ในความเดียวดายเต็มเปี่ยมไปด้วยประกายแห่งความรัก

เหมยเดียวดายกลางหิมะ
คันฉ่องสะท้อนผมหงอกขาว
วันคืนคล้อยผ่านดุจวารี
กี่ปีเราสอง...ครองคู่กัน
ข้าคิดว่า..ความรักเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในความรู้สึกระหว่างคนสองคน สามารถสร้างความสุข รอยยิ้มและเสียงหัวเราะ คล้ายดั่งสายฝนพรมพร่างชโลมความชุ่มชื่นแก่ผืนดิน ดอกไม้และเหล่าพฤกษา
ขณะเดียวกันก็สามารถสร้างทั้งความทุกข์ หม่นหมองขมขื่นและปวดร้าวราวเปลวเพลิงจากแสงอาทิตย์ที่แผดเผาผืนทรายให้แห้งผาก ไม่ว่าความรู้สึกเหล่านี้บรรดานักปราชญ์จากอดีตกาลจะกำจัดความไว้มากมายเพียงใด แต่สำหรับข้า...ข้าเรียกมันว่า...ความรัก
บ่อยครั้งที่ข้าไม่อาจคาดเดาโชคชะตาแห่งชีวิตและไม่อาจห้ามหัวใจให้รักใครสักคนที่เกิดมาเพื่อให้ข้ารัก แม้กายอยู่ไกลคนละฟากฟ้า หากจิตใจกลับไม่เคยแยกจากกัน
แม้ในความเดียวดายที่ไม่อาจอยู่เคียงข้าง หากหัวใจกลับเต็มเปี่ยมไปด้วยประกายแห่งความรัก
Rain in River South · The Impression (Erhu Cover)
http://www.youtube.com/watch?v=xZOFeL423AU&feature=player_embedded#!