...กวี ที่ฉันคิด สุจริต ตั้งมั่น มิหวั่นไหว สื่อภาษา ดั่งนอกกรอบ โดยชอบใจ "กินเข้าไป ถ่ายออกมา" น่ะ...กวี
วาสุกรี 5 ม.ค. 2555 18:00 น. - ID 143219 
1927
7
0
5 มกราคม 2555 21:40 น. - comment id 1219899
กวีไม่มีแบ่งชนชั้น ไม่ว่าจะสุงต่ำดำขาว หรือมาจากที่ไหนๆ แต่มันคือความลงตัวที่ยากจะหาสิ่งใดเหมือน
5 มกราคม 2555 18:31 น. - comment id 1219909
ครับกินความรักแล้วถ่ายออกมาเป็นความชังกระนั้นหรือแวะมาทักทายครับ
5 มกราคม 2555 22:21 น. - comment id 1220046
เห็นด้วยครับ ถ้ากินเข้าไปแล้วไม่ถ่ายออกมาคงแย่ครับ ฮิๆๆๆ
5 มกราคม 2555 22:24 น. - comment id 1220049
กวี ก็คือกวีที่มีชีวิตและจิตใจ มีรัก โลภ โกรธ หลง เช่น ปุถุชนทั่วไป
6 มกราคม 2555 00:59 น. - comment id 1220060
เป็นนิยามแห่งกวี ที่แสนสั้น แต่หมายมั่นลึกซึ้ง ประหนึ่งว่า จักรวาลแห่งกวี ..ใช่มีฟ้า ไร้อาณา ภาษาฝัน ..จะผันไป ( ใช่มั๊ยหนอ ? )
7 มกราคม 2555 09:57 น. - comment id 1220163
ลึกซึ้ง..
8 มกราคม 2555 12:10 น. - comment id 1220234
เป็นจริงดังนั้นค่ะ
8 มกราคม 2555 20:07 น. - comment id 1220256
มันคือสัจธรรมจริงๆนะครับเนี่ยทักทายครับ
11 มกราคม 2555 12:11 น. - comment id 1220464
ขอบคุณทุกท่านนะครับที่มาเยี่ยมชมผลงาน "ครับกินความรักแล้วถ่ายออกมาเป็นความชังกระนั้นหรือ"..อินสวน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
