ภูมิใจที่ได้เกิดเป็นคนไทย (2)

อนงค์นาง

ความพอเพียงของมนุษย์สุดแตกต่าง 
มองโลกอย่างเข้าใจในเหตุผล 
หน้าที่ทำด้วยดีมีอดทน 
ทุกข์สุขตนกำหนดเป็นบทเรียน 
สิ่งใดพลาดแก้ไขอย่าได้ซ้ำ 
ความดีทำต่อไปไม่เกษียณ 
จิตใจดีมีชัยในความเพียร 
โลกหมุนเปลี่ยนทุกวันทันเหตุการณ์
ไม่ตระหนกตกใจไร้สติ 
ไม่คอยติเตียนเขาเราสงสาร 
อภัยกันด้วยใจไม่ระราน 
วันคืนผ่านด้วยดีมีเมตตา 
ใจสงบพบธรรมนำชีวิต 
ไม่ยึดติดมากไปไร้ปัญหา 
ชีวิตที่เพียงพอรอเวลา 
ดินกลบหน้าเมื่อใดไม่เสียดาย
พาแม่ไปบริจาคทุนการศึกษานักเรียนที่บ้านเกิดปี 2553

เป็นครูไทยในจังหวัดบ้านเกิด 

เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ เหมือนแม่ที่เลี้ยงลูกมา
ลูกคนโต

เป็นปลัด อบต ที่จังหวัดบ้านเกิด

 ลูกคนเล็ก

สองพี่น้อง

ทำงานให้การไปรษณีย์ไทย การสื่อสารแห่งประเทศไทย

แม่สามี พี่ชาย แม่ สามี ลูกคนเล็ก

รูปร่าง หน้าตา อายุ ไม่สำคัญเท่าจิตใจและความรักที่ยืนยาว ช่วยกันสร้างครอบครัว เลี้ยงลูกช่วยกัน ไม่มีใครดีเต็มร้อย แค่รู้จักให้อภัยกันก็อยู่ด้วยกันนานค่ะ

งานเลี้ยงวันคริสต์มาสปี 2553  ของบริษัทที่สามีทำงานอยู่ค่ะ

 วิมานดินของเราเป็นแค่ห้องแคบๆเล็กๆ รถที่เราใช้ก็เก่าตั้งแต่ปี 1982   ซ่อมแล้วซ่อมอีก วันนี้เรายังรักกันและอยู่ด้วยกันได้ไม่ใช่เพราะวัตถุภายนอก หรือรูปร่างหน้าตา แต่เพราะหัวใจ  เพราะพ่อแม่ของเราใช้ชีวิตที่เป็นแบบอย่างที่ดีให้เราเห็นคุณค่า

สถาบันครอบครัวเป็นหน่วยเล็กๆ ที่คนเราควรรักและดูแลให้ดี มากกว่าชื่อเสียง เกียรติยศ เงินทอง และหน้าตาในสังคม