หัวใจล้า มามาก อยากจะหยุด มันชำรุด เกินกว่า เยียวยาได้ สะสมทุกข์ กลัดกลุ้ม สุมทรวงใน จนหวั่นไหว ใจฝ่อ นึกท้อแท้ อยากปิดหู ตาไว้ ให้สนิท ยามดวงจิต ชีวาตม์ ล้วนบาดแผล กำลังขวัญ ถดถอย พลอยอ่อนแอ คิดยอมแพ้ เหนื่อยหน่าย ทั้งใจกาย เบื่อรับรู้ อะไร ต่อไปอีก ขอหลบหลีก ละทิ้ง สิ่งเวียนว่าย หนีปัญหา สารพัน อันวุ่นวาย จำนนพ่าย ป่นปี้ เกมชีวิต หากทำได้ ใคร่หลับลง ณ.ตรงนี้ จบชีวี สิ้นสุด ความหงุดหงิด เมื่อล้มเหลว อดสู อยู่เนืองนิตย์ วิตกจริต ซ้อนซับ ยิ่งอับจน ในภวังค์ อารมณ์ ตรมซึมเศร้า ทุกข์รุมเร้า กังวล ปนสับสน ช่างเจ็บปวด บีบคั้น ตันมืดมน เผากมล ดังตก นรกภูมิ
17 ธันวาคม 2554 13:11 น. - comment id 1218183
เพียงปล่อยวางทำใจให้สงบ ทุกข์ที่พบผ่อนคลายได้เหมือนฝัน คนที่แย่กว่าเราเศร้าชีวัน ทิ้งทุกข์พลันยิ้มให้โลกจะโชคดี
17 ธันวาคม 2554 14:59 น. - comment id 1218186
คนปลงได้ โชคดี ย่อมมีสุข คนอมทุกข์ เพราะใจ ปลงไม่ตก ปัญหามี มากมาย ให้หยิบยก จึงหนักอก ยากนัก จักปล่อยวาง
18 ธันวาคม 2554 06:37 น. - comment id 1218244
เพราะว่าหนักจึงวางอย่างสงบ จะได้พบทางไปให้สะสาง ปัญหาใดแก้ได้ไม่อำพราง แก้ทุกอย่างที่ใจให้สู้มัน
18 ธันวาคม 2554 06:58 น. - comment id 1218250
ทุกข์ที่ใจ แก้ที่ใจ ใครก็อยาก กลับทำยาก จริงแท้ แม้แข็งขัน เป็นเรื่องแปลก เห็นชัด อัศจรรย์ ทางโลกมัน เป็นเช่นนี้ หนีไม่พ้น