* สิ้นสิเน่หา * ๐ โอ้เดือนดาวพราวแสงแฝงรันทด โศกกำสรดมวลแห่งแฝงเสน่หา คราวลอยเลื่อนอ้อยอิ่งพริ้งนัยน์ตา มิอยากลานภาห้วงล่วงบ่วงจินต์ ๐ สิ้นเสียดายฟ้างามยามคราลับ ยากหวนกลับนับวันผ่านมาสิ้น เปรียบความรักมักมากฝากชีวิน ยากจะผินหันหวนล้วนจากลา ๐ คราเสมือนเรือลอยคว้างกลางทะเล หมุนซวนเซคลื่นลมบ่มห้วงผวา จวนพลิกคว่ำโอนเอนเน้นเข้ามา ยากไขว่คว้าความจริงฝากอิงใจ ๐ ให้เคยชวนเคียงเคล้าเฝ้าใกล้ชิด ก่อนแนบสนิทม่านรักมักสดใส กาลเวลาแปรเปลี่ยนหมุนเวียนไป โฉมไฉไลหันหวนยากล้วนมอง ๐ ปองหวังแสนเอาใจกลับไกลยิ่ง รอบทุกสิ่งเมินห่างร้างสิ่งสนอง พยายามง้อวอนไว้ไร้สิ่งครอง ความเรืองรองเหลือไว้ดุจคล้ายเงา ๐ เศร้าหัวใจผ่านเราก็เท่านี้ ยากสุดที่มั่นคงหลงโง่เขลา สู้เอาใจฝากไว้ไม่เหมือนเรา สุดแสนเศร้าเขาไล่ให้จากจร ๐ ก่อนทุกสิ่งเราสร้างกลับร้างรัก สิ้นประจักษ์ห้วงจริงอิงเฝ้าหลอน มอบทุกสิ่งเพราะหลงปลงอาวรณ์ ห้วงสะท้อนมองบ้านผ่านร้างลา ๐ ครามาสนองชีวิตติดหวนโหย ผ่านล่วงโรยของเก่าครองเฝ้าหา จำต้องพรากเวิ้งว้างกลางมรรคา ปราศวาสนาอาลัยในโชคชะตา. * แก้วประเสริฐ. *
22 กรกฎาคม 2555 17:14 น. - comment id 1239302
ดีใจที่ได้อ่านกลอนอันไพเราะของครูค่ะ ครูสบายดีนะคะ ศิษย์ขอรบกวนเรียนถามครูว่า ครูใช้หลักอะไรในการครองคู่ถึงได้อยู่ด้วยกันจนถึงทุกวันนี้ ศิษย์เชื่อว่ารักแท้มีจริง หาได้ค่ะ ไม่เกี่ยวกับเนื้อหนังมังสาหรือความอึ๋มของอวัยวะร่างกาย ผู้ชายที่แต่งงานมีภรรยา แต่เขาอยู่กันมาจนแก่ด้วยกันได้ เพราะต่างเข้าใจกันและกัน ภรรยารู้หลักเรือนสามน้ำสี่ รู้ปรนนิบัติสามี รู้จักการเป็นแม่ที่ดี รู้จักเก็บออม สร้างฐานะช่วยกัน มีศีลธรรมจรรยา ทุกอย่างต้องประกอบกัน ไม่ใช่แค่ความสาวสวย ไม่ใช่ขนาดของความอึ๋ม คนที่คิดว่าขนาดของหน้าอกจะจับผู้ชายได้อยู่หมัดนั้น อนุบาลมากค่ะ ไม่ต้องไปศัลยกรรม ให้เปลืองเงิน ธรรมชาติให้มาอย่างไรก็พอใจ จะเล็กใหญ่ใช่สำคัญ อยู่ที่ความเข้าใจกันมากกว่าค่ะ เข้าใจอารมณ์ เข้าใจระบบของสรีระร่างกายมนุษยแต่ละวัย ธรรมชาติฮอร์โมนจะเปลี่ยนไปตามวัยตามสุขภาพความแข็งแรง ถ้าเจ็บป่วยมีโรคภัย ก็ต้องรักษาไม่ทอดทิ้งกัน เอาใจเขาใจเรา จะมัดใจคู่ครองต้องมีทั้งศิลป์และศาสตร์ ทั้งศีลธรรม คุณธรรม ทั้งความรู้เกี่ยวกับระบบร่างกาย ระบบฮอร์โมนของชายหญิง ซึ่งเป็นหลักทางวิทยาศาสตร์ ใครที่ไม่เชื่อว่าทำไมสามียังรักยังครองคู่กับภรรยาที่แก่ชราได้โดยไม่มีมือที่สามซึ่งสาวกว่ามาแย่งชิง ศิษย์อยากให้เขาเปลี่ยนใจว่ารักแท้ไม่แพ้ความสาวค่ะครู อย่าสบประมาทผู้ชายทุกคนว่าสนใจแต่ตัณหาราคะ นอกใจภรรยาเพราะเป็นป้าแก่ที่บ้าน เพราะตัณหาราคะนั้นถ้าภรรยาที่ดีรู้จักธรรมชาติของร่างกายคนแล้ว จะสามารถควบคุมให้อยู่ในบ้านได้โดยไม่ต้องไปแสวงหาที่ไหน ภรรยาหลายคนไม่สนใจไม่เคยเข้าใจสามี คิดว่าตัวดีพร้อม พอเขาไปติดข้างนอกก็ด่าว่าเขาเลว ตัณหาจัด อยากได้สาวๆ ไม่เคยสำรวจตัวเองว่าทำหน้าที่ทุกอย่างดีพร้อมหรือยัง นอกจากว่าแต่งกับผู้ชายที่เป็นเกย์โดยที่ไม่รู้มาก่อนก็เป็นอีกกรณีหนึ่ง หรือคนที่ไร้สมรรถภาพก็อีกกรณีหนึ่ง แต่เมื่อถึงวัยที่่ไม่มีเรื่องแบบนี้แล้ว ภรรยาที่ดีย่อมไม่ทิ้งสามีค่ะ เพราะสุดท้ายแล้วทุกอย่างจะเสื่อมไปเองตามธรรมชาติ มีแต่ความดีเท่านั้นที่ผูกใจกันไว้ได้ แต่ถ้ายังไม่ถึงวัยนั้นก็ปล่อยตามธรรมชาติ ไม่เห็นว่าลามกอะไรเพราะแต่งงานกันถูกต้อง ไม่ผิดคู่ไม่ผิดศีลธรรม ถ้าต่างฝ่ายต่างศึกษาต่างเข้าใจกัน ไม่มีวันที่มือที่สามจะเข้ามาแทรกได้เลยค่ะ ไม่ว่าจะสวยไม่สวย อึ๋มไม่อึ๋ม อย่าดูถูกคู่ครอง อย่าดูถูกตัวเอง อย่าให้ใครมาเป็นมืิอที่สามสี่ห้าหก เพราะเรารักกันถึงได้แต่งงานกัน ถ้าเราไม่อดทน ไม่สร้างชีวิตคู่ให้สุขไปจนบั้นปลายแล้ว ลูกๆคือคนที่น่าสงสารที่สุด บ้านแตกสาแหรกขาดสร้างปัญหาให้สังคมที่มีแต่การหย่าร้าง เปลี่ยนคู่ไปเรื่อยๆ ไม่มีใครดีพร้อมทุกอย่าง จะเปลี่ยนกี่คนก็มีปัญหาไปคนละแบบ ถ้าแก้ปัญหาช่วยกันแล้วทุกคู่จะจูงมือไปด้วยกันจนแก่ชราจนตายจากกันไปแน่นอนค่ะ
22 กรกฎาคม 2555 17:39 น. - comment id 1239306
น้องสาวคนนี้ไม่สิ้นสิเน่หาพี่ชายที่แสนดีคนนี้แน่นอนจร้า
22 กรกฎาคม 2555 17:47 น. - comment id 1239307
คุณ อนงค์นาง ก่อนอื่นเราต้องรู้เขารู้เราก่อน ครูเคยอนุมาน เรื่องความรักไว้คือ " ความรัก คือ ความเห็นใจ เข้าใจ ซึ้งใจ รู้ใจ ช่วยเหลือและให้เกียรติกันและกัน " ครูเป็นคนที่ไม่เลือกว่าจะเป็นหญิงที่สวย หรือไม่สวย สิ่งอื่นฝึกกันได้ ปรับปรุงตนเองกันได้เสมอ แต่สิ่งที่กล่าวนี้นั้นฝึกกันไม่ได้มัน เกิดจากนิสัยใจคอคนแต่ละคน เรื่องอื่นเป็น เรื่องประกอบทั้งสิ้น เชื่อใหม่ว่าครูเป็นคนที่ มีคู่เดียวตลอดจนอายุจวนจะตายอยู่แล้วก็ อยู่ด้วยกันมา เราต้องเข้าใจเขา เวลาเขา เกิดอารมณ์ไม่ดี เราก็อธิบายหรือก็หาทาง หนีและขอโทษ ทุกอย่างก็จบลงด้วยดี แต่ทว่าทั้งสองต้องเป็นคนที่มีศีลธรรม คุณธรรมประกอบด้วยกันจ้า เมื่อเราต่าง เข้าใจกันและกันทุกอย่างก็ลงเอยได้ด้วยดี การทะเลาะเบาะแว้งคู่และภรรยาไม่เคย จะทะเลาะกันถึงขั้นลงมือลงไม้่กันเลยใน ขีวีิตคู่ อีกประการหนึ่งครูเป็นคนให้เกียรติ แก่ผู้หญิงเสมอมา เพราะนับถือว่าเป็นเพศ ของแม่ ฉะนั้นเมื่อหลักใหญ่ครูให้เกียรติ แก่หญิงก็ทำให้ทุกๆสิ่งดีขึ้นตามไปด้วย นอกนั้นไม่มีอะไร เรื่องกามารมณ์เป็น เรื่องของธรรมชาติ หากเรารู้จักมันให้ดีแล้ว และรู้ถึงคุณค่าและโทษของมัน ก็ให้ถือแค่ พอดิบพอดี ขอโทษที่จะกล่าวว่าหญิงมีอวัยวะ เหมือนกันหมดเหมือนชายนั่นแหละไม่ แตกต่างกันเท่าใดนัก นอกจากมารยา หากคนที่คุณศีลธรรมคุณธรรมย่อมจะ รู้และเข้าใจ ปัญหาก็ไม่เกิดขึ้นจ้า ไม่ยาก หรอกหากเรารู้จักมันดีพอ ไม่ทำในสิ่งที่ ไม่ดีก็แค่นั้นเองจ้า รักศิษย์เรามากเสมอๆ แก้วประเสริฐ.
22 กรกฎาคม 2555 17:51 น. - comment id 1239308
คุณ สอง พี่เองก็เช่นเดียวกันจ้า แต่ห้องเวปฯน้อง เข้ายากจริงๆจ้า บางครั้งก็ได้บางครั้งก็ไม่ได้ ที่นี่พี่เล่นเป็นประจำคิดว่า จะเล่นจนกว่าจะ เล่นไม่ได้จ้า เหมือนเวปฯน้องนั่นแหละ รักน้อง พี่มากเสมอๆ แก้วประเสริฐ.
22 กรกฎาคม 2555 19:21 น. - comment id 1239314
สวัสดีค่ะครู ขอบพระคุณครูมากค่ะที่ให้ความรู้ที่มีคุณค่ามากมายแก่ศิษย์ ครูเป็นตัวอย่างที่ดีทั้งในหน้าที่การงานและชีวิตคู่ครอง ทำงานรัฐวิสาหกิจการไปรษณีย์ไทยจนเกษียณอายุราชการ ดูแลคู่ครองมาจนทุกวันนี้ ศิษย์นับว่าโชคดีที่ได้รู้จักครูค่ะ ศิษย์โชคดีที่สามีเข้าใจและให้เกียรติภรรยา ไม่เคยทำร้ายร่างกายและจิตใจ มีแต่อภัยและเอาใจลูกเมียจริงๆค่ะครู เงินเดือนเข้าบัญชีให้โดยตรงทุกบาททุกสตางค์ ให้ภรรยาดูแลค่าใช้จ่าย เก็บออมทุกอย่าง อยากใช้อยากซื้ออะไรก็ไปด้วยกัน เมียเป็นคนจ่าย มีบัตรเดบิตไว้เติมน้ำมันเท่านั้น ศิษย์เป็นคนทำบัญชีรายรับรายจ่ายเอง แต่ก็มีหลักฐานทุกอย่าง ชี้แจงว่าสถานะทางการเงินเป็นอย่างไร ค่าใช้จ่ายของลูกเท่าไรค่าเทอมค่าหอพัก จนลูกหาทุนเรียนต่อโทเองได้แล้ว ไม่ต้องรบกวนพ่อแม่อีก เรื่องร่างกายก็เข้าใจระบบของผู้หญิงได้ดีที่สุด ไม่เห็นแก่ตัว ไม่เอาแต่ใจตนเอง ไม่เคยรังเกียจภรรยา แต่ไปเห็นค่าสตรีอื่นที่อาจยั่วยุ ศิษย์เคยหึงหวงมากตอนอยู่เมืองไทย เพราะไม่ไว้ใจเขา แต่ในที่สุดเขาก็พิสูจน์ได้ว่าเขาไม่มีใคร และเลือกลูกเมีย เพราะความวู่วามใจร้อนของศิษย์ เราเคยแยกทางกันมาแล้ว ความดีของเขาชนะใจศิษย์ ความดีของศิษย์ก็ชนะใจเขา เราถึงอยู่กันมาอย่างมีความสุขจนทุกวันนี้ค่ะครู ใครจะคิดว่าจะไปกันไม่รอด เราไม่ใส่ใจเพราะเราต่างเชื่อมั่นและเข้าใจกัน รักษาศีลข้อสามอย่างไม่หวั่นไหว ศีลห้าก็รักษากันประจำ ศิษย์ไม่กล้าโกหกครูเพื่อให้ตัวเองดูดีกว่าใคร ความจริงคือความจริง ใครจะคิดอย่างไรก็แล้วแต่เขาค่ะครู ขอให้ครูมีความสุข มีสุขภาพแข็งแรง มีตรอบครัวที่อบอุ่นตลอดไปนะคะ
22 กรกฎาคม 2555 19:46 น. - comment id 1239318
หายไปนานเลยนะครับ เป็นด้วยสุขภาพ หรือเปล่า ผมเองตอนนี้เริ่มมีอาการ ท้องผูกและมึนงงในบางขณะ แต่ไม่รุนแรงหรอกครับ ก็ถนอมสุขภาพด้วยนะครับ นับถือ
22 กรกฎาคม 2555 21:06 น. - comment id 1239325
รูปสวยมาก กลอนอ่านแล้วหวานในอารมณ์ ค่ะ
23 กรกฎาคม 2555 10:34 น. - comment id 1239339
รักแรกแย้มเยินยอขอรักเลิศ พริ้งพรายเพริศเริดเหลือเหนือคาดหมาย ยามสิ้นแสงแรงรักหักเสื่อมคลาย เสน่หามอดมลายกลายโศกตรม สิ้นแล้วสิเน่หาแม้เอ่ยวาจาเพราะพริ้งก็ยิ่งหนี.... แอบมาแจมค่ะ...
22 กรกฎาคม 2555 22:00 น. - comment id 1239364
สวัสดีครับครูฯ สบายดีนะครับ ช่วงนี้ฝนตกบ่อย แถมอากาศร้อนๆ ด้วย รักษาสุขภาพนะครับครู ผมขอบอกตรงนี้ว่า ยังไงเสียคนเขียนกลอนก็ควรมาอ่านกลอนของครู เพื่อเป็นแบบอย่าง หรือเป็นหลักการที่ถูกต้องในการเขียน เหมือนกับเป็นโครงสร้างหลัก ส่วนประกอบอื่นๆ นั้นก็แล้วแต่ละท่านจะรังสรรค์กันไปนะครับ ส่วนผมเองนั้นก็พยายามยึดหลักการเขียนแบบครูไว้ให้ถูกต้อง ส่วนรายละเอียดอื่นๆ อาจจะเพี้ยนบ้างตามสถานการณ์นะครับครู ... เช่น ครูห้ามการใช้ไม้ยมก (ๆ) แต่ครูให้ใช้การเขียนสองคำ เช่น ร่ำร่ำ ไปไป มามา ... แต่ผมใช้ไม้ยมก เพราะรู้สึกว่ามองแล้วมันได้อารมณ์กว่า (ตามความรู้สึกส่วนตัว) น่ะครับ แล้วอื่นๆ ปลีกย่อยอีกหลายอย่างที่ผมชอบแหกกฏทางโน้นทางนี้เสมอๆ ขอให้ครูรักษาสุขภาพนะครับ เพื่อสร้างงานดีๆ เป็นแบบอย่างให้นักกลอนรุ่นหลังได้ศึกษาต่อไปครับ
23 กรกฎาคม 2555 09:21 น. - comment id 1239403
สวัสดียามเช้าๆๆค่ะครู... ขอให้ครูรักษาสุขภาพนะคะ..
23 กรกฎาคม 2555 11:23 น. - comment id 1239414
สวัสดีค่ะครูแก้วฯ ช่วงนี้งานเขียนหนูอาจจะน้อยลงนะคะ กำลังค้นหาตัวเองอยู่ค่ะ เมื่อวานไปฝึกนั่งสมาธิมา รู้สึกนิ่งขึ้นเยอะ จะหมั่นฝึกต่อไป จนกว่าจะเบาใจ
23 กรกฎาคม 2555 14:24 น. - comment id 1239447
ไม่สิ้นไร้ไฟสิเน่หาค่ะ ปลงได้เป็นพักๆอ่ะค่ะ สบายดีไหมคะ ไม่ได้มาทักทายกันนานเลยอ่ะค่ะ
23 กรกฎาคม 2555 15:19 น. - comment id 1239473
ไม่เชื่อหรอก...อมพระมาพูดก็ไม่เชื่อ.. ..แวะมาอ่าน ผ่านมาแซวนะท่านท้าวฯ
23 กรกฎาคม 2555 22:36 น. - comment id 1239530
คุณ อนงค์นาง ครูเองก็อาศัยนิยามนี้แหละในการครองเรือน มาจวบทุกวันนี้ ละมานะทิษฐ์ของเราสมานความ รักใคร่ให้พอดิบพอดี เหมือนศิษย์เรานี้แหละดี แล้ว ผู้ชายส่วนใหญ่มักจะตายเสน่ห์ปลายจวัก แต่สมัยนี้ไม่รู้เหมือนกันนะ รักศิษย์เรามากเสมอ ครูเองยังไม่รู้ว่าจะอยู่ได้อีกกี่ปีจ้า แก้วประเสริฐ.
23 กรกฎาคม 2555 22:39 น. - comment id 1239531
คุณ บุญพร้อม ผมไม่ได้หายไปไหนหรอก แต่รู้สึกเบื่อๆ ก็หยุดบ้างครับ อายุก็มากๆแล้วเขียนมาก็เยอะ แยะมากแล้ว พักผ่อนบ้่างวันไหนสนุกก็เขียน ครับ เรื่องท้องผูกนะพยายามอย่าให้เป็นนะ มันอันตรายแก่เรามาก ส่วนผมเรื่องถ่ายนั้น ไม่ค่อยเป็นปัญหาอะไรหรอกครับ ขอบคุณ มากที่มาเยี่ยมเสมอๆครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
23 กรกฎาคม 2555 22:44 น. - comment id 1239532
คุณ อัลมิตรา ผมเองก็อาศัยคนอื่นนี่้แหละครับ ลำพังผม เป็นคนไม่ค่อยจะยุ่งอะไรมากนัก แต่ขออนุญาติ บ้างลืมบ้างเป็นธรรมดาคนแก่แหละ เพียงแค่เห็น ยอดหญิงมาเยี่ยมก็ให้รู้สึกชื่นใจมากครับ ผม เป็นคนใจเดียวรักเดียว ลองรักใครแล้วจะรัก เขาเสมอๆจนกว่าเขาจะเบื่อเองแหละ ขอบคุณ ยอดหญิงที่กรุณามาเยี่ยม ปกติผมมักจะไม่ ค่อยไปเยี่ยมใคร จึงไม่ค่อยมีคนมาเยี่ยมก็ เป็นธรรมดา คนแก่ๆก็แบบนี้แหละจ้า รักยอดหญิงมากๆเสมอๆจ้า แก้วประเสริฐ.
23 กรกฎาคม 2555 22:51 น. - comment id 1239534
คุณ สีเมจิก ศิษย์เรา อย่าเอาอะไรแน่นอนกับคน บ้าๆ บอๆบ๊องส์เช่นครูเลย ส่วนที่ถามมานะเขาห้าม ไว้ในหมวดกลอน ซึ่งยังมีอีกมากๆ หากศิษย์ เราอ่านหนังสือกลอนก็จะเห็นว่าตั้งแต่โบราณ มาทุกวันนี้ของคนเก่าๆเขาจะถือสาไม่ใช้ ใน ข้อห้ามนี้ คำนี้เขามักใช้ในงานเขียนอรรถความ ทั้งหลายหรือในจำพวกนิยาย เรื่องสั้นเป็นต้นจ้า มาสมัยนี้หากคิดว่าถูกใจก็ตามใจเถอะ แต่หากเป็นศิษย์ก็ควรจะเลิกใช้นะมันไม่ถูก ต้องหรอก ยังมีปลีกย่อยอีกหลายอย่างจ้า ครูแก่มากแล้วจึงไม่ค่อยเข้าไปชมกลอน แม้แต่กลอนตนเองก็ยังเบื่อๆเลยล่ะ คนเก่ง กว่าครูมีอีกแยะในที่นี้ เช่น ยอดหญิงอัลมิตรา เป็นต้น และยังอีกหลายๆคนจ้า รักศิษย์เราเสมอ แก้วประเสริฐ.
23 กรกฎาคม 2555 22:53 น. - comment id 1239535
คุณ แกงฯ สวัสดีจ้าแต่ครูนอนดึกฟังโน่นฟังนี้ไปเรื่อยๆ จึงตื่นนอนสาย ตื่นเช้ามาก็แค่เพียงเข้าห้องน้ำ เท่านั้นเอง ตอนนี้ครูเบื่อๆอะไรไปแล้วล่ะ นอกจาก จะนึกสนุกเท่านั้นเอง รักศิษย์เรามากเสมอ แก้วประเสริฐ.
23 กรกฎาคม 2555 22:56 น. - comment id 1239536
คุณ น้ำตาลหวาน ตามสบายเลยครับในบ้านนี้ถือว่าเป็นบ้าน ของคุณก็แล้วกัน เพราะผมตอนนี้ชักจะเบื่อๆเสีย แล้วซิ แต่ไม่ลืมหรอกนานๆจะเขียนสักที หาใช่ ว่าจะรังเกียจคนในบ้านกลอนก็หาไม่ พออายุมาก ก็เลยเบื่อๆ นอกจากนึกสนุกๆเท่านั้น ขอบคุณ มากที่แวะมาเยี่ยมครับ รักมากเสมอ แก้วประเสริฐ.
23 กรกฎาคม 2555 22:59 น. - comment id 1239540
คุณ แก้วประภัสสร สวัสดีจ้าศิษย์รักยิ่ง ตอนนี้ครูชักเบื่อๆหรือว่า แก่มากๆแล้ว เลยมักจะอยู่เฉยๆฟังโน่นฟังนี่ ดู โน่นดูนี่ในคอมนะไปเรื่อยๆเปื่อยๆแหละจ้า หว้ัง ว่าศิษย์เราคงจะก้าวหน้าสบายไปแล้วสมกับที่ ครูไว้วางใจจ้า ศิษย์เราคงจะสบายดีนะ รักมาก เสมอๆจ้า แก้วประเสริฐ.
23 กรกฎาคม 2555 23:03 น. - comment id 1239541
คุณ เฌอมาลย์ เหมือนผมแหละจ้าเจ้าหญิง สุขภาพเป็น แค่แพ้อากาศเท่านั้นเอง นอกนั้นไม่เป็นอะไร หรอกครับ ยังเดินเหินได้คล่องพอประมาณ ใช่ ไม่ได้พบกันนานแล้วนะ ผมเองก็ไม่ค่อยไปเยี่ยม ใครๆเขาเหมือนกัน มันรู้สึกเบื่อๆยังไงชอบกลไม่ มีใครทำหรอกมันเกิดขึ้นเอง งานกลอนก็สนุกก็ เขียน เพราะเขียนมามากๆแล้วล่ะครับ รักเจ้าหญิง มากๆเสมอครับ แก้วประเสริฐ.
23 กรกฎาคม 2555 23:07 น. - comment id 1239543
คุณ บินเดี่ยวหมื่นลี้ เชื่อเถอะผมหมดสภาพไปแล้วล่ะ นอกจาก พูดจาสนุกๆไปเท่านั้นเองกับคนที่สนิทสนมเท่านั้น ว่างๆก็แวะมาเยี่ยมตอนนี้รู้สึกว่าเบื่อๆยังไง ชอบกล แม้แต่งานเขียนและตอบคอมเม้นท์ยัง ตั้งใจว่าจะตอบพรุ่งนี้ แต่พรุ่งนี้ต้องไปทำธุระ ก็เลยต้องมาตอบตอนดึกๆหน่อยครับ รักสหาย เรามากๆนะ ท่านเวนไตยยังแข็งแรงก็เชิญ ตามสบายเถอะ หากสนุกก็นึกถึงผมบ้างก็ เพียงพอแล้ว 555 รักมากๆเสมอ แก้วประเสริฐ.
24 กรกฎาคม 2555 08:33 น. - comment id 1239590
อดข้าว ไม่ดอกเจ้าชีวาวาย อาจอดตาย เพราะไร้สิเนหา ใช่มั๊ยครู..
24 กรกฎาคม 2555 13:16 น. - comment id 1239669
หวัดดีหน้าฝนจ๊า อากาศเย็น ฝนตก สดชื่นจริงๆ ลุงแก้วรักษาสุขภาพเน้อ
24 กรกฎาคม 2555 15:18 น. - comment id 1239726
โอ้เดือนดาวพราวแสงแฝงรันทด ทั้งความหมาย ทั้งสัมผัส ยอดเยี่ยมไปเลยจ้ะครู ภาพประกอบก็สวยจับใจ
24 กรกฎาคม 2555 19:00 น. - comment id 1239736
คุณ ศรีสมภพ คงจะเป็นอย่างนั้นมั๊ง เพราะครูเองก็ได้ยิน ได้ยินเขาพูดกันเสมอๆแหละจ้า รักมากเสมอ แก้วประเสริฐ.
24 กรกฎาคม 2555 19:02 น. - comment id 1239737
คุณ ยาแก้ปวด สวัสดี่จ้าหลานรัก ฝนนี่แหละทำให้ลุง เองแย่ อากาศปรวนแปรไปก็จะปวดมึนศีรษะ มากจ้า รักหลานสาวสุดสวยมากเสมอจ้า แก้วประเสริฐ.
24 กรกฎาคม 2555 19:04 น. - comment id 1239738
คุณ ดิน ศิษย์เราการเล่นกลอนนั้น ที่ถูกต้องแต่ละ ประโยคกลอนต้องมีความหมายและเชื่อมต่อ กันเสมอจนกระทั้งจบบทกลอนจ้า รักศิษย์เรา มากเสมอๆ แก้วประเสริฐ.