* เสน่ห์รำพึง *


         * เสน่ห์รำพึง *
๐ วันและคืนย่างคล้อยเหมือนลอยลับ
อยากหวนกลับอดีตกรีดสิ่งหวาน
ตราบตราตรึงฝังลึกตรึกดวงมาน
ความฟุ้งซ่านเหลือกว่ายากหาใคร
๐ ลมโชยพัดระรินกลิ่นแก้มน้อง
ย้อมลำพองละมุลกรุ่นหวามไหว
หอมอบอวลล้วนสนิทติดห้วงใน
ชวนซ่อนไว้ใฝ่คนึงซึ้งรำพึงปอง
๐ ครั้นหลับตานึกถึงพลันพึงหลอก
คล้ายจะบอกเวลาหาสิ่งสนอง
คอยกัดกรุ่นลุ่มลึกนึกกลั่นกรอง
เหลือบตามองผ่านย้ำนำผูกพัน
๐ เป็นภาพจำความหลังฝังใส่ไว้
ห้วงแห่งใจเสน่หาพาพลิกผัน
แด่น้องนางเฝ้าคำนึงซึ้งกำนัล
กลิ่นแก้มนั้นทอทาบฉาบซึ้งเอา
๐ แม้นผ่านวันเวลาพาเคลื่อนคล้อย
งามหยดย้อยความหลังยังคอยเฝ้า
ถวิลกลิ่นเคยหวลป่วนล้วนดังเงา
โชยเหงื่อเคล้าจากสาวเย้ารัญจวน
๐ หากบัดนี้ความหวังช่างโรยแล้ว
เคยหวานแผ่วห้วงลึกตรึกสิ่งหวน
หอมล้วนไว้ทอทาบฉาบเนื้อนวล
ความฟุ้งป่วนฝันใฝ่คล้ายโปรยริน
๐ เพ่งนางหนึ่งตลึงไว้ละม้ายเหมือน
สิ่งลบเลือนย้อนกลับนับหวนถวิล
เหลือบจ้องตาพิศแล้วแผ่วดวงจินต์
อวลหอมกลิ่นประสบคราพบนาง
๐ ครั้นหันมองร่างกายให้เอน็จอนาถ
ไม่ประหลาดหฤทัยไกลเกินสร้าง
ความหวานเก่าคลุ้งผสมข่มใจวาง
แสนอ้างว้างรัญจวนยามหวนมอง
๐ ความเคลิบเคลิ้มเสริมไว้ในสิ่งรัก
ยิ่งพบพักตร์ใจสั่นลั่นทั้งผอง
โอ้อกเอ๋ยใยเล่าถูกเฝ้าจอง
สร้างหม่นหมองแก่ใจไร้เบิกบาน.
         * แก้วประเสริฐ. *

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

แก้วประเสริฐ 7 ก.พ. 2555 13:49 น. - ID 143601

1007

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/143601 ที่มา: แก้วประเสริฐ

comments powered by Disqus

แมงกุ๊ดจี่

7 กุมภาพันธ์ 2555 17:51 น. - comment id 1223594

สวัสดีค่ะ   


เกิดขึ้น  ตั้งอยู่  ดับไป


สบายดีนะคะ

แก้วประภัสสร

7 กุมภาพันธ์ 2555 17:15 น. - comment id 1223708

แวะมาสวัสดีครูแก้วฯค่ะ
งานเยอะมากมายค่ะ

สุนทรวิทย์

7 กุมภาพันธ์ 2555 16:00 น. - comment id 1223725
```
ไพเราะมากครับ
```
ผู้หญิงไร้เงา

7 กุมภาพันธ์ 2555 16:26 น. - comment id 1223738
```
ชื่นชมในผลงานค่ะ
```
แกงฯ

9 กุมภาพันธ์ 2555 12:07 น. - comment id 1223752
```
ชื่นชมในผลงานครูค่ะ...
```
ยาแก้ปวด

9 กุมภาพันธ์ 2555 12:41 น. - comment id 1223759
```
ฤดูความรัก
```

แก้วประเสริฐ

9 กุมภาพันธ์ 2555 13:51 น. - comment id 1223768


คุณ ป๋องฯ

        ขอบใจมากจ้ารักเสมอ

           แก้วประเสริฐ.

กิ่งโศก

7 กุมภาพันธ์ 2555 20:48 น. - comment id 1223772

กระแสลม อาจพัดหวนย้อนคืนได้
แต่บางสิ่งบางอย่างนั้นเมื่อผ่านไป
เหมือนไปลับเลยครับครู

ดูแลสุขภาพด้วยครับครู เดือนกว่าแล้ว
งานที่ทำงานยังหนักและมากกว่าทุกปีเลยครับครู

ศรีสมภพ

8 กุมภาพันธ์ 2555 00:30 น. - comment id 1223784

ยังคงความ.. ล้ำหล่อ มิล่อหลอก
ใช้การบอกออกจากใจให้ครุ่นคิด
ยังเล่นคำ ย้ำความ งามวิจิตร
ขอเคารพแนวคิด ..พินิจตรอง

 งามแบบแก้วประเสริฐ ..เลิศคำความ !

พจนา/หนังสือ

8 กุมภาพันธ์ 2555 08:37 น. - comment id 1223801
```
อรุณสวัสดิ์ครับ   
```

ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)

8 กุมภาพันธ์ 2555 09:16 น. - comment id 1223806

น่าจะสวมคอกลมผ้าพาดไหล่
กราบพระขอศีลให้พวกถือศีล
พอพระฉันเพลเหลือเจือจานกิน
อาสวะหมดสิ้นเลิกรำพึง

อิอิ ยังจำได้อยู่อีกเหรอป๋า  ปูนนี้ กินข้าวแล้วก็ว่ายังไม่ได้กินไม่ใช่เหรอ อิอิ แวะมายั่วป๋าทักทายสนุกครับ

เฌอมาลย์

8 กุมภาพันธ์ 2555 11:06 น. - comment id 1223825

โห...นายแบบไปยืนบนก้อนเมฆด้วยสิคะ 

ปล.มัวแต่ดูรูปเกือบลืมอ่านกลอน อิอิ

แก้วประเสริฐ

8 กุมภาพันธ์ 2555 16:29 น. - comment id 1223899


คุณ สุนทรวิทย์

        ขอบใจมากจ้า ผมก็เล่นกลอนแนวนี้แหละ
เพราะชอบมากกว่ากลอนสมัยใหม่ครับ 
จะจะสนหรือไม่ ผมเองไม่ติดใจอะไรหรอก
เพียงแค่ สนุกๆไปวันๆหนึ่งเท่านั้น  หากว่าง
แวะมาเยือนได้เสมอๆครับ

              แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

8 กุมภาพันธ์ 2555 16:31 น. - comment id 1223902


คุณ ผู้หญิงไร้เงา

        ขอบคุณ คุณตูนมากๆครับที่ชม ทำให้ผม
มีแรงใจขึ้นอีกมาก น้อยนักที่คุณจะชมใครๆครับ
นับวันเพื่อนเก่าๆ  หนีหายหน้าไปกันเกือบหมด
        เพื่อนเก่าย่อมรักมากเสมอๆครับ

                    แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

8 กุมภาพันธ์ 2555 16:33 น. - comment id 1223903


คุณ แก้วประภัสสร

        สวัสดีจ้าศิษย์รักยิ่ง  ตอนทำงานครูก็แบบนี้
แหละ งานคืองาน อดิเรกคืออดิเรก เธอต้อง
พยายามแยกกันให้ออกนะ ยากก็จะง่ายขึ้นรัก
มากๆเสมอจ้า

                    แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

8 กุมภาพันธ์ 2555 16:35 น. - comment id 1223904


คุณ แมงกุ๊ดจี่

        จ้าเกิดขึ้นตั้งอยู่แล้วก็ดับไป เหตุที่ได้เขียน
ก็ด้วยไม่มีอะไรจะเขียนอีกแล้ว มันมากเหลือเกิน
คุณมะกรูดที่รัก กลัวจะซ้ำๆกัน แต่ช่างเถอะนะ
หากเราชอบ แม้นคนอื่นไม่ชอบผมก็เฉยๆครับ
ไม่ได้คำนึง  หวังอย่างใดอีกแล้ว รักมะกรูดอย่าง
สม่ำเสมอจ้า ขอบคุณ

                  แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

8 กุมภาพันธ์ 2555 16:39 น. - comment id 1223905


คุณ กิ่งโศก

          ศิษย์รักยิ่งของครู  ครูเองนึกอยากเขียน
ก็เขียน ไม่นึกอยากก็หยุดในเมื่อมันลงตัวในสิ่งนี้
แล้วล่ะ  ไม่สนใจใยดีอะไรๆอย่าไปติดยึดกับคำ
วิพากย์วิืจารณ์ พอใจก็ตอบไม่พอใจก็ปล่อยทิ้ง
นานๆเข้าเขาก็เบื่อ การด่าของคนไม่เจ็บหรอก
หากเราไม่ต่อถ้อยเขา ไม่เหมือนกับมาหยิกเรา
    สมัยทำงานครูผ่านเรื่องเหล่านี้มามากแล้ว
มากเสียจนรู้อะไรควรและไม่ควรจ้า
      รักศิษย์เรามากเสมอๆ

          แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

8 กุมภาพันธ์ 2555 16:44 น. - comment id 1223906


คุณ ศรีสมภพ

    อันเกิดขึ้นตั้งอยู่และดับสูญ
มันพอกพูนอดีตชาติปราศสงสัย
และรูปธรรมนามธรรมนำอย่างไร
คลุกเคล้าไปให้เสวยบุญและบารมี.

          ผมก็เล่นๆไปเรื่อยๆและครับตามวิสัยที่ผม
ชอบ ไม่กระทบกระเทือนใครๆเขาครับ รักเสมอ

             แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

8 กุมภาพันธ์ 2555 16:48 น. - comment id 1223907


คุณ ฤกษ์ (รูปหล่อ)

    คนเกิดมาต่างร้องอุแว้อุแว้
สิ่งแน่แท้ผมร้องหล่อจริงโหวย
ทั้งหนุ่มแก่อย่างไรยังไม่โรย
กรุ่นโชลมโปรยทั่วร่างสร้างงดงาม. ฮิฮิๆๆๆ

       ไม่รู้ผมเกิดมาก็ร้องไม่เหมือนคนธรรมดา
มาดแม้นอายุปูนนี้ก็ไม่เปลี่ยนแปลง ฮ่าๆๆๆ
รักมากเสมอๆ อย่าอิจฉาเสียล่ะ เอิ๊กๆๆๆๆ

                 แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

8 กุมภาพันธ์ 2555 16:50 น. - comment id 1223908


คุณ พจนาฯ

        ขอบใจมากนะ อ้อๆๆโทษที่ตอบข้ามไป
หน่อย คงไม่ว่าอะไรกันนะ รักเสมอ

                  แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

8 กุมภาพันธ์ 2555 16:52 น. - comment id 1223909


คุณ เฌอมาลย์

         เจ้าหญิงที่รัก คนเราอยู่ที่บุญและบารมี
ที่สร้างไว้ครับ แม้ตอนนี้ก็เปลี่ยนไปไม่เท่าไหร่
หรอกครับ  รักเจ้าหญิงมากเสมอๆครับ

                แก้วประเสริฐ.

อนงค์นาง

8 กุมภาพันธ์ 2555 17:14 น. - comment id 1223916

แก้วประเสริฐ

8 กุมภาพันธ์ 2555 17:26 น. - comment id 1223923


คุณ อนงค์นาง

         ครูไปเยี่ยมและเขียนบทความไว้เป็น
อุทาหรณ์ไว้ให้แล้วจ้า รักศิษย์เรามากเสมอ

                  แก้วประเสริฐ.

ป๋อง สหายปุถุชน

9 กุมภาพันธ์ 2555 06:42 น. - comment id 1223981

แก้วประเสริฐ

9 กุมภาพันธ์ 2555 13:53 น. - comment id 1224057


คุณ แกงฯ

       ศิษย์รักเรา  ครูเขียนไปตามใจชอบแหละ
มิได้มีอะไรหรอก เขียนเล่นๆเท่านั้น  อ้อๆๆๆๆ
       บอกคุณรจนาด้วยว่าผมเข้าไปไม่ไ้ด้ ส่งสัย
จะล่มเสียแล้วกระมัง  รักศิษย์เรามากเสมอๆ

                 แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

9 กุมภาพันธ์ 2555 14:32 น. - comment id 1224064


คุณ ยาแก้ปวด

         อันที่จริงผมจะไม่ค่อยให้ความสำคัญใน
วันวาเลนไทม์เท่าใดนัก เพราะไม่ใช่แนวคิด
ของคนไทยเป็นของบาดหลวงฝรั่งเขา และ
ยิ่งวันนั้นสร้างโลกียะมากๆจริงๆ ที่ขายดีที่สุด
คือถุงยางแทบเรียกว่าจะไม่พอขาย
          และอีกประการหนึ่งการอยู่กินกันก่อน  ก่อน
ที่จะแต่งงานเพื่อทดลองชีวิต อันนี้ผิดประเพณี
ไทยโบราณมากจริงๆ สมัยก่อนแม้แต่ขาอ่อน
ยังไม่ได้แอ้มเลย สมัยนี้ไม่ต้องขอกับมาอวด
กันเป็นว่าเล่นเชียวครับ
     อย่าหาว่าผมหัวเก่าเต่าล้านปีเลยนะมัน
เป็นอย่างนั้นจริงๆครับ  ความรักมีส่วนน้อย
ความใคร่เป็นส่วนใหญ่ พอใจก็ยอมไม่ว่า
จะมีลูกเมียหรือผัวใครก็ตามครับ ช่างน่า
สะอิดสะเอียนเหลือเกิน  รักมากเสมอ

                แก้วประเสริฐ.

din

9 กุมภาพันธ์ 2555 16:56 น. - comment id 1224099

.........

เป็นเสนห์ที่น่าจะนำมารำพึงจริงๆจ้ะครู
ไพเราะมาก

..................

แก้วประเสริฐ

9 กุมภาพันธ์ 2555 18:47 น. - comment id 1224103


คุณ ดิน

      ครูก็เขียนไปเรื่อยๆแหละ แก้เหงาและแก้เซ็ง
อีกด้วย งานเขียนครูนั้นใครชอบก็มาอ่านไม่ชอบ
ก็ผ่านไป  ครูปล่อยวางเสียแล้วไม่ค่อยจะสนใจ
เท่าใดนัก ดีก็วางเฉยไม่ดีก็วางเฉยจ๊ะ รักมาก
เสมอๆนะ สิ่งใดดีก็เก็บไว้ใช้ในคราวหน้า  ไม่ดี
ก็ผ่านไปจ้า ยังดีนะยังพอจะมีคนสนใจบ้าง
ทีแรกนึกว่าคนจะไม่สนใจ ด้วยหมดยุคของ
ครูเสีัยแล้วล่ะ  รักเสมอ

             แก้วประเสริฐ.

สอง

10 กุมภาพันธ์ 2555 00:48 น. - comment id 1224116

แก้วประเสริฐ

10 กุมภาพันธ์ 2555 14:17 น. - comment id 1224189


คุณ สอง

        น้องสาวพี่เองจะเล่นอยู่ที่นี่เป็นประจำนะ
หากคิดถึงเวลาห่างหายไป ก็เข้ามาอ่านได้หรือ
กระทู้พี่มักจะตอบในวันรุ่งขึ้นเสมอๆจ้า
       รักน้องสาวสุดแสนสวยมากจ้า สวยจริงนะ
จะไปประกวดหรือแสดงหนังลครย่อมได้  ไม่ใช่
ว่าแกล้งชมนะ  สวยจริงๆ

                  แก้วประเสริฐ.

+ comment แสดงความคิดเห็น