๏ เปรียบเจ้าของเพชรมณีอันมีค่า โง่ มิรู้ราคา ทำทิ้งขว้าง ประดุจไก่จิกพลอยหล่นตามทาง ลิงเขวี้ยงร้างแก้วเพชรเก็จตระการ ๚ ๏ ไม่รู้จักทำเรือนรับยอดเพชร ชีวิตจึงเบ็ดเสร็จลงคลุกถ่าน เมื่อเพชรลอยหลุดลับกลับวิมาน ก็ยังโง่ดักดานวิบากตน ๚ะ๛ tiki_ทิกิ จารไว้บันทึกภาพหลังที่ผ่านมาของชีวิต ใครบางคนผู้มีฝุ่นผงบังนัยน์ตา กว่าจะรู้ว่าได้เสียแก้วมณีล้ำค่าเมื่อตนเอง ล้มกลิ้งลงบนพสุธา หมดเนื้อประดาตัว ณ วันพระ พระพุธ ๑๑ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๕๕
11 กรกฎาคม 2555 13:55 น. - comment id 1238035
หัวล้านได้หวี บางทีก็เป็นค่ะพี่ทิกิ พี่ทิกิสบายดีนะคะ
11 กรกฎาคม 2555 15:35 น. - comment id 1238047
ถูกใจเชิงเขามากและมากกกก ตรงกับจังหวะชีวิตในช่วงนี้เลย
11 กรกฎาคม 2555 21:32 น. - comment id 1238092
โสน้าน่า กินแกลบไปเถอะ เอ แล้วทำไมถึงเจ็บจำนักล่ะ อิอิแต่กว่าจะได้สะใจเห็นเขาล้ม ก็นานถึงป่านนี้ช่วงก่อนเขาคงมีความสุขมานานนักคอนนั้นอิจฉารีเปล่าล่ะ
11 กรกฎาคม 2555 21:50 น. - comment id 1238095
มี-ไม่มีแค่ที่เห็นตื่นเต้นไฉน ทำเวรกรรมช้ำไปให้สติ สงบนัยภพทบศีลสมาธิ ปฏิบัติปัญญา---อลังการ ...นึกว่าด่าทักษิณ เราหยุดแล้วสำหรับคนสถุล มองว่าไม่มี..นานแล้ว
11 กรกฎาคม 2555 21:55 น. - comment id 1238096
2.. ทำอะไรมาถึงว่าอย่างนั้น ฤ ผูกพันคนสันดอยจนคอยหาย บ้านที่อยู่อู่ที่นอนพัก-ผ่อนสบาย หลงทุรนทุราย..ยิ่งดายเดียว ...ครูไม่ดอยแล้วนี่นา
12 กรกฎาคม 2555 13:34 น. - comment id 1238161
pantip http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W12361509/W12361509.html คุณ : GTW คะ ชีวิตเป็นเช่นนัน สมัยพระพุทธเจ้า ท่านได้เกิดเป็น พระโพธิสัตว์ น่าจะสมัยเสวยพระชาติเป็น พระมโหสถได้พบกับพระนางมัลลิกา (น่าจะใช่) พระนางเล่าว่า พ่อแม่ยกตนให้ช่างผู้ไม่รู้คุณค่า นำนางไปปล่อยด้วยรำคาญใจไว้บนต้นไม้ พระเจ้าแผ่นดินไปเห็นเข้า วาสนาบารมีเก่าได้พบกัน จึงมาเป็นพระชายาพระมเหสี พระเจ้าแผ่นดินเปรียบชีวิตคนเราก็เช่นนั้น เมื่อ ฝ่ายหนึ่งไม่รู้ค่าเพชรทองในมือปล่อยคลุกดินคลุกทราย ตนก็ประดุจไก่ได้พลอย ส่วนที่เขวี้ยงด้วยรำคาญก็ประดุจประสาลิง ฉันใด ก็ ฉันนั้น เจ้าค่ะ
15 กรกฎาคม 2555 20:20 น. - comment id 1238599
มาด้วยความชื่นชมค่ะ