* แม่ศรีสมร * ๐ เลื่อนรักฟ้าพาใจสุดไหวหวั่น ความผูกพันเคยซึ้งรำพึงหา ว้าเหว่ว้างกลางจิตยากคิดมา หวนนำพาคงไว้ดุจคล้ายควัน ๐ ก่อนนั้นคำออดอ้อนมิซ่อนเงื่อน แย้มยิ้มเยือนเย็นพบสบสุขสันต์ ผ่านห้วงนี้เหลือไว้คล้ายผูกพัน แต่สิ่งนั้นซ่อนเร้นเช่นบ่วงตรม ๐ สองเจ้าเอ๋ยเทพีดวงศรีสมร แสนอรชรล้นเผื่อห้วงเหลือขม สร้างฝากไว้ในรสปลดอารมณ์ สิ่งเคล้าชมงามงอนแล้วถอนใจ ๐ เหม่อเฝ้ามองคราใดใจใฝ่จิต ยามหวนคิดลอยล่องมิผ่องใส เสียงป่าเขาห้วงพฤกษ์ตรึกวิไล น้ำตกไหลเสียงซ่าส์ว้าเหว่จินต์ ๐ สายลมแผ่วแว่วเสียงเคียงร่ำร้อง ดุจนวลน้องเคยพร่ำย้ำสู่ถวิล ที่เฝ้ามองหลากไว้สายน้ำริน ค้นทุกถิ่นยากพบประสบเงา ๐ โอ้อกเอ๋ยใยเป็นดังเช่นนี้ สิ่งหวานที่ฟุ้งซ่านผ่านสิ่งเขลา รักตราตรึงซึ้งผ่านซ่านซบเซา สิ่งเคยเย้าเหม่อมองผุดผ่องตา ๐ ป่านฉะนี้น้องน้อยลอยไปไหน วาบหวามใจอ้างว้างกลางสิ่งหา สายลมเอยไม่เรียกเพรียกนำมา แสนระอาหมายเคล้าเฝ้าแต่นาง ๐ สุดแสนรักปักใจสร้างไหวหวั่น ซ่านซึ้งนั้นทอทาบอาบฟ้าสาง เอนกายพิงก้อนหินจินต์ยากจาง หลับตาพลางยังไสวแต่ใจครวญ. * แก้วประเสริฐ. *
8 เมษายน 2555 15:16 น. - comment id 1229486
กราบคุณครูครับ ขอบพระคุณที่ท่านให้ยลบทกลอนที่ไหวพราวราวสายน้ำที่ต่อเนื่อง รับรู้สึกถึงอารมณ์อันบีบคั้นของชายหนึ่งซึ่งหายใจเข้าออก แม้สรรพสิ่ง และกาลเวลา ยังผูกติดกับความสุขที่เคยได้รับ ช่วงน้ำท่วม ศิษย์จมดิ่งกับงานและซ่อมบ้านก็ปานกัน ขออนุญาตเข้ามาในยามใดที่ต้องการสุนทรีรส และความสุขในการอ่านนะครับ ระลึกถึงคุณแห่งครูบาอาจารย์และความปรารถนาดีเสมอ รักษาสุขภาพท่านด้วยนะครับ นะครับ
8 เมษายน 2555 19:58 น. - comment id 1229494
8 เมษายน 2555 22:55 น. - comment id 1229505
งดงามจริงๆค่ะ...
9 เมษายน 2555 01:09 น. - comment id 1229513
ครูครับ ... งานระดับมาสเตอร์พีชของครูเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับนักกลอนรุ่นใหม่ๆ เพื่อใช้เป็นแนวทางในการสร้างสรรค์ ... ผมขอยกตัวอย่างแบบนี้นะครับ คือ งานครูถ้าเปรียบเป็นดนตรี ผมจะเปรียบเป็นดนตรีคลาสสิค ซึ้งต้องใช้ทฤษฏีอย่างถูกต้องแม่นยำ เป็นสิ่งจำเป็นมากๆ สำหรับผู้เริ่มต้นและผู้สร้างสรรค์งานทั่วไปจนถึงขั้น advance.. อย่างผมและเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ที่นี่อีกหลายท่าน ก็อาจจะเรียกได้ว่าเป็นดนตรีแนวป๊อปบ้าง ร๊อคบ้าง Easy Litsening บ้าง หรือ อาจจะเป็นแนวใต้ดินดิบเถื่อนใดๆ ก็แล้วแต่ ล้วนจำเป็นต้องอยู่ในทฤษฏีทั้งสิ้น.. ที่เขียนเยอะๆ นี่ก็เพราะผมอยากให้ครูสร้างสรรค์งานออกมาเรื่อยๆ อย่าเพิ่งเหนื่อยนะครับครู ... ผมคิดว่ามีคนคอยเสพอรรถรสในด้านอักษรและความรู้ไปพร้อมๆ กันครับ
9 เมษายน 2555 08:38 น. - comment id 1229533
สวัสดี คุณแก้ว สุขภาพเป็นไงบ้างครับ ยังแข็งแรงดีมั๊ยเอ่ย ของผมปีนี้แย่อุด ยา กันไม่หวาดไหว นับถือ
9 เมษายน 2555 09:33 น. - comment id 1229535
9 เมษายน 2555 10:13 น. - comment id 1229542
สวัสดีค่ะครู.... ไพเราะมากค่ะ...
9 เมษายน 2555 13:15 น. - comment id 1229558
สวัสดีค่ะ คุณแก้วฯ อ่านแล้วทำให้คิดถึง "พ่อยอดชู้ไม่รู้อยู่ไหน?" อิอิ รักษาสุขภาพนะคะ
9 เมษายน 2555 15:59 น. - comment id 1229590
สวัสดีค่ะครูแก้วฯ มาบอกเพียงว่า วันนี้หนูไม่ได้หยุดค่ะ อิ
9 เมษายน 2555 17:07 น. - comment id 1229598
หวัดดีค่ะครู ครูสบายดีนะคะ อ้อยไม่ค่อยได้เข้ามาเลยช่วงนี้แต่ยังระลึกถึงครูและกลอนเพราะๆของครูเสมอๆค่ะ..ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ..ด้วยความเคารพรักค่ะ
9 เมษายน 2555 19:19 น. - comment id 1229607
ุคุณ สุญญะกาศ ครูเองก็ชอบเล่นกลอนแบบโบราณจ้า ก็ เป็นอย่างนี้แหละ รักศิษย์เสมอๆ แก้วประเสริฐ.
9 เมษายน 2555 19:21 น. - comment id 1229608
คุณ สอง ขอบใจมากจ้าน้องรักที่มาเยี่ยมจ้า รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
9 เมษายน 2555 19:22 น. - comment id 1229609
คุณ โคลอน ขอบใจแม่น้ำฝนจริงๆจ้า ที่อุตส่าห์ชมมานะ ผมไม่เคยลืมเลยที่ครั้งหนึ่งเธอไปเยี่ยมหาจ้า รัีกมากๆเสมอจ้า แก้วประเสริฐ.
9 เมษายน 2555 19:27 น. - comment id 1229610
คุณ สีเมจิก ใช่แล้วงานครูเป็นงานแบบโบราณซึ่ง หาก ลองคิดดูซิหรือลองอ่ืานกลอนเก่าๆจะเห็นความ อ่อนหวานพลิ้วอารมณ์ไพเราะเพราะพริ้งยิงนัก เหมือนมนต์เสน่ห์ จึงทำให้ครูเดินทางมาแนวทาง นี้เอง นอกจากได้อารมณ์เราแล้วยังทำให้เกิด ทักษะมาก แต่การจะเล่นแบบนี้ต้องประกอบและ เข้าใจหลายๆอย่างด้วยนะ หากเล่นไปนานๆ มันจะอยู่ในความทรงจำเรา ถึงจะแต่งอย่างไร ก็จะมาในทำนองนี้แหละ ส่วนทำนองอย่าง อื่นใช่ว่าครูจะเล่นไม่ได้ เล่นได้แต่ไม่ค่อย ชอบเท่าใดนักจ้า ก็อย่างที่เธอบอกแหละว่า จะต้องแม่นยำเสมอๆ รักศิษย์เราเสมอ แก้วประเสริฐ.
9 เมษายน 2555 19:32 น. - comment id 1229611
คุณ บุญพร้อม สุขภาพผมก็ใช่ว่าจะดีนัก เพียงแต่บริหารร่างกาย ก่อนจะนอนเท่านั้นเอง ยานะต้องทานส่วนใหญ่ เป็นยาบำรุงเส้นเลือดสมองจ้า สภาพความแข็งแรง นั้นคงจะไม่เหมือนเก่าหรอก แต่ก็ไปไหนมาไหนได้ สะดวกเท่านั้นเองแหละ เรื่องกลอนนั้นก็ หมั่นพยายามจดจำเสียงทำนองเอาไว้ หาก เราสามารถค้นพบเสียงของอักษรหรือคำได้ ก็จะดียิ่ง และยิ่งทำจิตให้เป็นกลอน กลอน เป็นจิตรวมตัวเข้าเป็นหนึ่งเดียวได้ละก็เยี่ยม เลยแต่คงทำยากหากไม่อดทนต่อสู้นะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
9 เมษายน 2555 19:37 น. - comment id 1229613
คุณ อนงค์นาง ครูติดตามอ่านงานเธอแล้ว ไว้วางใจได้แล้ว ล่ะจ้า เพียงทำให้กลอนไหวพลิ้ว อย่าแข็งกระด้าง เหตุที่กลอนกระด้างด้วยเสียงคำและทำนอง ไม่เข้ากันนั่นเอง จำไว้ด้วยเสียงนั้นสำคัญมากๆ ด้วยนะ คือเสียงของคำหรืออักษรนั่นเอง รักศิษย์เรามากๆเสมอ แก้วประเสริฐ.
9 เมษายน 2555 19:38 น. - comment id 1229614
คุณ แกงเขียวหวาน ศิษย์เราคนนี้ครูปล่อยและไว้วางใจได้แล้วจ้า ดีแล้วพยายามค้นหาสิ่งต่างๆเพิ่มเติมด้วยนะ รักศิษย์เรามากๆเสมอจ้า แก้วประเสริฐ.
9 เมษายน 2555 19:43 น. - comment id 1229615
คุณ แมงกุ๊ดจี่ จ้าคุณมะกรูด เรื่องนี้ผมเขียนไปเรื่อยๆแหละ ไม่ได้คิดอะไรมากๆ เห็นตกหน้าไปก็แต่งจนไม่รู้ จะแต่งอะไรอีกแล้ว ดีนะที่ผมทำจิตให้เป็นกลอน กลอนเป็นจิตรวมตัวเป็นหนึ่งเดียวกันได้ จึงทำ ให้เกิดสิ่งใหม่ๆมาแต่งจ้า แม้จะออกแนวโบราณ แต่ผมชอบแนวทางนี้แหละจ้า รักมะกรูดมากๆเสมอๆ แก้วประเสริฐ.
9 เมษายน 2555 19:45 น. - comment id 1229616
คุณ แก้วประภัสสร สวัสดีจ้า สำหรับเธอครูหมดห่วงไปแล้วจ้า เห็นกำลังฝึกโคลงอยู่ ก็ดีนะเพราะโคลงพยายาม อ่านทำนองโคลงให้ได้ ก็จะทำให้เราแต่งได้ดี เวลาแต่งเสร็จควรทดลอง ท่องอ่านดูด้วยนะ รักศิษย์เรามากๆเสมอจ้า แก้วประเสริฐ.
9 เมษายน 2555 19:47 น. - comment id 1229617
คุณ เทียนหยด นั่นซิเห็นหายไปนานก็เป็นห่วง แต่คิดว่ายัง สาวๆอยู่คงจะไม่เป็นอะไรมาก คงจะเบื่อๆจึงวาง มือไปสักพักหนึ่งก่อน อันที่จริงเธอก็แต่งได้ดีกว่า เก่ามากมายนัก นับว่าวางใจได้แล้ว รักศิษย์เรามากๆ เสมอๆจ้า แก้วประเสริฐ.
11 เมษายน 2555 03:13 น. - comment id 1229674
แต่งให้สองชิมิ
11 เมษายน 2555 12:53 น. - comment id 1229692
คุณ สอง ในเมื่อรับปากใครแล้วต้องทำเสมอ ใช่แล้วจ้า รักมากเสมอ แก้วประเสริฐ.