พลิ้วลมหนาวพัดซ้อนซ่อนหนาวจิต หนาวเพียงนิดจิตเพ้อละเมอฝัน ถึงสาวหนึ่งซึ่งอักษราพารำพัน ให้รอยนั้นเป็นรูปเธอละเมอปอง แม้นหนาวหนักรักคลายให้วิโยค แม้นไม่พ้นเงาโศกต้องทนหมอง ขอความรักอักษราค่าควรครอง เป็นเงาสองสัมพันธ์รักร่วมพักพิง ถึงหนาวตายหมายโลมโฉมสง่า สักเพียงคราอุ่นไอดุจไฟผิง แม้นไม่ตายขอได้น้องมาแนบอิง เป็นขวัญมิ่งเสริมสง่าทุกคราไป แม้นหนาวหนักหากได้รักสักเพียงครึ่ง ก็ประหนึ่งได้อัมริดจิตผ่องใส ฟ้างดงามตามครรลองต้องตามใจ เฟียงฝันไป..หรือเธอนั้น...ไม่หันมา ...แบบว่า..ชีวิตมันเศร้า
12 พฤศจิกายน 2554 16:37 น. - comment id 1214783
อาการหนักนะคะคุณน้อง
12 พฤศจิกายน 2554 21:57 น. - comment id 1214816
อืม..ท่าจะเศร้า จริงๆ เนาะ..
14 พฤศจิกายน 2554 00:14 น. - comment id 1214944
ชีวิตมันเศร้า...ไม่เท่าเหล้าหมด อิอิ เป็นไงท่าน น้ำท่วมบ้างบ้างไหม อินเทรนกะคนเมืองหรือยังท่าน
15 พฤศจิกายน 2554 15:55 น. - comment id 1215059
ยินดีต้นรับท่าน จะไม่เด็ด อิอิ นึกว่าสายน้ำพัดพาไปไหนวะแล้วท่าน
15 พฤศจิกายน 2554 23:56 น. - comment id 1215073
พลิ้วลมหนาวพัดซ้อนซ่อนหนาวจิต หนาวเพียงนิดจิตเพ้อละเมอฝัน ถึงสาวหนึ่งซึ่งอักษราพารำพัน ให้รอยนั้นเป็นรูปเธอละเมอปอง แม้นหนาวหนักรักคลายให้วิโยค แม้นไม่พ้นเงาโศกต้องทนหมอง ขอความรักอักษราค่าควรครอง เป็นเงาสองสัมพันธ์รักร่วมพักพิง ถึงหนาวตายหมายโลมโฉมสง่า สักเพียงคราอุ่นไอดุจไฟผิง แม้นไม่ตายขอได้น้องมาแนบอิง เป็นขวัญมิ่งเสริมสง่าทุกคราไป แม้นหนาวหนักหากได้รักสักเพียงครึ่ง ก็ประหนึ่งได้อัมริดจิตผ่องใส ฟ้างดงามตามครรลองต้องตามใจ เฟียงฝันไป..หรือเธอนั้น...ไม่หันมา (จะไม่เด็ด) พลิ้วลมหนาวพัดซ้อนจนอ่อนไหว หนาวจนใจพร่ำเพ้อละเมอหา ใครนะใครลืมกันคำสัญญา แม้วาจาฝากฝังยังไม่มี หากหนาวตายคลายรักได้สักนิด จะปล่อยจิตตัดใจไม่ถอยหนี แต่คำรักที่เคยเผยวจี นั้นสุดที่จะหักให้รักคลาย...(ผ่านมา)