ค่ำคืนนี้มีงานสำราญจิต ใครมีมิตรคู่ใจควงไปด้วย แต่เราสิเดินควงกับดวงซวย กินแห้ว บ๊วย มุ่งมาเอกากาย ทั้งที่มีผู้คนล้นแท้แท้ เราอิ่มแปล้กับความเหงาทุกเช้าสาย อยากรื่นรมย์ห่มฤดีคลี่กำจาย ก็เหมือนหมายตะกายหาวคว้าดาวเดือน โอ้คืนนี้เช่นกัน-เหมือนวันก่อน เราเดินอ่อนแรงระโหยโดยไร้เพื่อน รอสักคนส่งใจไล้มาเยือน ลบฝาดเฝื่อน "ขาดสหาย" คลายสักที ม่านฟ้าคลุมด้วยดาวพราวแสงใส และแขไขส่องกระจ่างอย่างเต็มที่ ใจเราคลุมเปลี่ยว เหงา เศร้าฤดี และไม่มีผู้ดำเนินเดินข้างกัน คงมีแต่เงาดำสำนึกนี้ ที่เรามีเคียงข้างไม่ห่างหัน ทิ้งหวังซึ่งงามสลายกลายเป็นควัน ฝังเรา ณ ปัจจุบันอันเดียวดาย ..................................................... เหงากับคืนค่ำ อยู่คนเดียว
20 สิงหาคม 2555 13:19 น. - comment id 1236719
18 สิงหาคม 2555 07:41 น. - comment id 1242683
อ่านแล้วเหงาตามเลยอ่ะ
18 สิงหาคม 2555 14:09 น. - comment id 1242709
เหงา..เหง้า..เหงา
18 สิงหาคม 2555 15:49 น. - comment id 1242725
มาอยู่เป็นเพื่อน เหงาเหมือนกันครับ
18 สิงหาคม 2555 20:36 น. - comment id 1242760
กลอนเพราะค่ะ เหงาเนาะ
18 สิงหาคม 2555 21:38 น. - comment id 1242765
คราวอยู่เดี่ยว เปลี่ยวเหงา เงาเป็นเพื่อน กับดาวเดือน เย้ยเยาะ หัวเราะร่า แลคนอื่น มีแฟน ควงแขนมา อยากเหลียวหา สักใคร ไหนช่วยที ได้ว้าเหว่ เอกา มาเป็นเพื่อน เหงามาเยือน บ่อยบ่อย มิถอยหนี กับความหงอย คอบปลอบ มอบไมตรี เศร้าฤดี พ่ายแพ้ ...เพื่อนแท้กัน