรเทพวิรุฬโปรยจุนเจือ
บันดาลฝนฉ่ำมาอีกคราเถิด
อย่างน้อยเปิดศรัทธาประชาเชื่อ
อย่าให้แมวลำเค็ญตายเป็นเบือ
โปรดช่วยเหลือชาวนาตั้งตารอ
เพียงรินหลั่งลงบ้างอย่าห่างหาย
อย่ามากมายกระหน่ำเกินคำขอ
ปริมาณหล่อเลี้ยงแค่เพียงพอ
ใช่ตกต่อจนอ่วมไหลท่วมเมือง!ฯ
อริญชย์
๒๖/๘/๒๕๕๕