แถนกำหนดชะตาให้อาภัพ กี่รอบกัปเวียนวนบนสังสาร ต้องทุกข์ทนชอกช้ำทรมาน ปิดตำนานรักแท้แต่วัยเยาว์ เจตจำนงจงรักปรักสิ้น ทิ้งอาวรณ์ถวิลเคียงวันเหงา ไร้นิยามงดงามนามสองเรา ภาพแนบเนาในฝันพลันมืดลง ด้วยใยรักคลายเกลียวไม่เหนียวแน่น เฝ้าหวงแหนกลับไม่สมประสงค์ เมื่อใจหนึ่งไร้ซึ่งความมั่นคง รักยืนยงแค่ฝันไร้วันจริง หรือว่าฟ้าสั่งวาสน์ให้ขาดช่วง กำหนดทรวงสูญสิ้นจากทุกสิ่ง แม้อุ่นไอหวังไว้ใช้แอบอิง เพื่อประวิงอาลัยในวันวาน ก็เป็นเพียงพิษพรากจากรอยเจ็บ ที่กักเก็บสร้างแผลเกินสมาน เพราะลึกล้ำจนเป็นอัประมาณ ให้วิญญาณพังพ่ายตายทั้งเป็น
9 พฤษภาคม 2555 19:02 น. - comment id 1232646
งดงามครับ..แต่ถ้าหากไม่จุดจุดแบ่งการอ่านสาม...สอง..สาม..จะงามมาก เพราะคนอ่านเขารู้ทำนองกลอน... ...ชื่นชมการเขียนครับ...
10 พฤษภาคม 2555 08:09 น. - comment id 1232701
งดงามค่ะ... ขอบคุณที่แบ่งปันนะคะ.. แซมค่ะ
10 พฤษภาคม 2555 10:34 น. - comment id 1232726
@ ภาพแนบเนา..ในฝัน..พลันมืดหมอง ถูกจำจองยังถวิลมิสิ้นหวัง แม้ฟ้าสาปเทพแกล้งกรรมประดัง รักเรายังยั่งยืนฝืนชะตา @ เจตจำนงจงรักสลักลึก จิตสำนึกใช่รักเล่ห์เสน่หา แค่พิษพราก ฝังรอยเจ็บเหลือคณา ย้ำคุณค่านิยาม...นามสองเรา ^_^ งานไพเราะ โดนใจ มากค่ะ เลยอยากขอมีส่วนร่วมนิดนึงนะคะ ขอบคุณค่ะที่งานคุณจุดไฟ ที่สิ้นเชื้อ.....ให้อยากเขียนงานขึ้นมาบ้าง (แหะๆๆ....ต่อมกวีอักเสบ )
10 พฤษภาคม 2555 11:32 น. - comment id 1232733
ชอบบทนี้มาก... เหมือนบรรยายความรู้สึกได้ทั้งหมด... เจ็บเพราะรักจนอัประมาณ....
10 พฤษภาคม 2555 12:51 น. - comment id 1232738
10 พฤษภาคม 2555 13:32 น. - comment id 1232744
คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ ขอบคุณมากครับสำหรับคำแนะนำ ผมแก้ไขแล้วนะครับ
10 พฤษภาคม 2555 13:33 น. - comment id 1232745
คุณcicada ยินดีและขอบคุณมากครับ
10 พฤษภาคม 2555 13:35 น. - comment id 1232746
คุณตาไร้แวว ยินดีครับ ผมเคยเป็นอาการต่อมกวีเป็นอัมพาตมาก่อนครับหนักกกว่าอาการอักเสบ อิอิ เข้าใจเลยครับ
10 พฤษภาคม 2555 13:37 น. - comment id 1232748
คุณเหลืออัปประมาณ ขอบคุณมากครับ ผมแก้ไขคำว่า อัประมาณ ในกลอน ให้ถูกต้องตามชื่อของคุณด้วยครับ
10 พฤษภาคม 2555 13:39 น. - comment id 1232749
คุณแก้วประภัสสร ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมครับ
11 พฤษภาคม 2555 10:09 น. - comment id 1232832
เพราะค่ะ..จากชีวิตจริงมั๊ยเนี่ย
11 พฤษภาคม 2555 11:15 น. - comment id 1232864
เมื่อใยรักคลายเกลียวไม่เหนียวแน่น จึงเจ็บแสนอาลัยใจเศร้าหมอง แถมความช้ำกล่ำกลายคล้ายจำนอง สุดจำลองความระทมที่ชมเชย ไพเราะมากเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ
11 พฤษภาคม 2555 14:15 น. - comment id 1232944
เศร้าจัง คล้ายชีวิตเราเลย ..เหอๆๆ
11 พฤษภาคม 2555 20:17 น. - comment id 1233006
คุณmemorium มาจากชีวิตคนอื่นครับ ไม่ใช่ชีวิตผม อิอิ
11 พฤษภาคม 2555 20:18 น. - comment id 1233008
คุณผู้หญิงไร้เงา ยินดีที่แวะมาเยี่ยมชม ขอบคุณมากครับ
11 พฤษภาคม 2555 20:20 น. - comment id 1233009
คุณเพชรพรรณราย เป็นกำลังใจให้นะครับ
12 พฤษภาคม 2555 00:11 น. - comment id 1233037
งดงามค่ะ
12 พฤษภาคม 2555 08:01 น. - comment id 1233056
เป็นกลอนรักที่งดงามครับ
12 พฤษภาคม 2555 11:54 น. - comment id 1233082
ไพเราะมากครับท่าน ใครถูกพิษอยู่แล้ว มาอ่านเข้า ก็ยิ่งจะทนพิษบาดแผลไม่ไหวนะครับ
12 พฤษภาคม 2555 12:58 น. - comment id 1233093
............. ไพเราะจ้ะ
13 พฤษภาคม 2555 22:45 น. - comment id 1233692
ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมครับคุณร้อยฝัน คุณฤทธิ์ ศรีดวง คุณสีเมจิก คุณdi