เพียงอาทิตย์ทอดหลบลงซบน้ำ ไอแดดจางรุกล้ำโดยความมืด ชาเย็นชงขับร้อนตกตะกอนจืด สายลมชืดเฉีอนผิวอย่างกริ้วกราด จันทร์เคยชมกลมดิกพลิกเพียงเสี้ยว กลายเป็นเคียวไร้ตัวกระต่ายวาด เสียงยายร้องจันทร์เอ๋ย...ครั้งเคยหยาด หยดรินสาดส่งเหงาแล้วเผาไฟ แสงจากไขเทียนดับห้องหับมืด ความเหงายืดยาดหนีหาทีไล่ ยายดับเทียนด้วยมือมิร่ำไร ร้อนหรือไม่ยายทนหลานตนนอน เสียงเอะอะโวยวายของอึ่งกบ ยายฟังจบเปิดทรานซิสเตอร์ถ่านสี่ก้อน จำเรื่องราวเล่าผ่านงานละคร กางมุ้งนอนข้างหลานงานประจำ ลมอู้อี้เอื่อยเอื่อยอยู่เรื่อยเรื่อย ตำลึงเลื้อยเตรียมยอดยามสิ้นค่ำ ต้นมะขามเตรียมเริ่มเริงระบำ พอเช้าย่ำก็ตื่นขึ้นครื้นเครง แต่กว่าค่ำจะผ่านไปในไม่ช้า ตีสี่ยายตื่นมาทำมื้อเก่ง ต้มจืดฟัก ผัดถั่ว พริกคั่วเอง หลานตื่นชิมแล้วเร่งไปโรงเรียน เสียงฉกรรจ์หนุ่มสาวสนทนา เพื่อนบ้านข้างชายคาหลานตาเปลี่ยน บ้างบางคราวนแวะกันเยี่ยมเยียน กลับครั้งนี้วนเวียนข้างรั้วเรือน ข่าวประกาศผ่านคลื่นวิทยุ สังคมผุพังด้วยฤทธิ์ยาเถื่อน ผีพนันขยันแทงมาแรมเดือน อาจเป็นเพื่อนบ้านเองจงเกรงกัน แว่วกรอบแกรบเสียงกบอพยพหนี เหตุใกล้สิ้นราตรีหรี่แรงฝัน ขยับใกล้ใช่กบแล้วครานั้น ยายล้มพลันสิ้นลาแล้วครานี้ ไก่ชนคึกครื้นขานปลุกหลานยาย เร่งอาบน้ำเดี๋ยวสายตามหน้าที่ แต่งตัวเสร็จ มื้อเก่งยายกลับไม่มี บนไฟหรี่หม้อเดือดฟักเลือดยาย
กวีปกรณ์ 2 ก.ค. 2555 18:00 น. - ID 144905 
804
0
0
3 กรกฎาคม 2555 17:43 น. - comment id 1237220
ไม่รู้ทำไมจู่ๆก็มีความคิดอยากเลี้ยงกระต่าย เป็นอย่างนี้มาได้ราวๆ 3 สัปดาห์แล้ว และไม่รู้ทำไมอีกเหมือนกันที่ตลาดนัด ถึงได้หากระต่ายได้ยากนัก บทกลอนคุณไพเราะมากค่ะ...............
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
