แซมมาแบ่งปันนะคะ... เพราะว่าเผยกลีบบางกลางแดดเผา ไร้ร่มเงาปกป้องจึงหมองหม่น แผดปะทะแทรกปะทุนิลุบล กลางสายชลร่วงโหยหล่นโรยร้าง ท่ามสายลมโชยไหวเคยไกวยอด เอนลู่ออดอ้อนฝันจนจันทร์ห่าง หมอกเคยโลมนวลผิวเป็นริ้วจาง คืนอ้างว้างยังกรุ่นละมุนอวล ริ้วแฉลบแปลบแสงแรงสุริยะ ฟ้าเริ่มจะลบเงาใจเจ้าป่วน ลมกรรโชกโศกส่ำเจ้าคร่ำครวญ ต้องหมองนวลสิ้นสลายไร้ใบบัง เคยแอบบังใบไว้มิให้หม่น แนบกมลบัวงามเปี่ยมความหวัง บัวบังใบใสพิสุทธิ์จุดพลัง กลับต้องหลั่งน้ำตาคราไร้ใบ.... ขอบคุณภาพสวยๆ จาก Internet ค่ะ
cicada 21 ก.ค. 2554 08:22 น. - ID 141121 
1544
18
0
25 กรกฎาคม 2554 11:06 น. - comment id 1203224
หวัดดีครับ พี่แซม แวะมาเยี่ยมไม่ได้มานานเลย อิอิิอ
25 กรกฎาคม 2554 12:07 น. - comment id 1203240
สวัสดีค่ะ คุณมวลภมร.. สงสัยต่างคนต่างไม่ได้มา.. งั้นวันนี้เป็นวันดีเลยนะคะ..มาพบกันได้..
ขอให้มีความสุขค่ะ.. แซม
22 กรกฎาคม 2554 11:18 น. - comment id 1203395
บัวไร้ใบ น่าจะดีกว่าบัวแล้งน้ำนะครับ อิอิ
23 กรกฎาคม 2554 06:55 น. - comment id 1203430
พี่กีร์...ไปไหนคะ กลับมาก่อน.. แว่บมา แล้วก็..แว่บไป.. เค้างอนแล้วนะ...เช๊อะ..
เจ้าแซม
23 กรกฎาคม 2554 06:58 น. - comment id 1203431
สวัสดีค่ะ....พี่กลั่นแก้ว... แซมขอขอบคุณสำหรับร่มเงาค่ะ...
ขอบคุณใบใหญ่ล้ำ..บัวสำนึก ด้วยรู้สึกร่มบังบัวยังเห็น เป็นน้ำใจใสฉ่ำนำร่มเย็น ไม่ซ่อนเร้นรักแผ่..แก่บัวงาม...
ขอให้วันนี้เป็นวันดีๆ นะคะ.. แซมค่ะ
23 กรกฎาคม 2554 07:05 น. - comment id 1203432
แบมจ๋า... แซมน่ะ บัวที่ผลุบๆ โผล่ๆ.. บางวันก็นึกได้..บางวันก็ลืม.. ความสวย... ก็ไม่ค่อยจะยั่งยืน.. บางวันงี้ หน้ามอมเชียว... เพื่อนๆเห็นถามว่า ไปมุดอะไรมาจ๊ะ.... ดูคล้ายๆ ลิงหน้าเด๋อ... ใจ..... พยายามจะจัดให้มันเข้าที่เข้าทาง... แซมต้องขอบคุณเพื่อนๆในบ้านกลอน ที่เป็นกำลังใจให้แซมมาอย่างสม่ำเสมอ... จุ๊บๆๆๆ..นะคะ.. แซมค่ะ
23 กรกฎาคม 2554 07:09 น. - comment id 1203433
บัวดูชูช่อละออไสว แม้นใจใสสด..หมดขม ดังบัวไม่หมองต้องลม พ้นตมพิสุทธิ์ผุดงาม ท้าฝน ทนแดดแผดเผา ไร้เงาไม่ให้ใครหยาม ดำรงคงตนคนงาม พ้นน้ำบริสุทธิ์โสภี..
23 กรกฎาคม 2554 07:15 น. - comment id 1203434
พี่ร์ชายกีร์..มาแล้วเหรอ... แซมพูดมั่ง..... เก็บกระดาษย่นยู่ไว้ถูพื้น ตอนกลางคืนเผาไฟไล่ความหนาว ตื่นขึ้นมาแกะดูรู้เรื่องราว อ่านข่าวกอสซิบกระจิบกระจุย เขียนกลอนท้อ รุ่งริ่ง ไม่จริงดอก น้องขอบอกคนงามฉ่ำฉลุย ยืนหน้าโต๊ะเครื่องแป้งแต่งชุดลุย ไม่ใช่คุย...ร้อยชั่งนั่งกิน(ไอ)ติม....
พักรบ..ขออนุญาตไปกินไอติมก่อน... ขอบคุณพี่กีร์สำหรับกลอนปลอบขวัญนะคะ..แซมสัญญา จะพยายามทำตัวติงต๊องเข้าไว้.. แขนเจ็บแล้วยังมาเขียนยาวๆ ให้แซม... แซมจุ๊บๆๆ ให้หายเร็วๆ นะคะ..
23 กรกฎาคม 2554 07:17 น. - comment id 1203435
23 กรกฎาคม 2554 07:18 น. - comment id 1203436
ขอบคุณนะคะ แกงฯ.. สบายดีหรือเปล่า... แซมฝากความคิดถึงมาให้นะคะ....
แซม
23 กรกฎาคม 2554 07:20 น. - comment id 1203437
สวัสดีค่ะพี่ดิน... มือแซมก็ยังเจ็บอยู่ค่ะ.... แต่ไม่มีไร มาหยุดความซุกซนของแซมได้... หายไป..เพราะมัวไปหลงทางอยู่ละมังคะ...
23 กรกฎาคม 2554 07:23 น. - comment id 1203438
23 กรกฎาคม 2554 07:26 น. - comment id 1203439
23 กรกฎาคม 2554 07:29 น. - comment id 1203440
23 กรกฎาคม 2554 07:32 น. - comment id 1203441
23 กรกฎาคม 2554 10:54 น. - comment id 1203464
แวะมาอ่านบทกลอนสุดไพเราะจ้า
21 กรกฎาคม 2554 16:21 น. - comment id 1203507
ถึงแม้ไร้ใบก็ยังงดงามนะคะ กลอนเพราะคะ แวะมาเยี่ยมค่ะ
21 กรกฎาคม 2554 17:16 น. - comment id 1203524
ไพเราะมากจ้าาา
21 กรกฎาคม 2554 17:26 น. - comment id 1203527
21 กรกฎาคม 2554 21:31 น. - comment id 1203585
บัวไร้ใบบัง ย่อมยอยกชูดอกให้เด่นงามละครับ หวัดดีครับ คุณแซม
21 กรกฎาคม 2554 22:02 น. - comment id 1203595
21 กรกฎาคม 2554 08:54 น. - comment id 1203723
ไร้ร่มเงา...จิ....ดีจร้า....เจ้าคุงแซม....
เห็นกลอนก็ซาบายใจแระ....
21 กรกฎาคม 2554 09:41 น. - comment id 1203731
สวัสดีค่ะคุณแซม.. มาขอ..... เป็นใบบังบัวไม่ให้มัวหมอง เช็ดน้ำตาที่นองสองแก้มแซม อยากจะเห็นรอยยิ้มแย้มแสนซน ของคนแสนงามอย่างคุณหนูแซมขอแจมด้วยคนนะค่ะแซม
21 กรกฎาคม 2554 10:06 น. - comment id 1203736
กว่าจะโผล่พ้นน้ำได้ บัวต้องใช้เวลา แต่เมื่อขึ้นมาแล้ว ก็งามสง่ายิ่งนัก และแกร่งกล้า ท้าสายลมและแดดอย่างสวยงาม แม้จะไร้ใบก็ตามจ้า แซมสวย ทั้งรูปและใจค่ะ
21 กรกฎาคม 2554 10:58 น. - comment id 1203743
ดอกบัวบังใบไม่เด่น แอบเร้นซ่อนความงามสงวน หลบแดดกลีบดอกออกนวล แต่ไร้ใครชวนเชยชม บัวบานผ่านพ้นใบบัง แลสพรั่งเกสรภมรผสม ทานแดดยั่วยวนทวนลม โลกนิยม เช่นคนพ้นน้ำ ...
21 กรกฎาคม 2554 11:14 น. - comment id 1203744
บัวไร้ใบหากใจอย่าไร้จิต ฝากนิดสะกิดหนึ่งคำนึงหา แสนไกลอย่าไกลเหวันเวลา ไม่รู้ว่าบัวไร้ใบมิไร้คน
21 กรกฎาคม 2554 15:47 น. - comment id 1203804
เจ้าคุงแซม....^_^ เมื่อเวลาที่ท้อนะ... ให้มอง...หน้าตัวเองในกระจก... แล้ว...พูดว่า...สวย สู้เฟร้ยๆๆ... เจ้ากระดาษย่นยู่อยู่เพียงยับ เหมือนพร้อมดับลับลาคราจิตหมอง บนพื้นคอยคล้อยเคลื่อนดูเกลื่อนกอง ยามลมต้องพัดไหวไปตามลม เขียนคำพ้อข้อความเพื่อข้ามทุกข์ เขียนคำปลุกชีวาเมื่อคราล้ม เขียนคำขอต่อฟ้ายามระทม เขียนคำข่มใจท้อ....ไม่พ้อใจ ซ่อนเอาไว้ในโลกของกระดาษ แม้นมิอาจเป็นจริงทุกสิ่งได้ ก็ขอเขียนเพียงสิทธิ์คิดระบาย เพียงเขียนคล้ายปลุกจิตลิขิตตน ลมพัดเคลื่อนเกลื่อนกลาดกระดาษน้อย พัดลิ่วลอยล่องฟ้าระดาหน พิศเห็นพ้อข้อความเมื่อยามคน ซ่อนยับย่นหม่นช้ำระกำทรวง มองลายหัตถ์จัดเห็นเป็นนางฟ้า มองท่วงท่าศรัทธาจากฟากสรวง มองหวั่นไหวใจเจ้าที่เศร้าทรวง มองเห็นปวงสิ่งร้ายที่หน่ายเจอ จึงขอรีดกระดาษแม้ขาดวิ่น แล้วพับบินพุ่งกลับระงับเพ้อ ส่งมือลูบจูบใจไปให้เธอ ไม่เขียนเก้อดอกเจ้าอย่าเหงาไป แม้นมิใช่เทวาจักอารักษ์ แต่จะทักใจกลับให้รับไว้ กระดาษย่นหม่นมาจะคว้าใจ มาห่อให้ขว้างกลับจงรับรอ จงใช้ใจดวงนั้นไปชันรอย อุดใจน้อยจิตเจ้าอย่าเหงาท้อ จงลุกสู้อยู่สุขสนุกขอ อย่ากลัวต่อ...สิ่งไหนอันใดมี ไม่อยากเห็นทุกข์ทนจนสิ้นสุข อยากเข้าปลุกจิตกล้าสง่าศรี จงอิ่มเอมเปรมเชื้อเจือฤดี สุขวันนี้ วันหน้า...ศรัทธาเต็ม ใต้ฟ้าเราไกลกันอย่าหวั่นเปลี่ยว ว่าโดดเดี่ยวเจ็บใจดั่งปลายเข็ม มันยอกเนื้อเชื้อเพาะคอยเลาะเล็ม ชีวิตเข้ม เค็มทุกข์...ไร้สุขคอย กระดาษย่น หม่นหมาง อ้างว้างได้ แต่อย่าให้ ใจเรา มัวเศร้าหงอย ชีวิตคือชีวิต....ลิขิตคอย เสมอรอย...พิสุทธิ์ พระพุทธแจง จงเชื่อมั่นวันเราเท่าผู้อื่น มีสิทธิ์ชื่น ขื่นขม ระทมแฝง ถ้ามองทุกข์ยิ่งทุกข์ สุดสำแดง จงพลิกแผลง...ความทุกข์หาสุขพราง อย่าเฉาใจให้ทุกข์มันซุกซ่อน ข้างในร้อน...รุ่มร่น...ทนหม่นหมาง กระดาษย่นคนดี...จงคลี่กาง แล้วเขียนร่าง...เรื่องใหม่ให้ใจจำ ว่าโลกนี้มีดีเพราะมีรัก มีเสียงทักจากดาวทุกก้าวย้ำ จงสู้โว้ยโพยพับสดับจำ อย่าขย้ำ...เด็ดขาด กระดาษใจ... เขียนมาก....ปวดคอนะเนี่ยะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
