๐ ราชสีห์จะคืนถิ่น ๐ ๐ ขอลาแล้วแก้วตาอนิจจาเจ้า ต้องจากเรือนหนีเหย้าเฝ้าเสน่หา พรากสถานรักเงาไม้ร่มชายคา หลั่งน้ำตาแผ่นดินถิ่นจากจร ๐ เหลือแต่เพียงไออุ่นละมุนซึ้ง ที่ตราตรึงฝากไว้หทัยถอน สลักลึกตรึกไว้ให้อาวรณ์ สุดสะท้อนภิรมย์ห่มดวงมาลย์ ๐ จากแม่พระธรณีหนีพรากไกล แสนอาลัยแผ่นดินถิ่นสถาน ทิ้งริ้วรอยฝากไว้คล้ายทรมาน ต้องซมซานซุกซ่อนถอนฤทัย ๐ สิ้นบุญและบารมีที่เคยสร้าง ต้องรกร้างไร้สิ้นถิ่นอาศัย มีเพียงน้ำกับฟ้ามาห้อมใจ สิ้นวิไลสิ่งซึ้งซ่านตรึงตา ๐ หวังทดแทนแผ่นดินถิ่นกำเนิด ให้บรรเจิดแนวสวัสดิ์พิพัฒน์หา มิอาจก้าวล่วงพ้นคนมายา สั่นผวาผันผวนป่วนสิ่งครอง ๐ ดุจราชสีห์ทิ้งทุ่งพรากแนวไพร ซมซานไกลแผ่นดินถิ่นเคยสนอง ร่อนเร่ไปไร้ฐานอันหมายครอง สิ้นเรืองรองหลับใหลไม่อาจคืน ๐ จะมีน้ำกลับฟ้าเป็นเพื่อนคนึง แม้นเคยซึ้งหนีจากพรากสะอื้น โดดเดี่ยวเดียวดายร้างห่างยั่งยืน จนต้องฝืนทนไว้คล้ายละลาย ๐ เมื่ออยู่นี้แสนห่วงหาอาลัย โอ้จากไกลดวงใจให้แสนหาย กลิ่นไอหอมฟุ้งยังคลุ้งกำจาย ซุกซ่อนกายดุจดังไร้แผ่นดิน ๐ มองแผ่นน้ำและฟ้าพาสะอื้น ยากจะคืนกลับมาวาสนาสิ้น แผ่นดินแม่ทอทาบอาบดวงจินต์ สุดแสนถวิลครวญคร่ำน้ำตานอง ๐ ทั้งมันสมองปัญญาพาขื่นขม เฝ้าตรอมตรมมิอาจปราศสนอง กลับสร้างที่เขาให้ได้เรืองรอง คนทั้งผองน้ำตาหาเปรมปรีดิ์ ๐ เกิดแหลมทองพิลาสปราศอาศัย ห้วงดวงใจปวดร้าวเฝ้าหมองศรี แผ่นดินเขาเฝ้าครองฉลองยินดี ในห้วงฤดีร้องไห้มิคลายครวญ ๐ ยิ่งคิดไปให้หม่นปนความเศร้า เหลือบแลเฝ้าชะแง้แสนแลหวน น้ำกับฟ้าขวางกั้นแสนรัญจวน อกปั่นป่วนคิดไปให้ร้าวรอน ๐ มองแผ่นดินถิ่นเกิดบรรเจิดล่วง หอมกลิ่นปวงผกามาศวาดสลอน เปี่ยมด้วยภาพอาบสีที่มากตอน วิวัฒน์กร่อนความจริงหาสิ่งใด ๐ คิดถึงน้องนงนุขสุดแสนสวาท โอ้นวลนาถพิลาปอาบร่ำไห้ มิตรสนิทมากล้นพ้นพรากไกล ทุกสิ่งไร้แผ่นดินถิ่นยึดครอง ๐ ห่วงชาติเชื้อเดียวกันพลันอับเฉา ทุกสิ่งเคล้าน้ำตาพาหม่นหมอง แม้นอยู่ไกลใจรำลึกตรึกตรอง มิอาจสนองสิ้นแล้วแผ่วชีวิน ๐ ถึงจะอยู่อย่างสบายมิไร้เกียรติ เปรียบดังเฉียดขุมนรกหมกไหม้ถวิล กายอยู่ไกลใจสถิตย์ปลิดดวงจินต์ ให้ห่วงถิ่นแผ่นดินสิ้นทดแทน ๐ ทักษิณเอ๋ยดุจขมิ้นบินไร้ที่ ชอกช้ำทวีมากล้นทนสุดแสน แผ่นดินแม่แผ่ไว้ในดินแดน ก็เหลือแสนกลับคืนผืนเมืองทอง ๐ อีกเมื่อไหร่ใจนี้ที่หวนกลับ คอยเพียงนับวันคืนฝืนสิ่งผอง คอยเวลาฟ้าใหม่อันเรืองรอง พี่น้องปองหวังคอยน้อยใจเรา ๐ โชคชะตาลิขิตปลิดความคิด ใจวิปริตห่วงหาใช่มาเขลา จะกลับมาฟ้าใหม่ได้บรรเทา คืนสู่เหย้าสร้างใหม่ให้เกรียงไกร ๐ ดุจราชสีห์หวนกลับนับท้องทุ่ง ห้วงใจพยุงระบมบ่มสิ่งใส ไม่แก้แค้นแก้ไขสร้างภายใน แผ่นดินไทยรุ่งเรืองเมลืองทอง. ๐ แก้วประเสริฐ. ๐
4 ตุลาคม 2554 20:52 น. - comment id 1210367
น้ำท่วมไหมคะลุงแก้ว รักษาสุขภาพนะคะ
4 ตุลาคม 2554 21:10 น. - comment id 1210372
คุณ ร้อยฝัน ฝนตกทุกๆวันครับแต่ยังไม่ท่วมหรอก ครับแต่ไม่รู้เหมือนกันว่าจะท่วมหรือเปล่านะ ผมเองไม่แน่ใจ ทางฟิลิปปินตามมาอีก 3 ลูกแล้วซิครับ นาสาด นวบแกไป มาใหม่อีก ครับ ผมนั้นแพ้อากาศมากๆเลยทานยาตลอด มิฉะนั้นเห็นจะต้องนอนแน่ๆเลย สบายดีหรือ คิดถึงอยู่เสมอๆจ้า รักมากๆด้วย อิอิ แก้วประเสริฐ.
4 ตุลาคม 2554 22:21 น. - comment id 1210384
ถูกเขาชิงอำนาจต้องคลาดถิ่น มิได้กลับแผ่นดินถิ่นอาศัย ต้องเป็นเหยื่ออำมาตย์พิฆาตไทย ถูกพวกเขาใส่ไคล้ให้หมองมัว ถึงแม้จากไปนานผ่านเป็นปี แต่คนดียังคงสู้ดูคนชั่ว เขากลั่นแกล้งแฝงคิดชีวิตตัว ก็ไม่กลัวคนร้ายที่หมายปอง ตกน้ำก็มิไหลตกไฟก็มิไหม้ สำนวนไทยยังใช้ได้ถูกต้อง อีกไม่นานแล้วนะจะคืนครอง ด้วยพี่น้องร้องถวิล...ทักษิณ เอยฯ สวัสดีครับ...ขออนุญาตร่วมบทกลอนสักนิดครับ และ มีความเห็นนิดหน่อย เกี่ยวกับนายกฯคนปัจจุบัน... ผมว่าไม่แปลกเลยที่นายกฯ จะมีความคิดสอดคล้องในแนวทางการบริหารเช่นเดียวกับพี่ชาย ทุกคนเห็นว่าแม้จะเป็นหญิงแต่ก็ทำงานทรหดอดทน ยิ่งกว่าผู้ชายปากดีบางคนเสียอีก เพราะฉะนั้นคำกล่าวหาว่าเป็นนอมินีคุณทักษิณ ผมถึงว่าเป็นข้อหาของคนที่ไม่บริสุทธิ์ใจ มีเจตนาร้าย น่าละอายยิ่ง ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงไล่ให้คนพูดไปนุ่งกระโปรงแล้วครับ ...เท่านี้ละครับ ที่อยากแสดงความเห็น ขอบคุณครับ
5 ตุลาคม 2554 00:05 น. - comment id 1210389
คุณ นายพระจันทร์ อันที่จริงนายกทักษิณคือนายกในดวงใจ ผมมานานแล้ว นับตั้งแต่มีนายกไทย หามีผู้ใด เสมอเสมือนมิได้แล้วเสียดาย แต่มาดีใจ ที่ได้นายกหญิงคนแรกและสืบสานความฝัน ของพี่ชาย เธอทำงานยิ่งกว่าผู้ชายเสียอีก ผมติดตามงานของท่านนายกหญิงตลอดมา แม้ว่าอย่างไรหนักหนาแค่ไหนท่านมิเคย บ่นจัดระบบงานทั้งที่ทำงานและครอบครัว ได้เป็นอย่างดี ครอบครัวก็อบอุ่นชาวไทย ก็หน้าผ่องใส ยกเว้นคนไทยบางคนเท่านั้น ที่หน้ืาตาเหมือนยักษ์ขมูขี แต่ผมจะไม่ เอ่ยมากนักนะครับ ผมเขียนก่อนที่ท่่าน จะหลุดจากประเทศไทยเสียอีก ในชื่อ กลอนว่า ดุจดั่งไร้แผ่นดิน แล้วมาต่อเติม แต่ใช้ขื่อเหมือนกันว่า ดุจดั่งไร้แผ่นดิน เพียงเสริมเท่านั้น แล้วนี่เป็นครั้งที่สามที่ ผมเขียน เลยใช้ชื่อว่า "ราชสีห์จะคืนถิ่น" ครับ ขอบคุณที่อุตส่าห์แจมกลอนอันไพเราะ มาเสริมไว้ด้วยครับ ขอบคุณมากๆ ปกติผม จะไม่เขียนเรื่องการเมืองเท่าไหร่ เขียนก็ ไม่กี่ตอนเท่านั้นเองครับ ผมเหมือนจะรู้ อะไรๆแปลกๆก่อนเสมอๆครับ ขอบคุณ มากๆนะครับที่แวะมาเยี่ยม แก้วประเสริฐ.
5 ตุลาคม 2554 01:30 น. - comment id 1210394
5 ตุลาคม 2554 07:18 น. - comment id 1210400
ข้าพเจ้าปิติเป็นอย่างยิ่งที่ได้อ่านงานของ สองกวีในดวงใจ สวัสดีท่านพี่แก้วประเสริฐ สวัสดีท่านพี่นายพระจันทร์ ห่างหายไปนาน ข้าพเจ้าคำนึงถึงท่านมากมาก
5 ตุลาคม 2554 12:53 น. - comment id 1210426
ราชสีห์มีหลายตัว ระวังตัวขนหัวขาวไว้บ้าง มันร้ายนักมันไม่ตายง่าย ๆ ฉีดสเต็มเซลล์เข็มละล้านประจำคอนนี้ดาราเริ่มไปฉัดกันบ้างแล้วลงหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์บันเทิงข่าวว่าอายุกลับมาคล้ายสิบหกสิบเจ็ด อิอิ
5 ตุลาคม 2554 15:13 น. - comment id 1210457
สวัสดีคะครูแก้วฯ ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
5 ตุลาคม 2554 16:34 น. - comment id 1210466
่คุณ สอง น้องสาวพี่เขียนไปจากความรู้สึกที่ซ่อน เร้นไว้จ้า รักน้องมากๆเสมอจ้า แก้วประเสริฐ.
5 ตุลาคม 2554 16:37 น. - comment id 1210467
คุณ เดือนดวงเดืิม คำว่า กวี ผมมิบังอาจกล้าจะรับไว้ครับ แต่ที่เีขียนล้วนออกมาจากใจทั้งสิ้นครับ ขอบคุณมากที่ให้ความรู้สึกดีๆแก่ผมครับ อ้อๆๆ คุณนายพระจันทร์ โปรดรับทราบไว้ ด้วยนะครับ รักมากเสมอๆครับ แก้วประเสริฐ.
5 ตุลาคม 2554 16:44 น. - comment id 1210468
คุณ ฤกษ์ (รูปหล่อ) อนิจจา วัฏฏะสังขารา อุปะยะธัมมิโนฯลฯ สังขารทั้งหลายย่อมไม่เที่ยงดังเหตุนี้ มาดแม้นว่ายานั้นจะช่วยได้จริงหรือไม่ผมก็ พึ่งได้ยินนี่แหละครับ แต่อย่างไรก็ตามก็เป็น ไปตามคำพระราชดำรัสเสมอๆว่า เกศา โลมา นักขา ท้ันตา ตะโจ อันเป็นปฐมของกัมฐาน ที่อุปปัชฌาย์จะมอบให้แก่ผู้ที่จะบวชเป็น พระภิกษุเสมอๆ ว่าสิ่งที่มองเห็นได้ง่ายก็ คือสิ่งเหล่านี้เป็นปัจจัยเป็นเหตุของความ ไม่แน่นอนย่อมมีการเปลี่ยนแปลงเสมอๆ เป็นไปตาม อนิจจัง ทุขขัง อนัตตาเสมอๆ อิอิ เข็มละ 1 ล้านบาทคนจนๆจะมีปัญญาอะไร หากฉีดแล้วไม่มีวันตายยัง จะน่าสนใจ แล้วรูปหล่ออย่างคุณจะคงไว้ หรือว่าจะทดลองสักเข็มหรือมากกว่าก็ยัง ดีนะ ส่วนผมนั้นไม่สนใจครับเพราะรูปลักษณ์ นั้นอัปลักษณ์ยิ่งนักแล อิอิ รักมากเสมอๆ แก้วประเสริฐ.
5 ตุลาคม 2554 16:54 น. - comment id 1210469
คุณ แก้วประภัสสร สวัสดีจ้าศิษย์ยิ่งของครู เรื่องนี้เป็นเรื่อง ของนานาจิตตังที่ มีทั้งรัก โกรธ เกลียดชัง ยากจะหลบหลีกได้แหละจ้า แต่ครูนั้นบอก ศิษย์รักตรงๆว่า ตั้งแต่ผ่านนายกรัฐมนตรีมา ก็มากตั้งแต่สมัย ป.พิบูลย์สงคราม มาจนถึง บัดนี้จะหา คนที่ทำให้ประเทศชาติรุ่งเรือง พัฒนาการได้อย่างเช่นบุคคลนี้ได้เสมอแม้ แต่ขี้เล็บก็ยังไม่อาจจะเทียบได้จ้า และที่เป็น อยู่นี้ก็เช่นเดียวกันที่มีอนุภาคเสมอเหมือน ดังนี้ครูถึงได้ย้อนเอาเรื่องที่เขียนไว้ก่อน ที่ท่านจะออกจากประเทศไปเสียอีกและ เอามาเขียนเรื่องเดียวกันเป็นครั้งที่สาม ที่ยกมาเพื่อให้เชื่อมติดต่อกันจ้า นี่เป็น ความรู้สึกของครู ส่วนของใครคิดอย่างไร ครูไม่สนใจหรอกเพราะเป็นสิทธิของเขา แต่ของครูก็เช่นเดียวกันใครย่อมจะมา บังคับจิตใจครูได้ว่าจะรักหรือไม่รักใคร ก็ตาม เพียงแต่ว่าครูนั้นไม่เขียนไว้เท่านั้น เองเพราะอาจจะกระทบจิตใจคนที่มีความ คิดแตกต่างกับครูจ้า แต่ที่แท้จริงคือสิ่ง ความรักที่ครูมอบให้แก่ศิษย์ครูเสมอๆจ้า รักมากๆเสมอโดยเฉพาะคนที่ครู คัดสรรไว้แล้วจ้า แต่เมื่อมาเป็นศิษย์ครู ก็ต้องทำใจไว้ด้วยว่ายากนักจะได้ขึ้นหน้า หนึ่งกับเขา เนื่องจากการสอนของครู นั้นคงจะไม่ถูกต้องก็ได้นะ จึงเป็นเหตุ ดังนี้แล สิ่งนี้ครูมักจะบอกให้ทราบทุกๆ คนไว้ด้วยแล้วจ้า รักมากเสมอ แก้วประเสริฐ.
5 ตุลาคม 2554 20:14 น. - comment id 1210475
โทรไปหาตั้งหลายที เป็นไงหว่า ? ไม่รับสายสักกะติ๊ดดดดดดดดดดดดดด
5 ตุลาคม 2554 20:38 น. - comment id 1210477
5 ตุลาคม 2554 20:42 น. - comment id 1210479
คุณ อิม พอผมได้รับทราบก็รีบโทรฯไปบอกแล้ว ล่ะว่า กำลังอยู่ในอาการป่วยมากจ้า ขอบใจ มากนะแต่ได้บอกไปแล้วทางโทรศัพท์นะ เอ๊าๆๆๆบรรดาพวกเราที่นับถือผมเป็นครู ขอความร่วมมือกันไปช่วยงานนี้ด้วยนะ หาก ใครมีเวลา งานบุญงานกุศลนั้นเราไม่ทำใน ชาตินี้แล้่วยากนักในเมื่อเิกิดเป็นมนุษย์เป็น แดนแห่งการสร้างบุญกุศลไว้ ภพนั้นแบ่ง ออกเป็นสามภพ คือ สวรรค์ มนุษย์ และ นรกภูมิ การสร้างบุญกุศลจะเกิืดได้ก็มี เพียงภพมนุษย์นี้เท่านั้นที่จะสร้างบุญกุศล ได้ เหตุดังนี้จึงเป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุดแม้ แต่องค์พระโพธิ์สัตว์ยังต้องเสด็จมาสร้าง ผลบุญกุศลไว้ในภพนี้ จนกระทั่งตรัสรู้ก็ อาศัยภพนี้แหละที่จะได้เป็นพระสัมมาสัม พุทธเจ้าเลย ยิ่งงานอิมนั้นเขาสร้างใน ด้านสติปัญญา ย่อมเป็นบ่อเกิดแห่งปัญญา ที่ทำให้เราเพียบพร้อมด้วยปัญญาในภพ ต่อไปด้วยซ้ำยังมีการสร้างบุญกุศลอื่นๆ อีกนับว่าเป็นทานที่ยิ่งใหญ่ได้หลายๆทาง อีกด้วย หากศิษย์เราพอจำกัดเวลาได้ก็ ควรจะไปบ้าง ส่วนครูเองนั้นโรคประจำตัว เล่นงานเสมอ อิมเขารู้ว่าครูชอบธรรมชาติ ซึ่งช่วยในระบบหายใจได้เป็นอย่างดีแต่ อากาศตอนนี้เปลี่ยนไปมากนัก ทำให้ล้ม ป่วยลง รู้สึกว่าจะเป็นไข้หวัดใหญ่เสริม เข้ามาอีก หากไปได้ครูไม่เคยพลาดเลย ดังนั้นขอให้ศิษย์เราจงมาร่วมทำบุญ ด้วยนะ ขออนุโมทนาในผลานิสงฆ์นี้ด้วย โดยพร้อมเพียงกันด้วย อิอิ แล้วแผ่ กุศลให้ครูด้วยก็จะขอขอบใจมากจ้า รักศิษย์เราเสมอภาคกันทุกๆคนจ้า หวังอย่างยิ่งว่า ศิษย์รักทั้งคงจะไม่พลาด นะ ขนาดพิมพ์ยังแทบจะไม่เป็นตัวเลย ล่ะ ต้องค่อยๆพิมพ์จ้า รักมากๆเสมอจ้า แก้วประเสริฐ.
5 ตุลาคม 2554 20:47 น. - comment id 1210480
คุณ น้องบ้านนา ขอขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนนะครับ อิอิ และขอถือโอกาสบอกบุญให้ด้วยล่ะ ด้วย ทางเวปฯไทยกลอนนี้นานๆจะมีสักครั้งและ ล้วนเป็นการทำบุญที่เกี่ยวกับปัญญาในภพ หน้าตลอดจนทานอื่นๆ พร้อมจะมีการปฏิบัติ ธรรมอีกด้วยนับได้ว่า เป็นการสร้างที่ได้ หลายๆประการ แต่อย่างไรก็ตามแล้วแต่ ความสะดวกของคุณ ขอเชิญด้วยนะครับ ส่วนผมเองนั้นกำลังป่วยหนักอยู่บาง ทีอาจจะไม่ได้ไป แต่หากหายดีทันก็จะ ต้องไปเสมอๆแหละครับ ขอบคุณล่วงหน้า ไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ ขอบคุณมากๆที่มาเยี่ยม แก้วประเสริฐ.
5 ตุลาคม 2554 21:04 น. - comment id 1210481
ขอบคุณนะค่ะที่ชวน...คุณครูแก้วประเสริฐ ขออนุญาตเรียกตามคนอื่นๆด้วยคนนะค่ะ กิจกรรมดีนะค่ะอยากไปร่วมบุญเหมือนกัน.. แต่ครั้งนี้ขอตัวนะค่ะ...ส่งแรงใจไปช่วยแล้วกันค่ะ ยังไงเอารูปและบุญมาฝากด้วยนะค่ะ
5 ตุลาคม 2554 22:10 น. - comment id 1210494
คุณ น้องบ้านนา ไม่เป็นไรครับผมเองยังไม่รู้ว่าจะได้ไป หรือไม่ดังกล่าวมาแล้ว จะเรียกผมอย่างไร ก็ได้ครับ หากมีโอกาสก็ควรจะไปรับรองว่า สนุกสนานกันเองกันมากครับ ประหนึ่งดัง พี่น้องพวกพ้องกันเองทุกๆคนไม่ถือสาอะไร ต่างช่วยเหลือเท่าที่กำลังเราจะทำได้ครับ เอาเถอะโอกาสนี้ไม่มีแต่คงมีสักวันหนึ่ง ที่ได้ไปสังสรรค์เฮฮาตามประสาพวกพ้อง น้องพี่แหละครับ ขอบคุณทีี่ให้เกียรติผม ครับ ขอบคุณ แก้วประเสริฐ.
6 ตุลาคม 2554 08:47 น. - comment id 1210526
ไพเราะมากครับ
6 ตุลาคม 2554 17:25 น. - comment id 1210599
หายป่วยไวไวนะพี่ชาย
7 ตุลาคม 2554 15:24 น. - comment id 1210684
คุณ พจนาฯ ขอบคุณมากนะ ด้วยเหตุผลดังกล่าว ข้างบนนี้แหละ แต่งานเขียนมักจะเป็นเช่น นี้แหละครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
7 ตุลาคม 2554 15:26 น. - comment id 1210685
คุณ เดือนดวงเดิม จ้าขอขอบใจมาก คราวนี้ป่วยหนัก พร้อมน้ำท่วมเลยจ้า น้ำก็ท่วมบ้านอีกทำไง ได้ คนอื่นหนักกว่าผมตั้งแยะก็ทำใจได้แล้ว ผมดูข่าวด้วยความเศร้าสลดใจ หดหู่มากอีก ด้วยครับ รักมากเสมอๆจ้า แก้วประเสริฐ.
7 ตุลาคม 2554 23:44 น. - comment id 1210722
คุณครูแก้วประเสริฐน้ำท่วมบ้านเหรอค่ะ เป็นห่วงนะค่ะรักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ รักคุณครูมากเสมอๆค่ะ
8 ตุลาคม 2554 07:02 น. - comment id 1210731
ท่านพี่สู้..สู้..
8 ตุลาคม 2554 09:39 น. - comment id 1210765
วิถีทาง..ราชสีห์มีเชิงชั้น ไม่ทดท้อรอคืนวันสะท้านถิ่น ยังคงเป็นราชาอยู่อาจิณ ครองเถื่อนถิ่นถวิลหวัง..อย่างทระนง ! ทั้งเอวองค์ทรงสล้าง ...ดั่งราชัน
8 ตุลาคม 2554 20:43 น. - comment id 1210798
คุณ กลั่นแก้ว สวัสดีจ้า วันนี้เกือบจะตายไม่สบายก็ ไม่สบาย น้ำท่วมเข้าบ้าน ต้องฝืนอาศัยกำลัง ใจ คิดในในว่าตายก็ตายไม่ห่วงแล้วล่ะ ขนทรายเอย วิดน้ำเอย เก็บของขึ้นที่สูง อุดรอยน้ำซึม โอ้ยลากถุงทรายล้มลงอีก เจ็บไปทั้งตัว ไข้กระเจิง สงสัยตกใจนอนๆ อยู่น้ำท่วมพื้นเตียงอีก เอาเท่านี้พึ่งเสร็จ ก็ตกเกือบสองทุ่มแน๊ะ ถึงได้กินข้าวเช้า รักมากๆเ้สมอจ้า แก้วประเสริฐ.
8 ตุลาคม 2554 20:45 น. - comment id 1210799
คุณ เดือนดวงเดิม สู้นะสู้เสมอๆอยู่แล้วจ้า เฮ้อๆๆๆเหนื่อย ไม่สบาย น้ำท่วมเข้าบ้าน ต้องฝืนอาศัยกำลัง ใจ คิดในในว่าตายก็ตายไม่ห่วงแล้วล่ะ ขนทรายเอย วิดน้ำเอย เก็บของขึ้นที่สูง อุดรอยน้ำซึม โอ้ยลากถุงทรายล้มลงอีก เจ็บไปทั้งตัว ไข้กระเจิง สงสัยตกใจนอนๆ อยู่น้ำท่วมพื้นเตียงอีก เอาเท่านี้พึ่งเสร็จ ก็ตกเกือบสองทุ่มแน๊ะ ถึงได้กินข้าวเช้า รักมากๆเ้สมอจ้า แก้วประเสริฐ.
8 ตุลาคม 2554 20:52 น. - comment id 1210800
คุณ ศรีสมภพ วันนี้เกือบจะตายจริงๆซะแล้วล่ะครับ หน้ามืดไปสองครั้งทีเดียว มือไม้เจ็บหมด ต้องให้เขาไปซื้อดินน้ำมัน ให้เอาอย่างแข็งๆ มาอุด เลื่อนตั่งเตียง ดึงเอายางที่ใช้ทำคิ้ว ขอบตึกออกทิ้งเพราะน้ำซึมเข้าบ้าน ไม่สบาย น้ำท่วมเข้าบ้าน ต้องฝืนอาศัยกำลัง ใจ คิดในในว่าตายก็ตายไม่ห่วงแล้วล่ะ ขนทรายเอย วิดน้ำเอย เก็บของขึ้นที่สูง อุดรอยน้ำซึม โอ้ยลากถุงทรายล้มลงอีก เจ็บไปทั้งตัว ไข้กระเจิง สงสัยตกใจนอนๆ อยู่น้ำท่วมพื้นเตียงอีก เอาเท่านี้พึ่งเสร็จ ก็ตกเกือบสองทุ่มแน๊ะ ถึงได้กินข้าวเช้า พอเสร็จจากงานหกล้มด้วยหงายหลัง เลยด้วยลากถุงทรายมาอุดไม่ให้น้ำเข้า บ้าน หน่อยดันซึม พึ่งเสร็จก็เข้ามา แหละครับ ปวดระบมไปทั้งตัวไข้เข้ย กระจุยกระจาย อ่อนเพลียไปทั้งตัวครับ ขอบคุณกลอนช่างไพเราะมากครับขอ ชมหน่อยครับ เขียนได้งดงามมาก รักมากๆเ้สมอจ้า แก้วประเสริฐ.