ฝนตกครืนๆ....ในค่ำคืนอย่างนี้ นำฉันกลับไปทุกที...ที่คืนนั้น ใต้ผ้าห่ม ผืนเดียว เธอและฉัน "ฉันอยากหยุดคืนวัน...ไว้ตรงนี้" ................... แต่ความจริงคือ เวลาไม่เคยหยุด และเวลาก็ยืื้อ ฉุด เธอจากฉัน จะกี่ฝนเวียนมากี่ครานั้น ไม่มีวันที่เธอจะคืนมา ................... ฝนเริ่มซา ฟ้าเริ่มเปิด ให้จันทร์ฉาย สิ่งที่ฉันทำได้ ก่อนหลับฝัน ภาวนา พระคุ้มครองเธอทุกวัน ทุกทุกสิ่งที่ดีนั้น...เป็นของเธอ.... (written @ 2540)