เฌอมาลย์

18 กรกฎาคม 2554 17:15 น. - comment id 1203039

สวัสดีค่ะ
มารายงานความคืบหน้า เรื่องอ่างดอกบัวค่ะ
ไม่รุให้ใส่กะปิปริมาณเท่าไรอ่ะคะ
เฌอใส่ไปทั้งกะปุกเลยค่ะ
กลัวดอกไม่ออก แระวันต่อๆมา
รู้สึกบ่อเริ่มจะเน่าอ่ะค่ะ
เหม็นกะปิมากเลย
ไม่รู้ว่าเฌอใส่ไปมากไปป่าว
ก็เสียดายอ่ะค่ะ
เลยใส่หมดปุกเลย
ส่วนต้นอื่นๆใส่ผงชูรสซะ 2 ห่อใหญ่ 
ยังไม่เห็นออกดอกเลยค่ะ อิอิ
พี่สาวบอกให้ใส่ลิโพ กระทิงแดงแทน 

สงสัยจะใส่มากไป มังมีอาการเฉามาก อิอิ

ยาแก้ปวด

18 กรกฎาคม 2554 17:19 น. - comment id 1203040

^
^
หนู๋ตามมาเปงพยานเจ้าค่ะลุงแก้ว
มังใส่เปงกะปุกเลยเจ้าค่ะ
อิอิ  สงสัยจาเกินขนาน
ปุ๋ยเขายังใส่แค่ช้อน
คุงนายล่อเปงกระปุก

 555   ต้นไม้จาออกดอกหรือจาออกกู้กันแน่เนี่ย อิอิ

แก้วประเสริฐ

18 กรกฎาคม 2554 23:30 น. - comment id 1203048

คุณ เฌอมาลย์

       ครับเพราะว่ากระถางคงขนาดกลางแหละ
ครับ แต่ไม่เป็นไรหรอกครับ เปลี่ยนน้ำเสริม
ดินไว้ก็คงไม่เป็นไรครับ ขนาดดอกบัวที่ออก
ดอกยากยังออกดอกเลยครับ ส่วนทีี่่พี่สาว
เจ้าหญิงบอกผมก็เคยได้ยินแต่ไม่ได้ทดลอง
จึงไม่ออกความเห็นครับ ส่วนเราต้อง
คำนวนว่ากระถางที่ใช้นั้นเหมาะเพียงไร
ครับ  รักมากเสมอๆครับ

            แก้วประเสริฐ.

สุญญะกาศ

18 กรกฎาคม 2554 19:27 น. - comment id 1203073

กราบคุณครูครับ
  ขออนุญาตมาท้องคัดท้องแข็ง ท่านเอ่ยได้น่ารักดีและ เนื่องด้วยเห็นภาพอ่างกะปิ เอ่อ.. อ่างบัวตามคุณเฌอมาลย์ครับ ขอเก็บไว้เป็นวิทยาทาน
รบกวนท่านตอบพร้อมกันครับคุณครู

แก้วประเสริฐ

18 กรกฎาคม 2554 19:48 น. - comment id 1203074

คุณ เฌอมาลย์

        โอ้ยๆๆๆใส่มากไปจ้า รีบเปลี่ยนน้ำทิ้ง
เสียโดยเร็วนะ เพราะกะปิจะเค็มทำให้เน่า
เขาใส่พอประมาณลืมบอกไป ส่วนผงชูรส
นั้นใส่แค่ช้อนเดียวแต่ผสมน้ำให้มากๆนะ
แล้วนำมารดต้นไม้จ้า  ส่วนบัวนั้นรีบเปลี่ยน
น้ำแล้วดินด้วยเขาใส่แค่ช้อนเดียว  ที่บอก
นั้นด้วยแมวมันทำหล่นลงไปในอ่างบัวแต่
เป็นอ่างใหญ่มากๆจ้า  เราต้องดูว่าอ่างใส่บัว
นั้นจะเล็กหรือใหญ่  ให้พอประมาณ ลอง
ทดลองใหม่นะใส่ครั้งเดียวก็พอ จะอยู่ได้
นานๆจ้า  รีบไปเปลี่ยนน้ำใหม่นะส่วนดิน
ใส่เพิ่มไปก็ได้จ้าเรื่องบัวนะ
ส่วนผงชูรสนั้นแค่ช้อนเดียวกับน้ำหนึ่ง
กระป๋องใช้ตักน้ำนะ   ได้ผลอย่างไรราย
งานมาด้วยจ้า ส่วนทางผมไม่เห็นเป็นไร
นี่นา ออกดอกงามด้วยจ้าใส่แค่ครั้งเดียว
พอนะ  รักเจ้าหญิงเสมอๆ

             แก้วประเสริฐ.

เฌอมาลย์

18 กรกฎาคม 2554 22:05 น. - comment id 1203143

นึกว่าเปลี่ยนแค่น้ำเดียว อิอิ
พรุ่งนี้ค่อยทำใหม่อีกสักรอบ สองรอบค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ

แก้วประเสริฐ

18 กรกฎาคม 2554 21:26 น. - comment id 1203171

คุณ เฌอมาลย์

       เจ้าหญิงปลี่ยนน้ำสักสองสามครั้งด้วย
นะจ๊ะ จนกว่าจะหายเหม็นกะปิ  หรือให้ดี
เสริมดินอีกสักหน่อยด้วยจ้า  รักมากเสมอๆ

                 แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

18 กรกฎาคม 2554 19:52 น. - comment id 1203183

คุณ ฉางน้อย

        เรื่องกะปินั้นแฟนลุงเขาตากแดดไว้
มันมันทำหล่นลงไป แต่เอาขึ้นมาเพราะ
ก่อนนั้นไม่เคยเห็นดอก  พอไม่เท่าไหร่ก็
จะออกดอกเต็มไปหมดเลยล่ะ สงสัยใจร้อน
ใส่มากไป 
        ส่วนผงชูรสก็แค่ช้อนกินข้าวเท่านั้นนะ
ผสมกับน้ำหนึ่งกระป๋องหรือหนึ่งปีบ หมั่นรด
ไม่นานดอกจะสะพรั่งเลยล่ะ  หลานรักลุงคง
หัวร่อก๊ากเลย นี่คนดูแลสวนบอกเคล็ดลับ
มาให้นะ ก่อนซื้อปุ๋ยตลอดแต่ตอนนี้ไม่
ต้องแล้วล่ะจ้า  รักหลานเรามากเสมอๆ

            แก้วประเสริฐ.

Salukphin

19 กรกฎาคม 2554 00:06 น. - comment id 1203193

เยี่ยมมากๆค่ะ 

สุญญะกาศ

16 กรกฎาคม 2554 23:16 น. - comment id 1203859

   รอได้ยลครูเขียนแนวนี้นานนักขอรับ
จินตนาการดั่ง หนุ่มน้อยที่คลอนโยกใจยามใกล้เธอ
  เป็นมุมมองที่แหงนชะเง้อ ประหนึ่งไม่กล้าอาจเอื้อมด้วยน้อยนักวาสนา
  แตกต่างระหว่างคำพูดโฉมตรูที่พรั่งพรู กับอีกฝ่ายที่ต้องสงวนท่าที ^^
  เป็นไปได้ไหมครับคุณครู  ว่า "กลอน" นั้น หากเป็นแนวเรื่องเล่าจินตนาการบทบาทสมมติ ไม่จำเป็นจะต้องเป็นคนดี หรือเป็นอัศวิน หากแต่เป็นได้หมด ไม่ว่าโจร หรือ อัศวิน หรือ หญิง และชาย ก็ตามครับ
  
  คุณครูครับ กระผมจะลอง กลอนแนวกลบทบ้างจะดีไหมครับ กระผมว่าน่าสนุก และตื่นเต้นใช่น้อย
  วันนี้ทำวัตร นั่งสมาธิ แล้วรู้สึกใจสงบ แต่สดชื่นอย่างบอกไม่ถูก
 
  รักเคารพท่านมากครับ
อยากให้ท่านสุขภาพแข็งแรง  มีความสุขเสมอครับ

แก้วประเสริฐ

16 กรกฎาคม 2554 23:45 น. - comment id 1203861

คุณ สุญญะกาศ

         ครูว่าอย่าพึ่งเลย ให้เล่นกลอนแปด
ให้ชำนาญเสียก่อนอัน กลบท นั้นก็มาจาก
กลอนแปดเพียงแต่ว่าสลับไปๆมาๆย้อนต้น
ไปหาปลาย เขาใช้เล่นสำหรับคนที่เบื่อ
หน่ายในการเขียนกลอนนั้่นเอง หรือจะทำ
ดูแปลกใหม่ๆ  หากเราเล่นกลอนได้ชำนาญ
แล้วเรื่องกลอนกลบทก็ไม่ยากนัก เพียงแค่
อ่านครั้งสองครั้ง หรือเราจะแต่งขึ้นเองก็ได้
แล้วตั้งชื่อเอาเองก็ได้นะ ครูจึงไม่นิยม
ให้ศิษย์เล่นนักเพราะจะเอาหลักที่แท้
จริงไม่ได้คือไม่มีจุดยืน คือต้องตามคน
อื่นเขานั่นเองจ้า รักศิษย์เสมอ

            แก้วประเสริฐ.

คนกุลา

17 กรกฎาคม 2554 01:46 น. - comment id 1203862

สวัสดี ครับ ท่านพี่
มาอ่านงานกลอนงามงามของท่านพี่
ดูเหมือนว่าบทกลอนจะยิ่งงามรุดหน้ามากขึ้นอีกอักโข
ผมไม่ค่อยมีเวลาเข้ามาเยี่ยมมิตรในบ้านกลอน บ่อยเหมือนเดิม เพราะภาระกิจที่รัดตัว และมีมากขึ้น
เป็นห่วงสุขภาพ ท่านพี่ นะครับ ทราบข่าวว่าป่วย
รักษาสุขภาพ มากๆนะครับ

รักและเคารพเสมอ ครับ

แมงกุ๊ดจี่

17 กรกฎาคม 2554 15:51 น. - comment id 1203865

สวัสดีค่ะ  คุณแก้ว..

เธอช่างงดงามจังค่ะ


สบายดีนะคะ
รักษาสุขภาพนะคะ

ดวงจันทร์

17 กรกฎาคม 2554 08:05 น. - comment id 1203887

รักที่สุด......สุดที่รัก

กลั่นแก้ว

17 กรกฎาคม 2554 09:03 น. - comment id 1203890

แก้วประเสริฐ

18 กรกฎาคม 2554 19:55 น. - comment id 1203895

คุณ สุญญะกาศ

   เจ้าสุญญะกาศเอ๋ย  ก็อย่างแจ้งไว้ให้แล้ว
ล่ะนะทำตามนั้นไม่ต้องซื้อปุ๋ยหรอก เพราะ
ได้ผลมาแล้วล่ะนะ  รักศิษย์เราเสมอ

              แก้วประเสริฐ.

เฌอมาลย์

18 กรกฎาคม 2554 20:25 น. - comment id 1203905

แง้วววว
ง้านไปเทน้ำทิ้งก่องคร่า แต่คงเทไม่ไหว หาสายยางมาดูดน้ำทิ้งก่องคร่า อิอิ
ทำไงล่ะ อ่างไม่ใหญ่ไม่เล็ก แต่เหม็นสุดๆ 

จิตรำพัน

18 กรกฎาคม 2554 14:47 น. - comment id 1203913

 สวัสดีค่ะครู 

บทกลอนของครูยังคงไพเราะเช่นเคย
จิตรำพันห่างงานกลอนนานมาก  เนื่องเพราะ  ยุ่งทั้งงานส่วนตัว งานหลวง  
น่าแปลกนะคะที่พอเรารับภาระมากขึ้น ก็หมดเวลาพักมากขึ้น
หรือเป็นเพราะเรามีเวลาไม่พอก็ไม่ทราบได้ 

คุณครูสบายดีไหมคะ  
เข้าพรรษาแล้ว  ฝนก็ตกหนัก  รักษาสุขภาพด้วยนะคะ  จิตรำพัน

แก้วประเสริฐ

18 กรกฎาคม 2554 15:23 น. - comment id 1203916

คุณ สุญญะกาศ

     ศิษย์เอ๋ย   ครูก็บอกเคล็ดในการเล่นไว้
ให้แล้วก็ทำตามนั้้น  ไม่ว่าจะเป็นงานอาชีพ
หรืองานอะไรๆก็ล้วนอยู่ในที่บอกกล่าวนั่น
แหละ ร้อยแก้วหรือร้อยกรองก็เช่นเดียวกัน
หากร้อยกรองนั้นต้องเพิ่มอารมณ์เราให้มากๆ
ยิ่งขึ้นนะ  รักศิษย์เราเสมอๆ

            แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

18 กรกฎาคม 2554 15:25 น. - comment id 1203917

คุณ สุญญะกาศ

       อ้าวลืมไปตอนนี้ไม่ค่อยสบายมากร่างกาย
ก็อ่อนเพลียมากจึงตอบช้่าหน่อย ว่าได้ตอบ
ไปแล้วนี่นา ทำตามที่ครูบอกเถอะไม่นานนัก
ก็จะเชี่ยวชาญเองแหละจ้า รักศิษย์เราเสมอ

                  แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

18 กรกฎาคม 2554 15:30 น. - comment id 1203918

คุณ คนกุลา

      สวัสดีจ้าน้องรักของพี่ สงสัยจะถึงจุัดอิ่ม
ตัวแล้วล่ะการเล่นนี้ก็จะคล้ายๆกันแหละ ดีใจ
ที่น้องมาเยี่ยมพี่จริงๆนะ  พี่รู้ตัวเองว่าคงจะ
อีกไม่เท่าไหร่แล้วอาจจะหายไปเพราะไม่
สามารถจะเล่นได้ ด้วยโรคชราและความ
อ่อนเพลียมีมากขึ้นเป็นเงาตามตัว ขอบใจ
น้องรักพี่มาก ว่างๆก็หมั่นแวะมาเยี่ยมพี่ชาย
คนนี้ด้วย  รักน้องพี่เสมอๆ

             แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

18 กรกฎาคม 2554 15:36 น. - comment id 1203919

คุณ ดวงจันทร์

     ขอบคุณมากจ๊ะที่แวะมาและได้รับคำกล่าว
เช่นนี้ประดุจหนึ่งน้ำค้างที่หล่อเลี้ยงหัวใจไว้
ถึังแม้นว่าจะรู้ว่ามิอาจจะเป็นไปได้  ผมเข้า
ไปอ่านงานแล้วแต่เนื่องจากไม่สบายเลยไม่
ได้เม้นท์ตอบให้ว่าวัีนนี้จะไปคอมเม้นท์หน่อย
   แต่ต้องขอบใจยิ่งนักที่มาเยี่ยมหากว่างๆ
ก็ขอเชิญอีกนะครับ คุณพยายามอ่าน
กระทู้ผมไว้ด้วยนะที่ตอบไว้ เพราะตอนนี้
ผมจะมอบสิ่งเล็กๆน้อยๆไว้ให้แก่ศิษย์ผม
เสมอๆด้วยอาจจะมีประโยชน์แก่คุณไ่ม่
มาก็น้อย  ผม รู้ตัวเองว่าอาจจะเล่นได้ไม่
นานแล้วล่ะครับ ขอบคุณมากครับ

           แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

18 กรกฎาคม 2554 15:39 น. - comment id 1203920

คุณ กลั่นแก้ว

        ผมเองก็แจ้งบางสิ่งบางอย่างไว้ในกระทู้
ทั้งๆร้อยแก้วและร้อยกรองไว้ให้คุณแล้วหาก
คุณจะเข้าไปอ่านเห็นว่ามีประโยชน์ก็เอาไว้
ใช้หากไม่มีประโยชน์ก็ผ่านไปนะครับ ขอบ
คุณที่แวะมาให้กำลังเสมอๆครับ ขอบคุณ
รักเสมอครับ

           แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

18 กรกฎาคม 2554 15:45 น. - comment id 1203921

คุณ แมงกุ๊ดจี่

       สวัสดีจ้าคนสวย มันก็แค่จินตนาการ
เท่านั้นเองแหละครับ ผมคนรูปร่างอัปลักษณ์
ก็ต้องหาสิ่งตรงกันข้ามมาประโลมใจไว้ครับ
ในระหว่างร่างกายที่ไม่สมบูรณ์นัก แต่อย่าง
ไรก็ตามคุณเป็นหนึ่งละที่ผมมอบความรักไว้
ให้แก่คุณเสมอต้นเสมอปลายครับ  ขอบคุณ
รักมากๆเสมอๆครับ

             แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

18 กรกฎาคม 2554 16:10 น. - comment id 1203922

คุณ จิตรำพัน

        ครูดีใจมากที่ได้พบเจอศิษย์รุ่นแรกครู
มาเยี่ยมจ้า และมาในช่วงระหว่างที่ครูไม่ค่อย
สบายมากเสียด้วย  ดังนั้นจะบอกเคล็ดลับ
ไว้ให้เธอในการทำงานหรือว่าจะเป็นงาน
เขียนใดๆทั้งสิ้นไว้ประกอบการเขียนด้วยเธอ
ต้องรู้จักสิ่งเหล่านี้เพราะอยู่ในกายเธอเองนะ

1  เราต้องรักงานนั้นๆ ถึงแม้จะไม่ชอยก็ตาม
หากเรารักงานนั้นแล้ว งานนั้นก็จะรักเรา
ปัญหายุ่งยากต่างๆก็จะคลายปมง่ายๆขึ้น
เองจ้า

2 เธอต้องรู้จักคำว่าวิญญาณ  วิญญาณนั้น
ประกอบด้วย จิต เจตสิกและใจ  ใจนั้น
จะเป็นใหญ่กว่าทุกอย่างในร่างกายเราต้อง
รู้จัก ขันธ์ห้า คือรูปนาม เวทนา สัญญา
สังขาร และวิญญาณ ซึ่งล้วนเป็นธาตุทั้ง
สิ้น เว้นแต่วิญญาณที่เป็นธาตุอมตะเท่านั้น
   เมื่อเราเข้าใจแล้วว่าใจเราเป็นใหญ่ดัง
นั้นเวลาจะทำงานก็ควรจะให้ใจเรารักงาน
นั้นๆด้วยเสมอๆ

3 ใจ คืิดการวางแผนงาน หรืออีกนัยหนึ่ง
คือการสร้างโครงเรื่องไว้ก่อน ตั้งแต่ต้น
ปลายและตอนจบไว้

4 จิต จะมีหน้่าที่ค้นหาเรื่องราวต่างๆมาให้
แก่ใจเรา แต่จิตนั้นเมื่อรู้แล้วก็ลืมเลือนไป
ดังนั้นจึงต้องมี เจตสิก เสมือนเงาที่ต้องคอยติดตามไปเสมอๆ

5 เจตสิก คือเงาที่มีหน้าที่จะคอยจดบันทึก
สิ่งต่างๆของจิตที่ท่องเที่ยวไปไม่อาจอยู่
นิ่ง จะทำหน้าที่บันทึกการพบเห็นของจิตไว้

6 เมื่อจิตและเจตสิกค้นพบแล้ว เจตสิก
ก็จะส่งไปให้ใจ คือผู้รู้ได้รับรู้ไว้มาคัดแยก
งานนั้นๆออก  โดยส่งไปยัง สัญญาอันสัญญา
นั้นจะควบคู่ไปกับสังขาร (สังขารนั้นมิได้
หมายถึงการเข้าใจของคนทั่วๆไป) สังขารนั้นจะมีหน้าที่ปรุงแต่งสิ่งที่สัญญาคือ
จำได้หมายรู้ไว้ให้ออกมาว่าความดีหรือ
ความเลว เมื่อปรุงแต่งแล้วก็จะส่งไปให้
แก่วิญญาณอันเป็นที่อยู่ของ จิต เจตสิก
และใจซึ่งเป็นที่อาศัยของสิ่งเหล่านี้รวม
กันเรียกว่าวิญญาณ เมื่อใจรับรู้ถึงการปรุง
แต่งของสังขารแล้ว ใจก็จะส่งไปยังเวทนา

7 สังขารมีหน้าที่ในการปรุงแต่งสิ่งต่างที่
ใจส่งมาโดยผ่านสัญญาไว้

8 ใจก็จะสร้างคัดแยกออกไปโดยส่งไป
ยังเวทนา  เวทนาทำหน้าที่เสวยอารมณ์
ต่างๆนั้นที่ถูกปรุงแต่งขึ้นมาว่า สวย ไม่สวย
รัก ไม่รัก ชอบไม่ชอบ หรือวางเฉยๆไว้
เรียกว่าอารมณ์  ดังนั้นใจจึงได้รับสอง
อย่างคือการปรุึงแต่งและอารมณ์

9 เมื่อเราทราบแล้วก็นำมาประกอบเข้า
กับแผนงานหรือโครงสร้างที่ใจกำหนดไว้
ก็จะทำให้เกิดความเปลี่ยนแปลงในสิ่งที่
เราต้องการของใจเรานั่นเอง อุปมาดังหุ่น
ที่ครูเคยกล่าวไว้เสมอๆนั่นแหละ

10 ทุกๆอย่างต้องประกอบด้วย ลำนำคือ
บทที่เริ่มต้นและบทสรุป แต่การดังกล่าว
นี้ต้องให้สอดคล้องกับชื่อเรื่องหรืองานที่
เราจะกระทำ

11  งานทุกอย่างๆควรทำใจเราให้ร่าเริง
เบิกบานแจ่มใสไว้ เพื่อจะได้อารมณ์มา
มากๆจะทำให้งานเขียนเรานั้นไปในลักษณะ
ชวนอ่านชวนติดตาม  หากใจเราไม่เป็น
ดังกล่าวงานนั้นก็จะออกแนวกระด้างไป
ตามอารมณ์ที่ใจเราเป็นนายบังคับไว้

        เอาเพียงแค่นี้นะศิษย์เราไม่ต้องกลัว
หากศิษย์นำหลักดังกล่าวนี้ไปใช้ไม่ว่าจะ
เป็นงานอาชีพเรา หรืองานอะไรทั้งสิ้นไม่
เว้นแม้แต่ร้อยแก้วและร้อยกรอง งานนั้น
เมื่อเราฝึกฝนจนเข้าใจหลักอันแท้จริง
แล้วก็จะได้ผลงานออกมาในทางที่ดีจ้า

     ส่วนร้อยกรองนั้นต้องดำเนินไปตาม
ลักษณะของฉันท์ลักษณ์ที่เป็นตำราของ
ปราชญ์็ท่านบันทึกไว้ให้ดำเนินทั้งร้อยแก้ว
และร้อยกรองจ้า   รักศิษย์เรามากๆเสมอ
   นี่ครูยังป่วยอยู่ก็รีบตอบเพราะเว้นมา
สองวันแล้วอาจจะผิดพลาดไปได้นะ

          แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

19 กรกฎาคม 2554 00:32 น. - comment id 1203930

คุณ salukphin

    ผมอยู่ในระหว่างป่วยก็หาความเพลิดเพลิน
บันเทิงใจไปตามเรื่องราวๆแหละครับ ขอบ
คุณมากครับที่กรุณาชม ผมติดตามคุณเสมอ
แต่ไม่ได้เม้นท์เท่านั้นครับเป็นบางครั้งครับ
คงไม่ถือสาผมนะครับ อย่าโกรธผมนะครับ
        รักเสมอครับ

     แก้วประเสริฐ.