ธารธาราไหลหลั่ง เหมือนคลุ้มคลั่งเคืองแค้นหนอ ไหลหลากจากต้นตอ ก็น้ำฝนบนฟากฟ้า พายุพัดกระหน่ำ ซ้ำแล้วซ้ำที่เข้ามา ลูกแล้วลูกเล่าพา น้ำฝนหลั่งลงสู่ดิน พื้นดินไม่อาจรับ หรือซึมซับกระแสสินธุ์ จึงปล่อยให้ไหลสิ้น อย่างรุนแรงหลากไหลเร็ว จึงท่วมทุกท้องถิ่น เซาะพื้นดินให้แหลกเหลว ทะลักไหลรวดเร็ว ชาวประชาหนีพัลวัน บ้างห่วงซึ่งที่อยู่ เฝ้าแลดูอย่างเสียขวัญ ข้าวของเก็บไม่ทัน น้ำตาร่วงไหลพรั่งพรู ธารธาราไหลหลั่ง ช่างคลุ้มคลั่งแสนอดสู ใครหนอจะค้ำชู ช่วยมาซับซึ่งน้ำตา ฯ อรุโณทัย ๘ ตุลาคม ๒๕๕๔
1157
1
0
8 ตุลาคม 2554 16:26 น. - comment id 1210791
น่าเห็นใจเป็นอย่างยิ่งค่ะ
9 ตุลาคม 2554 16:25 น. - comment id 1210832
น้ำตาช่วยมิได้ในยามนี้ ของกินสิรีบส่งตรงไปให้ คนละไม้คนละมือคือน้ำใจ ไทยช่วยไทยเถิดหนาอย่าช้าเลย
9 ตุลาคม 2554 18:37 น. - comment id 1210836
วรรคสองพิมพ์ผิดหนึ่งคำครับแก้เป็น(ของกินซีรีบส่งไปให้)
10 ตุลาคม 2554 07:47 น. - comment id 1210852
น้ำที่ท่วมในตอนนี้ ไม่รู้ว่าเป็นน้ำจากน้ำฝน หรือน้ำจากน้ำตา มากกว่ากัน ?
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
