ณ แดนใจในยามนี้มีเว้าแหว่ง ริมกำแพงพบช่องคล้องหวั่นไหว เขื่อนน้ำตาเอ่อท่วมท้นล้นแดนใจ เพื่อนอยู่ไหนให้ฉันเหงาเศร้าเดียวดาย แท้รอยหยักฟักซ่อนย้อนไหวอ่อน ของสั่นคลอนขวัญเคว้งคว้างมิห่างหาย ใจสะท้อนสะท้านปานละลาย ในความหมายเหมือนบ่งบอกตอกอ่อนแอ อารมณ์เหงาเศร้าว้าเหว่เห่หม่นหมอง เหงาเข้าครองครอบใจให้มีแผล ยามตะวันลับแสงไปไม่เหลียวแล เย็นยิ่งแท้ที่ไร้เพื่อนเยี่ยมเขื่อนใจ.