ฉันพบแล้วความรักที่อยากได้ พบหัวใจที่หายได้เฉลย เห็นคำตอบของใจในก่อนเคย แต่ใดเลยห่างไกลจากใจจัง เห็นแล้วเห็นความรักทักไกลลิบ นับถึงสิบวิ่งไล่ใจแทบคลั่ง ความปวดปร่าคราก่อนย้อนประดัง มิอาจยั้งรู้สึกนึกระทม นั่นยังไงรักฉันหันไกลห่าง ทิ้งฉันไว้อ้างว้างอย่างขื่นขม วิ่งไขว่คว้ามิทันฝันตรอมตรม รอสิ้นลมขมร้ายแม้หายใจ อย่าพึ่งไปความรักทักฉันบ้าง อย่าทิ้งขว้างรักฉันหันลี้ไหน ทิ้งระยะห่างมากรักไปไกล แม้พบแล้วเหตุใดรักไม่คอย โอ้! ความรักอย่าทิ้งฉันหันกลับนิด อย่าพึ่งปิดเส้นรักหักแรงถอย หรือที่เห็นเป็นฝันพลันหลุดลอย ไม่ทิ้งเหลือรักปล่อยลอยคอกัน ฉันพบแล้วความรักที่อยากได้ แต่ห่างไกลเกินกว่าคว้ามาฝัน โหยหารักหักโศกวิโยคครัน เพียงเท่านั้นพบแล้ว..มิแคล้วลา
9 มิถุนายน 2555 14:28 น. - comment id 1235638
หวังเคยวาดไม่อาจสอยลอยห่างลิบ สูงเกินหยิบประดับประทับขวัญ มือไม่ยาวสาวไม่ถึงเกินดึงดัน สู้เพื่อฝันเพียงใดได้แค่ช้ำ หนึ่งใจหวงห่วงใยหวังใครรับ ใจหนึ่งกลับตีค่าราคาต่ำ ปฏิเสธไมตรีกี่ครั้งทำ ทุกคืนค่ำทุกข์ล้นทุรนทุราย ฝากหัวใจให้ลมสุดขมขื่น ไห้สะอื้นรันทดหมดความหมาย ความหวังดีที่ให้ใยเปล่าดาย ลืมไม่ง่ายเจ็บซ้ำซ้ำทุกค่ำคืน หมดโอกาสอาจเอื้อมเลื่อมลายฝัน ใครมิปันหัวใจให้ชมชื่น ยิ่งคิดใฝ่ยิ่งหม่นทนกล้ำกลืน เหนื่อยเต็มตื้นดายเดียวเปลี่ยวเหลือล้น ความรู้สึกลึกซมตรมตรอมนัก มอบใจภักดิ์ยังยากคว้าเกินฝ่าด้น แสนลำบากยากไขว่น้ำใจคน ไกลเสียจนรู้ซึ้งถึงฤดี เจ็บยับเยินเกินดับระงับอยู่ น่าอดสู่พบรักสิ้นศักดิ์ศรี ใจรอนร้อนอ่อนล้าประดามี ต่อจากนี้เหลือใครให้คำนึง รับรู้เล่ห์เสน่หาน้ำตาหล่น ฝันที่ตนรอคอยสอยไม่ถึง รักฉันนี้มีตำนิใครมิดึง อยากจะขึ้งโกรธเกลียดเครียดแค้นนัก ฝันงามวาดมิอาจสอยลอยสูงลับ คิดคว้าจับมาชมมิสมศักดิ์ ฝากเกี่ยวใจในฤดีพลีภักดิ์ ขอจมปลักกับฝันอันเลือนราง
10 มิถุนายน 2555 07:03 น. - comment id 1235667
ยลกลอนร่อนร่ายส่ายสลอน ใส่อักษรสอดสลักสละสลวย มาดหมายแม่นมั่นเป็นไม้มวย รุ่มรวยในหลากรสบทระบือ