วังเวงโหวงเหวง วิชชุมมาลาฉันท์ ๘ ดาวทอแสงงามวาบวามท้องฟ้า เพลิดเพลินทุกคราดึกดื่นชื่นใจ ยืนมองมั่นหมาย..ริมชายป่าใหญ่ เสียงลมพราวไพร..พัดร่างพร่างเย็น เรไรร่ำร้อง.......เสียงทองหวานแว่ว ไผ่ครวญผิวแผ่ว.....คลอขับลับเร้น ได้ยินเสียงหนึ่ง....ตราตรึงใจเต้น โหยหวนคล้ายเป็น...ภูตพรายรำพัน คนเที่ยวป่าภู.....พร้อมหมู่มากมี กางเต้นท์แถวนี้...แล้วนอนรับฝัน เพียงเราเดียวดาย..ผีร้ายเหมือนกัน หลับแล้วทั้งนั้น......ดึงขาใครดี!ฯ อริญชย์ ๖/๗/๒๕๕๕