บทกลอนสอนให้ได้คิด เรื่องศิษย์กับครูคู่นี้ ว่าครูคือใครกันนี่ ? ใคร่ชี้ครูศิษย์ผิดด้วย แม่พิมพ์บิดเบี้ยวเกลียวผิด ปั๊มศิษย์ผิดแบบแสบห่วย จมปลักนักเลงนักมวย ร่วมด้วยช่วยเสริมเติมกัน ตำรวจ,ปกครอง หมองหวัง เกียร์ว่าง ต่างผลักลักลั่น แพ้เด็ก เกกเกเพพาล วันวัน ผ่านไปไม่จริงจัง วิชาหน้าที่-ศีลธรรม เคยพร่ำคำสอนก่อนหวัง ล้มเลิกแบบเรียนเปลี่ยนมั่ง เด็กพัง ต่างเตลิดเปิดเสรี แก้เหตุเปรตน้อย อย่าถอยท้อ แก้พ่อแก้แม่ อย่าแชหนี แก้ครูแก้ไข ในวันนี้ เด็กดี มีแบบอย่างวางโมเดล ! ไม่สาย.. ใคร่ชี้ มีแบบผิด ก้มมองตรองคิด ผิดที่เห็น แก้แบบแก้ที่ตัว ทั่วประเด็น ให้เขาเห็นให้เขาเป็น..เช่นแบบดี แบบเลว เด็กเลว มันเกี่ยวกัน..
14 กันยายน 2554 07:41 น. - comment id 1207454
ต้นบัญญัติ.. ผิดวินัยพระไม่ผิด ครูสอนศิษย์ผิดธรรมต้องย้ำย้อน แก้ที่ครูดูการทำนำการสอน กันเด็กย้อนสอนคุณครู ..หดหู่ใจ ! ผู้ใหญ่ดี แบบดี ..เด็กย่อมดี ขอบคุณท่านbook ..ที่ถูกใจ
13 กันยายน 2554 17:16 น. - comment id 1208007
โรคนี้เรื้อรัง รักษายากจริงๆ ตายแล้วตายอีก สุขอย่าได้สร่าง
13 กันยายน 2554 18:57 น. - comment id 1208011
14 กันยายน 2554 00:40 น. - comment id 1208057
คอนพูทน.. บ่นไปได้แค่นั้น ทุกสิ่งอันมันซ้ำซากไม่อยากเอ่ย รุ่นสู่รุ่น หนุนเนื่องกันของมันเคย หากเปรียบเปรย ไก่และงู รู้เห็นกัน ! คงฟาดฟันบรรลัย ..ไม่รู้จบ THanK !
14 กันยายน 2554 00:56 น. - comment id 1208059
ท่าน เหนือสุญตา.. ที่อุตส่าห์มาตามต่อ กลอนท่านนั้นต้องขอ ไม่รีรอต่อยอดเลย.. จึงเปิดเผย เฉลยมา !
14 กันยายน 2554 01:22 น. - comment id 1208065
คงฟาดฟันบรรลัยไม่รู้จบ... เอาแค่สลบก็พอนะจาได้ติดคุกน้อยหน่อย แหะๆ ท่านศรีสมภพร่ายได้สดับ ครบเครื่องสรรพปัญหาวิชชาศรี ทั้งมรรคแก้อันธพาลมั่งมากมี ลิขิตชี้พิศให้ดีมีแต่คุณ.. โดยเฉพาะคุณคนในกลอน ชอบคับผม..