ฉันยืนอยู่ฝั่งตะวันตก กลางลมบกลมรักลมอักษร ใต้ท้องฟ้าเมฆินทินกร ในเรือเร่แรมรอนเร่ร่อนมา จนคลื่นซัดเหวี่ยงรายถึงชายหาด ฉันกวาดคลื่นโยนไปโพ้นผา หอบทะเลร่ายหวังแสนครั้งครา กอบหญ้าคาน้อยหนึ่งครึ่งกำมือ เก็บมาเพื่อพิสูจน์คำพูดคน ว่าจะปล้นสิ่งใดกระไรหรือ ชาติ ชนชั้น วรรณะ ตบะฤา ดวงหทัยใสซื่อหรือวิชชา ฉันชื่นชมหนังสือชื่อ คำหยาด ก็เลยคิดหวังวาดตามปรารถนา หากร่ายเรียงผิดบทรจนา เพราะความงามทางภาษาฉันไม่พอ บ้างบางคราวแอบสูดกลิ่นของดินทุ่ง หอมมาปรุงอวลอายลายดินสอ แผ่วเพลงขลุ่ยผิวกรับเข้าขับคลอ ให้หวนคิดถึงพ่อที่รอคอย แหล่ะคิดถึงมิตรสหายที่ทายทัก กระทั่งผู้ไม่รู้จักสักสิบร้อย ทั้งพงไพรขุนเขาลำเนาดอย จะมีไหมสักหนึ่งน้อยแห่งปราณี เมื่อฉันเจ็บและไม่อาจจะกลับไป สู่อ้อมกอดคนเคยใกล้ไกลเหลือที่ จะคิดถึงฉันไหมหรือไม่มี สักเพียงหนึ่งนาทีของคนรัก ฉันยังยืนอยู่ฝั่งตะวันตก เป็นหนึ่งหญิงวณิพกผู้จมปลัก ทำความหวังสูญหายเกินทายทัก กระทั่งทำความรักหักทลาย ฉันจะเดินไปไหนยังไม่รู้ จะไปสู่เพลงพิณก็สิ้นสาย จะหยัดยืนตรงลมหวนก็ด่วนวาย จึงแพ้พ่ายต่อความหลังลำพังเพียง
ปาริตา 15 มิ.ย. 2555 11:33 น. - ID 144747 
1337
4
0
20 มิถุนายน 2555 18:11 น. - comment id 1236035
หน้าส่วนตัว
ผมเปะปะมามาอ่านกลอน "ฉันยืนอยู่ฝั่งตะวันตก" เลยตัดสินใจสมัครเป็นสมาชิก เพิ่งเป็นหมาดๆ
แต่หลังจากอ่านอะไรต่อมิอะไรไปอีก ผมรู้สึกว่า "อะไรกันวะ"
ผมมืความรู้สึกต้องการความช่วยเหลือปนมาด้วย
15 มิถุนายน 2555 14:18 น. - comment id 1236054
งามมากครับ ชื่นชม
15 มิถุนายน 2555 15:51 น. - comment id 1236059
............ เธอผู้ยืนอยู่ฝั่งตะวันตก อย่างันงกอกพรั่นขวัญผวา ทั้งลำเนาเขาดงพงพนา รอเธอมาเยี่ยมเยือนเหมือนดังเคย เมื่อเธอเจ็บเหน็บหนาวถึงร้าวสั่น ความไหวหวั่นรุมเร้าเข้ามาเสย ไม่มีอ้อมอกอุ่นคนคุ้นเคย เธอก็เลยเสียหลักเพราะรักไกล จะก้าวเดินทางไหนเธอไม่รู้ ทุกวันอยู่จมปลักรักผลักไส เธอตรอมตรมซมหนาวร้าวดวงใจ จมอยู่ในความหลังลำพังเพียง ...................
15 มิถุนายน 2555 23:30 น. - comment id 1236073
จะยืนอยู่ตรงไหนไม่สำคัญ หากหัวใจตรงกันย่อมสุขสม เรื่องความหลังยังจำมาย้ำตรม คงต้องจมกับอดีตที่กรีดใจ มาเถิดหนาคนดีมีที่ว่าง ลบเอาความอ้างว้างออกให้ได้ คุณค่าของชีวิตตรองคิดใหม่ มุ่งฝ่าไปด้วยสองแรงที่แบ่งปัน ยื่นมือมาเถอะ
16 มิถุนายน 2555 08:10 น. - comment id 1236082
อยู่ฝั่งไหนใช่มันสำคัญดอก ตะวันออกหรือตกทิศผกผัน จะทิศเหนือทิศใต้ใคร่รำพัน อักษรสวรรค์สานสื่อคือความจริง
16 มิถุนายน 2555 10:16 น. - comment id 1236084
ฉันยืนอยู่ฝั่งตะวันออก และชอบหนังสือ"คำหยาด" ด้วยนิ สุขอย่าได้สร่าง
16 มิถุนายน 2555 11:43 น. - comment id 1236090
งดงามในคำและความนัย
16 มิถุนายน 2555 13:51 น. - comment id 1236095
:: คุณ กะวีปะกลอน น่าจะใช่ "กวีปกรณ์" นามปากกานี้หรือเปล่าคะ ขอบคุณจ้า แล้วจะแวะไปเยี่ยมนะ:: คุณ din
กาแฟหนึ่งถ้วยสำหรับ "เพื่อนคู่คิด" ค่ะ ขอบคุณสำหรับบทกลอนนะคะ :: คุณ ฤกษ์ ฉันมีแค่สองมือเคยถือคราด จะยื่นไปก็ยังหวาดหวั่นผวา เพราะฝืนตรมใจเจ็บทั้งเหน็บชา เลยกลัวๆกล้าๆ คราล็อกอิน
:: คุณ อัลมิตรา เพียงหนึ่งวรรครังสรรค์เป็นงานศิลป์ ก็เติมจินต์ให้จรดไปตามฝัน เพียงหนึ่งบาทปรากฎถ้อยร้อยรำพัน ก็เหมือนมนต์เหมันต์ให้หันมอง
ขอบคุณสายลมที่หอบคุณมาถึงนี่ค่ะ :: คุณ คอนพูทน จริงๆแล้ว นอกจากผลงานรวมเล่มของนักกวี ที่ผ่านสำนักพิมพ์ ยังชื่นชอบผลงานของนักเขียนหลายๆท่าน ในบ้านหลังนี้ ด้วยแหล่ะค่ะ
:: คุณ เฌอมาลย์ ขอบคุณค่ะ
16 มิถุนายน 2555 20:39 น. - comment id 1236113
17 มิถุนายน 2555 00:03 น. - comment id 1236120
ใช่ครับ กะวีปะกลอน ก็ กวีปกรณ์ ครับ ฉันยืนอยู่ฝั่งตะวันออก ทะเลหยอกโยนคลื่นซัดคืนฝั่ง ปราสาททรายเคยสร้างต่างล้มพัง กัลปังหาหักปักชายเล ใต้ท้องฟ้าแผ่นน้ำงามระยับ แสงตะวันวิบวับวาดหักเห มองไปสุดสายตากว่าคะเน ฟังเสียงลมกล่อมเห่ทะเลครวญ ... แต่งไรต่อดีนะ !! ง่วงอะ ขอนอนก่อนดีกว่า ^^
17 มิถุนายน 2555 08:22 น. - comment id 1236164
ฉันยืนอยู่ฝั่งที่ ..มีเธอนั่ง เฝ้าแอบดูแอบฟังต่างๆนั่น ตัวเป็นคนหางเป็นปลาน่างงงัน ในนิทานฉันเคยเห็นอย่างเช่นนี้ เสียงออดอ้อนรำพึงรำพันร่าย เธอคงพ่ายในรักอกหักนี่ เศร้าไปไยใช่เขาฝืนมาคืนดี เช็ดน้ำตาเสียที.. ยังมีฉัน ! พร้อมจะร่วมฝันอ่านคำหยาดให้พิลาสพิไล..
19 มิถุนายน 2555 15:07 น. - comment id 1236293
คำหยาดที่แสนรัก
19 มิถุนายน 2555 16:25 น. - comment id 1236306
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
