ไม่รู้ว่าเธอจะเข้าใจฉันบ้างไหม ที่ต้องเดินจากไปเพราะบางสิ่ง ที่เก็บไว้ข้างในใคร่แอบอิง แต่ทำได้เพียงอยู่นิ่ง ๆ เหมือนไม่ใส่ใจ เพราะความห่างระหว่างใจของเธอนั้น ทำให้ฉันต้องเลือกเดินเส้นทางใหม่ กับบางครั้งกอดบางคนไม่อุ่นใจ คนอยากใกล้กับห่างไกลใจเหลือเกิน "ดวงไฟประภาคารสวยล้ำค่ำ . . ยามที่เราล่องเรืออยู่ในทะเลลึก จนหาทางกลับไม่ได้ แต่เราจ้องดูดวงไฟเพียงให้รู้ว่า ควรเดินหน้าไปในทิศทางใด ใช่ว่าเราต้องเบนหัวเรือ เพื่อมุ่งไปจอดเทียบท่าหน้าประภาคารเสียเมื่อไหร่ ได้รักเธอ ประภาคารก็ดูสวยดี คนที่ฉันได้กอด ก็ทำให้รู้ว่าโลกนี้สดชื่น สว่างไสว อย่าสนใจเลยนะคนดี ว่ารักเธอ แล้วฉันคนนี้จะกอดใคร แค่เชื่อว่าฉันรักเธอตลอดไป เพียงพอแล้ว"
14 ตุลาคม 2554 21:44 น. - comment id 1211218
รักเธอใจย่อมรู้ แก่ใจ คิดครุ่นทำฉันใด เกริ่นอ้าง เคยเล่าบอกความนัย ทุกสิ่ง เดินห่างเหมือนลาร้าง นิ่งเน้นเป็นไฉน กอดใครเขาอื่นนั้น ฤาอุ่น ขาดรักที่เป็นทุน ก่อเกื้อ รักกันร่วมนาบุญ ดีกว่า นาแม่ นอนฝันอุ่นแนบเนื้อ นิ่มน้องเอมฤทัย จากใจถึงแก่นซึ้ง แกนใจ รักซ่อนลึกภายใน ย่อมรู้ อากัปบ่งบอกใคร ตาต่อ ตรงแฮ รักเกิดกับทุกผู้ ส่อแจ้งใจเห็น ทิฐิมากยิ่งล้น จึงเป็น ตรองไตร่ทำใจเย็น อย่าร้อน กอดใครอุ่นใจเต้น ทางใหม่ ดีฤา รวยรักกริ่งรักซ้อน ห่วงน้องเริงหลง รักย่อมเข้าใจในรัก
14 ตุลาคม 2554 22:33 น. - comment id 1211224
เหตุและความรู้สึก... มันอธิบายยากโน๊ะ ดูแลตัวเองด้วยนะคะ
15 ตุลาคม 2554 09:16 น. - comment id 1211252
มาทักทายจ้า นู๋เอม
15 ตุลาคม 2554 12:45 น. - comment id 1211280
อ้อมกอดอุ่นๆที่คุ้นเคยอยู่ไหนน้อ สบายดีนะคะเด็กดื้อ
15 ตุลาคม 2554 18:16 น. - comment id 1211317
..เข้ามากอด..นู๋เอม..น้องสาวที่น่ารักของพี่.. เป็นอย่างไรบ้าง..หายไปนานจัง..คิดถึงนะจ๊ะ...
16 ตุลาคม 2554 19:22 น. - comment id 1211380
รักเธอ กอดเธอ ได้ป่ะน้องสาว
28 มกราคม 2555 23:11 น. - comment id 1222603
ยามเหว่ว้าแหงนหน้ามองเพดาน เจ้าจิ้งจกวิ่งพล่านเข้าจับคู่ นอกหน้าต่างนกเขาเคล้าขันคู กระรอกเผือกต่อสู้แย่งตัวเมีย นอนพลิกคว่ำพลิกหงายใจหงุดหงิด ถูกความเหงาทำพิษอารมณ์เสีย จะแต่งกลอนอ้อนใครใจละเหี่ย ให้รู้สึกอ่อนเพลียไม่มีแรง ในส่วนลึกนึกรู้อยู่เต็มอก ทะเลใจไหวสะทกมิได้แกล้ง ได้ห่างหายไม่ทายทักมักคลางแคลง มัวแต่ไปเสื้อแดงจนเลือนลืม ซึ้งน้ำใจไมตรีที่มอบให้ แม้ห่างไกลส่วนลึกยังนึกปลื้ม คิดทวนย้อนตอนเหงานี่เราทึ่ม ถึงนั่งซึมเสียโอกาศพลาดไปแล้ว หลงคะนองมองข้ามพ้นความภักดิ์ คนน่ารักซ่อนเร้นเช่นดวงแก้ว เหมือนไก่อูดูพลอยปล่อยพ้นแนว ทิ้งเพชรแพรวคว้าหินกินอาจม มาเถิดหนาคนดีพี่ขอโทษ วานอย่าโกรธละไว้ให้เหมาะสม จะปรับปรุงตัวใหม่ให้ชื่นชม เลิกร้อนร่านหว่านนิยมกันเสียที ไม่สัญญาสาบานที่ศาลไหน จะตั้งมั่นจิตใจในศักดิ์ศรี ให้ซื่อตรงจงรักและภักดี ทะเลใจคนนี้เพียงคนเดียว..
24 เมษายน 2555 12:17 น. - comment id 1230886
ดีใจที่น้องเอมกลับมาทักทายพี่ฤกษ์อีกพี่ฤกษ์อ่านข้อเขียนของน้องเอมในการเยี่ยมกลอนซานฟรานส์ซิสโกในฝันของพี่ฤกษ์แล้วรู้สึกว่าจะมีน้องเอมคนเดียวที่เข้าใจพี่เรามาดีกันนะ