ริมถนนสายหลักอันขวักไขว่ คุณหรือใครอาจคงจะเคยเห็น โคนต้นคูนหน้าแล้งใต้แสงเย็น ข้างร้านเซเว่นซึ่งวุ่นวาย แอคคอร์เดี้ยน..หีบเพลงอันแหบพร่า เล่นเพลงล้าราวโลกแหลกสลาย จากบุรุษผู้พาดสายสะพาย จากปลายนิ้วซีดที่กรีดลง มีหมวกฟางวางเรียงรอเหรียญบาท ปีกหมวกขาดคลุกขุ่นด้วยฝุ่นผง นิ้วแกมีรอยแกร็นจากแหวนวง ที่ยังคงรอยกิ่วบนนิ้วนั้น. ป้ายรถเมล์ด้านหน้ายังหนาแน่น เสียงรถแล่น..เสียงแย่งเสียงแข่งขัน กลบเสียงเพลงเหงาด้วยเทาควัน กลบแสงวันสีชาจนลาเลือน.. จนแสงไฟสีเหลืองเริ่มเรืองแสง ดอกคูนแห้งเรี่ยรายลงกรายเกลื่อน เหนือถนนหม่นเซียวมีเดียวเดือน การมาเยือนอีกคราของราตรี คนจรจัดเกลือกนอนอย่างร่อนเร่ เธอยังรอรถเมล์สายสิบสี่ นานแล้วเอย..ไม่เคยดูทีวี นานแล้วที่ก้อยเกี่ยวความเดียวดาย กับเช้าที่เร่งรุดก่อนรถติด และออกจากออฟฟิคคนสุดท้าย ฝันของเจ้าหญิงเคยพริ้งพราย ก่อนสลายพังพาบจนราบเตียน.. ฟังซิ!..เพลงอาดูรใต้คูนใหญ่ ดึกแล้วใครยังคลอแอคคอร์เดี้ยน หรือจากชายวิปริตผู้จิตเพี้ยน ไฉนเขียนเพลงเหงาได้เศร้านัก กรีดเสียงอ้างว้างข้างถนน ที่ต่างคนต่างอยู่ไม่รู้จัก ที่ต่างคนต่างเฉยไม่เคยทัก ไม่เคยพัก..คืนค่ำยังกรำงาน เธอมิใช่คนเดียวที่เปลี่ยวเหงา ผู้เปลี่ยวเปล่ากลาดเกลื่อนเป็นเรือนล้าน วันนี้มีเพื่อนพ้องบริวาร ตอนต้องการ..บางทีไม่มีใคร วันที่เธอมืดมนและจนตรอก ยากจะบอกให้ใครเข้าใจได้ แม้รอบข้างจะหลั่งกำลังใจ แต่เธอต้องผ่านไปเพียงลำพัง.. เหรียญที่เธอหยอดใส่ในหมวกว่าง เขาเรียกเงินทุกสตางค์ว่า..ความหวัง ขณะที่เธอเรียกว่า..เศษตังค์ ประดุจดังคำตอบว่า..ขอบคุณ เธอลืมฝันละไมในวัยเด็ก โลกใบเล็กบางครั้งหนาวบางคราวอุ่น เสียงเพลงของชายเฒ่าเศร้าละมุน แต่หอมกรุ่นด้วยไอแห่งไมตรี ขอความรักศรัทธาก็หาไม่ แค่เข้าใจคนเหงาก็เท่านี้ อย่างน้อยดวงจันทร์จะฝันดี รถเมล์สายสิบสี่กำลังมา.... ๒๙ เมษายน ๒๕๕๕
ฤทธิ์ ศรีดวง 29 เม.ย. 2555 08:42 น. - ID 144383 
3270
4
0
29 เมษายน 2555 09:03 น. - comment id 1231576
สวัสดีค่ะคุณฤทธิ์ อ่านแล้วอินค่ะมองเห็นภาพเลย... และบทนี้ชอบมากค่ะ เธอมิใช่คนเดียวที่เปลี่ยวเหงา ผู้เปลี่ยวเปล่ากลาดเกลื่อนเป็นเรือนล้าน วันนี้มีเพื่อนพ้องบริวาร ตอนต้องการ..บางทีไม่มีใคร วันที่เธอมืดมนและจนตรอก ยากจะบอกให้ใครเข้าใจได้ แม้รอบข้างจะหลั่งกำลังใจ แต่เธอต้องผ่านไปเพียงลำพัง.. ขอให้มีความสุขค่ะ ขอบคุณบทกลอนที่ทำให้มีกำลังใจอีกมากมาย
29 เมษายน 2555 16:12 น. - comment id 1231595
แวะมาชื่นชมผลงานครับ ขอบคุณที่นำผลงานดี ๆ มาให้อ่าน
29 เมษายน 2555 18:02 น. - comment id 1231599
สวัสดีครับคุณ ฤทธิ์ ศรีดวง ติดตามผลงานกลอนของคุณมาหลายชิ้นแล้วครับ ชอบมาก กลอนบทนี้ก็เป็นบทหนึ่งที่กินใจมาก ยังไงก็จะติดตามอ่านเรื่อยๆนะครับ
29 เมษายน 2555 20:44 น. - comment id 1231604
เบื้องหลังของเสียงเพลง ถ้าไม่ใช่ ความสุข ก็ ความเศร้า นะคะ ฝนเคยนั่งมองคนพิการที่เขาเล่นดนตรี เขาดูมีความสุขมากๆเลยค่ะ ใบหน้าเปื้อนยิ้ม ท่ามกลางแดดร้อนระอุ บางคนเล่นดนตรีเพื่่อปลอบประโลมใจ บางคนก็เล่นดนตรีเพื่อใครอีกหลายคน และหลายคนก็ฟังดนตรีเพื่อสร้างกำลังใจ ฝนทึ่งคนที่ใช้ความสามารถทางด้านดนตรีสร้างความสุขให้คนรอบข้าง ในขณะที่ท้องเค้าอาจจะว่างเพราะขาดอาหารเมื่อพบเจอใครก็ตาม ไม่ว่าจะอยู่ในสถานะไหน ร้องเพลงให้เราฟัง จงฟังอย่างให้เกียรติผู้บรรเลงและขับร้อง ฝนบอกตัวเองอ่ะค่ะ
ฤทธิ์ ศรีดวง ยังคงเป็นนักเขียนที่ละเอียดอ่อนเสมอ....ให้ความสำคัญกับทุกอาชีพ และหยิบจับมาเป็นงานเขียนที่ละเมียดละไมฝนถือว่าเป็นการให้เกียรติผู้คนในแง่มุมต่างๆผ่านงานเขียนของ ฤทธิ์ ศรีดวง น่าดีใจจังที่ได้อ่านงานเขียนสร้างสรรค์ ท่ามกลางโลกที่ผ่านไปในแต่ละวันวุ่นวาย
30 เมษายน 2555 00:35 น. - comment id 1231622
งานงามมากค่ะ ชื่นชม
30 เมษายน 2555 09:14 น. - comment id 1231638
สวัสดีครับ สุดยอดของสุดยอดจริงๆครับ อ่านแล้วเหงาแล้วก็หายเหงาครับ
30 เมษายน 2555 10:51 น. - comment id 1231643
ฤทธิ์ศรีดวง ...แตกแล้ว ! แตกเป็นแก้วอันแวววับ หลากชิ้นอันสรรค์สร้างช่างระยับ ประดาประดับ ประทับความงามประเทือง เสียงหีบเพลง..พริ้งเพราะเหมาะจริงหนา ถึงแหบพร่าเหมือนสายัณห์มันก็เฟื่อง หมายเนื้อเพลงคนเหงาไม่เปล่าเปลือง ที่ต่อเนื่องเป็นเรื่องเศร้าที่เข้าความ ! งานงามหลายนะท่าน..
30 เมษายน 2555 12:41 น. - comment id 1231650
ศิลปิน ย่อมมองทุกอย่างเป็นศิลปะ นักกวี ย่อมมีมุมมองของกวี เก็บรายละเอียดได้เยี่ยมมากครับ ทำให้เห็นถึงอารมณ์นักดนตรีชรา ทีอยู่ริมทางเท้าได้ดีจริงๆ ทั้งยังแทรกปรัชญาของชีวิต ให้คิดอีก ขอบคุณผลงานดีๆ และขอให้มีความสุขครับ รองานชิ้นต่อไป อยู่ครับ
30 เมษายน 2555 15:21 น. - comment id 1231674
หวัดดีค่ะถ้าโลกนี้ไม่มีเสียงดนตรี..มันจะเป็นยังไง บ้างน๊อ..
เป็นอีกงานที่แฝงอารมณ์ละเมียดละไม ได้ดีจริงๆค่ะ..
30 เมษายน 2555 18:18 น. - comment id 1231696
........ จินตนาการบรรเจิด ผลงานยอดเยี่ยมเสมอนะจ๊ะคุณฤทธิ์
30 เมษายน 2555 18:39 น. - comment id 1231699
ให้เขาก็รับ ไม่ให้เขาก็ไม่ว่าอะไร ดีกว่าพวกวิ่งราวเป็นไหนๆ
30 เมษายน 2555 18:57 น. - comment id 1231701
สวัสดีค่ะ อ่านกลอนแล้วเห็นภาพตามเลย ดีใจที่ได้อ่านงานงามมากความหมาย
1 พฤษภาคม 2555 13:12 น. - comment id 1231752
๑.คุณแจ้นเอง สวัสดีครับ ผมเป็นคนชอบดูหนัง และมักจะชอบเก็บอะไรหลายๆอย่างที่ได้จากหนัง หรือซีรีย์ก็ตาม ซีรีย์เรื่อง smallville มีคำคมๆหลายตอน ครั้งหนึ่งตัวละครกล่าวว่า ไม่ว่าเราจะมีเพื่อน มีพี่น้อง แวดล้อมขนาดไหน ถึงเวลาแล้วเราต้องผ่านมันไปเพียงลำพัง เช่น การสอบ การผ่าตัด ฯลฯ อะไรทำนองนี้ ผมคิดว่าพวกเราเองซึ่งชอบเขียนร้อยกรอง บางครั้งไม่มีเรื่องจะเขียน การจะเขียนเรื่องของตัวเองก็จะมีขีดจำกัด มีเรื่องมากมายให้แสวงหามาเขียนได้ไม่รู้จบ ก็คือเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องของตัวเราเอง ดังนั้นข้อมุลต่างๆ ที่เราสังเกต หรือเก็บเกี่ยวมาจากที่ไหนสักแห่ง เป็นสิ่งสำคัญมาก มีหลายคนบอกว่า การอ่านเป็นสิ่งสำคัญแม้เรื่องที่อ่านจะไกลตัวก็ตาม แต่สักวันหนึ่งเรื่องที่เราอ่านไว้มากมาย จะรวมกันตกผลึกเป็นเรื่องใหม่ๆได้อย่างไม่รู้ตัว ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ ขอให้มีความสุขมากๆ ๒.คุณอรุโณทัย สวัสดีครับ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียน ช่วงนี้อากาศร้อนมาก ขอให้สุขหรรษาวันแรงงานครับ ขอให้มีความสุขมากๆ ครับ ๓.คุณเปลงเพลิง สวัสดีครับ ขอบคุณที่ติดตามผลงาน ช่วงนี้ลื่นไหล ก็เลยเขียนได้บ่อยๆ ขอให้มีความสุขมากๆ ครับ ๔.คุณฝน ผมมีความเชื่อว่าคนเราขัดเกลาจิตใจตัวเองได้ การที่พวกเราชอบแต่งกลอนถือเป็นโอกาสอันหนึ่งทีจะพัฒนามุมมอง มองทุกอย่างให้ลึกซึ้ง เพื่อนำเรื่องนั้นมาถ่ายทอด ถ้าได้มองอย่างลึกซึ้งจะทำให้เข้าใจบุคคลอื่น ให้เกียรติกัน และเห็นว่าทุกคนมีความหวัง มีความต้องการ และมีปมชีวิต เช่น ชายที่เล่นแอคคอร์เดี้ยน เขาใส่แหวนแต่งงานตลอดเวลาจนนิ้วคอด แต่วันหนึ่งเขาถอดมันออก นั่นจะต้องมีเหตุผลที่เราคงมองข้ามไปเพราะไม่ใช่เรื่องของเรา แต่ในมุมของนักเขียนหรือนักกลอน เราสามารถ ที่จะสานเรื่องนี้ต่อไปได้อีก เพื่อให้ดูตัวละครมีชีวิต มีมิติ เวลาเราให้เงินขอทาน (อันนี้ผมไม่ให้นะ ผมให้แต่วณิพก) เรามักจะหาเศษตังค์ให้เสมอ น้อยคนจะให้แบงค์ เศษตังค์มีค่าดังทองช่วยต่อชีวิตเขาได้ (หวังว่าไม่ใช้แก้งค์ขอทาน) ฝนมีวิธีการเขียนที่ใช้คำธรรมดาๆ ไม่ต้องสัมผัส แต่ไม่หลุดฉันลักษณ์ ผมหยิบยืมมาใช้เหมือนกันรู้ไหม? หวังว่าเราคงจะได้คุยกันเรื่อยๆกว่าใครบางคนจะเลิกราไปก่อน มิตรภาพจงยั่งยืน ขอให้มีความสุขมากๆ ครับ ๕.คุณร้อยฝัน สวัสดีครับ เป็นบันทึกอีกหน้าของผมครับที่เอามาแบ่งปันกันอ่าน ขอบคุณที่แวะมาทักทาย ขอให้มีความสุขมากๆ ครับ ๖.ท่านอินสวน เอท่านเป็นหมอไม่ใช่หรือ แต่มีเวลาไปขี่จักรยาน อิจฉามากๆเลยครับ สบายดีนะ ขอให้สุขภาพแข็งแรงและมีความสุขครับ ๗.คุณศรีสมภพ สวัสดีครับ ขอบคุณที่มาทักทายกันเรื่อยๆ ที่จริงผมเขียนได้เฉพาะงานแนวนี้ แนวอื่นไม่ถนัด บางทีผมเรียกงานตัวเองว่า น้ำเน่า เหมือนกัน เคยเล่าให้เพื่อนที่นี่หลายคนฟังเหมือนกันว่า งานเขียนกลอนด้วยส่วนตัวแล้วเหมือนสมุดบันทึก เราเห็นอะไรมากมาย ค่อยๆบันทึกไปเรื่อยๆ ก็เพลินดีเหมือนกัน ขอให้มีความสุขมากๆ ครับ ๘.คุณไร้อันดับ มุมมองหลายๆเรื่องของคุณไร้อันดับก็คงคล้ายๆของผม คล้ายของนักกลอนอีกหลายท่าน เป็นความสุขเล็กๆของคนกลุ่มน้อยที่ชอบร้อยกรองครับ เห็นว่าเดี๋ยวนี้มุ่งทางธรรม ดีครับ นั่งสมาธิ หรือทำสมาธิบ่อยๆ แต่ต้องศีลบริสุทธิ์ด้วยนะครับ (อย่างน้อยก็ก่อนนั่งสมาธิ) และจะเกิดปัญญา เรื่องนี้เป็น ปัจจัตตัง ครับ รู้ได้เฉพาะตน ตอนนี้ผมมีเรื่องให้เขียนเยอะ หลังจากเลิกคิดรวมเล่ม (ชั่วคราว) ด้วยตัวละครชุดเดียวกัน ต่อเนื่องกัน ซึ่งตอนนั้นเหมือนกับตีกรอบตัวเอง พอวางตรงนั้นได้ โลกนี้ก็กว้างใหญ่ทันตาเห็น ขอให้มีความสุขมากๆ ครับ ๙.คุณอ้อย อาการสมองตัน เป็นกันทุกคนครับ ลองแบบนี้ไหมครับ เปลี่ยนแนวเรื่องที่จะเขียน ฉีกออกไปเลย กลับไปเริ่มที่สถานที่และช่วงเวลาที่เราเคยเขียนกลอนแล้วไหลลื่น อาหารเสริม เช่น เพลงคลอๆ แนะนำเพลงบรรเลงครับ ถ้ามีมุขอะไรดีๆ ให้บันทึกไว้เป็นไม้เด็ดวรรคจบ (climax) นึกออกเท่านี้ ใครมะไรดีๆ เอาแบ่งปันกันได้ครับ ขอให้มีความสุขมากๆ ครับ ๑๐.คุณ din สวัสดีครับ ไอสไตน์ บอกว่าจินตนาการสำคัญกว่าความรู้ ถ้าขาดจินตนาการชีวิตคงขาดสีสัน ขอให้มีความสุขมากๆ ครับ ๑๑.เพื่อนเก่า ยังคิดถึงเพื่อนเก่าอยู่เสมอครับ ยังอยู่เมืองไทยหรือเปล่า อยากอ่านงานของเพื่อนเก่ามาก ลงไว้ที่เว็ปไหนช่วยบอกหน่อย จะตามไปเยี่ยม ขอให้มีความสุขมากๆ ครับ ๑๒.คุณ จวว สวัสดีครับ ขอบคุณที่แวะมาอ่าน มาทักทาย ขอให้มีความสุขมากๆ ครับ
1 พฤษภาคม 2555 20:41 น. - comment id 1231775
อยู่เมืองไทยค่ะ แต่พาสปอร์ตไม่ค่อยว่าง เพราะไปโน่นไปนี่บ่อยๆ เรื่องงานน่ะค่ะ
2 พฤษภาคม 2555 07:06 น. - comment id 1231800
สวัสดีค่ะ....คุณฤทธิ์...
2 พฤษภาคม 2555 11:16 น. - comment id 1231811
แซมค่ะ
3 พฤษภาคม 2555 00:22 น. - comment id 1231869
ทุกวรรคตอนช้อนหัวใจไปจนหมด ทุกหยาดหยดคำถ้อยช่างร้อยฝัน คำทุกคำกระหน่ำใจพัลวัน คำนับพันคำนับให้ในบทกลอน.......
17 กันยายน 2555 14:31 น. - comment id 1245346
สัมภาษณ์หน่อยค่ะ มะไหร่พี่ฤทธิ์จะลงกลอนอีกคะ เห็นหายไปน๊าน นาน ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
