พูดกับฉันสักครั้งหากยังรัก ถึงมันหนักเท่าไหร่ฉันไม่ว่า เพียงสักครั้งเอ่ยคำจำนรรจา หากจะลาไม่ว่ากันฉันเข้าใจ ขอสักครั้งได้ยินเสียงเพียงน้อยนิด หากยังคิดถึงความหลังเคยชิดใกล้ แม้บางคำจะทำฉันช้ำใจ ก็ยังดีกว่าจากไปไม่เอ่ยลา ++++++++++ เอมเคยคิดว่าการโดนบอกลามันเจ็บปวดที่สุด แต่มีเรื่องบางเรื่องทำให้เอมรู้สึกว่า การที่ไปโดยไม่ได้บอกลากัน มันน่าเศร้าใจยิ่งกว่า ++++++++++++++++
24 กรกฎาคม 2554 12:13 น. - comment id 1203128
เข้มแข็งเถอะ
25 กรกฎาคม 2554 16:13 น. - comment id 1203260
......... อยากบอกเธออีกครั้งว่ายังรัก มันแน่นหนักในจินต์ถวิลไห้ เพราะรู้ตัวต้ำต้อย....จนน้อยใจ จำจากไปโดยไม่ปริปากลา ..............
25 กรกฎาคม 2554 17:04 น. - comment id 1203262
สวัสดีค่ะหนูนางฟ้า ... ขอบคุณจ้า เอมอาการหนักกว่าเจ้าของเรื่องซะอีกค่ะ เจ้าของเรื่องตั้งสติได้ แต่เอมดิ หายไปไหนแล้วก็มะรู้ 555555 แต่ไงก้อขอบคุณนะคะ พี่กิ่งโศก.. ได้ยินแค่นี้ก็รู้สึกดีมาก ๆ ค่ะ ขอบคุณนะคะ คุณ din. หากยังเหลือความรักนั้นฟังฉันบ้าง อย่าลาร้างฉันเลยคนเคยใกล้ สถานภาพนั้นฉันไม่ใส่ใจ ขอเพียงให้เธอนั้นรักฉันก็พอ .... ...
23 กรกฎาคม 2554 17:25 น. - comment id 1203337
ปล่อยไปตามเรื่องราวเนาะ..เข้มแข็ง และจงเข้มแข็งต่อไป..อิอิ สุขอย่าได้สร่าง
23 กรกฎาคม 2554 18:33 น. - comment id 1203338
เข้มแข็งไว้นะคะ ตัวเรานั้นสำคัญที่สุด เขาไม่รักเรา แต่เราต้องรักตัวเอง ต้องเยียวยารักษาใจตัวเอง แล้วก็จะผ่านพ้นช่วงเวลาที่เจ็บปวดไปได้ค่ะ จะเป็นกำลังใจให้นะคะ
23 กรกฎาคม 2554 19:07 น. - comment id 1203344
ขอเป็นกำลังใจให้ด้วยคนครับ
23 กรกฎาคม 2554 22:10 น. - comment id 1203361
ขอบคุณพี่คนพูทน คุณการัณยภาส คุณคีตากะ มากนะคะที่มาอยู่เป็นเพื่อนคนที่กำลังนอนไม่หลับ เวลาที่จิตใจคนเรามันฟุ้งซ่าน มันเป็นผลทำให้เราข่มตาหลับได้ยากเนาะ
23 กรกฎาคม 2554 22:52 น. - comment id 1203367
หนูนางฟ้ามายืนเคียงข้างเป็นกำลังใจให้นะคะ
26 กรกฎาคม 2554 10:15 น. - comment id 1204084
ได้ยินไหมเสียงใจกระซิบรัก พึงตระหนักความจริงสิ่งไม่เห็น ในส่วนลึกตรึกตรองมองประเด็น มิว่างเว้นอาวรณ์ถอนหายใจ ไม่เคยคิดห่างไกลเพราะใจสั่ง มองเห็นน้ำตาหลั่งยิ่งหวั่นไหว อยากอิงแอบแนบสนิทเคียงชิดใกล้ ขอเพียงใจเข้าใจเท่านั้นพอ กลับมาแล้ว
27 กรกฎาคม 2554 10:08 น. - comment id 1204203
จากกันด้วยดีคงไม่มีปัญหาอะไรค่ะ
27 กรกฎาคม 2554 10:34 น. - comment id 1204208
พี่โทร.สั่งยาให้เขาเอามาส่งแล้วนะ ยังไม่ได้ที่อยู่เลย... ไม่ใช่ยาพิษหรอก... ยังก็ส่งที่อยู่ให้พี่ด้วยนะ
27 กรกฎาคม 2554 16:45 น. - comment id 1204282
คุณเอม พักผ่อนใจน๊าา.. สัญชาติญาณบางทีก็ช่วยได้ ยามไม่สามารถหาเหตุผล ดูแลจิตใจตัวเองไว้ให้นิ่งๆ ด้วยความเป็นห่วงในฐานะ เป็นเพื่อนกันบ้านกลอนจ้า
27 กรกฎาคม 2554 17:12 น. - comment id 1204284
หันหลังให้กับความเศร้า พอหันหน้ากลับมา จะเห็นหนทางอันสดใสข้างหน้า จนไม่อยากเหลียวหลังกลับไปมองอีกเลย..
29 กรกฎาคม 2554 18:40 น. - comment id 1204376
เห็นด้วยครับมู๋เอม การจากลาโดยมิได้เอื้อยเอ่ยวจีที่เก็บไว้ในใจ เป็นสิ่งที่ทรมาน สุดแสนจะยาวนาน ทุกวันนี้ พี่ยังเจ็ยอยู่เลย คิดถึงมู๋เอมนะครับ