30 มิถุนายน 2554 07:28 น. - comment id 1040538
มาตอบช้า เพราะว่าช่วงนี้หลับตั้งแต่หัวค่ำ (ข้ออ้าง เนอะ) เป็นหวัดนิดหน่อยค่ะ น้ำมูกไหล เลยต้องกินยาประทังยันโรคไว้ก่อน คุณสุญญะกาศ .. ขอให้สุขภาพร่างกายแข็งแรงเช่นกันค่ะ คุณดาวศรัทธา .. ลุ้นโค้งสุดท้ายแล้วนะ อัลมิตรากำลังนึกถึงป้ายหาเสียง แถวบ้านน่ะ มีการจับจองกันด้วย ใครจะเอาแผ่นไหนไปทำเป็นฝาบ้านน่ะ คุณ cicada .. :) คุณแซมต้องห่วงตัวเองให้มาก ๆ ด้วยนะคะ อยู่โน่นไกลห่างจากเพื่อน ๆ ส่วนทางนี้ จะช่วยกันดูแลค่ะ คุณแก้วประภัสสร .. ข้าวผัด โอวเลี้ยง สั่งมาล่วงหน้าได้เลย คุณเฌอมาลย์ .. ยากยิ่งนัก คุณหนุ่มอุบล .. ทั้งปวงอยู่ที่เราจริง ๆ คุณฤกษ์ .. มีตัวเลือกอะไรบ้างล่ะ คุณวศร .. :) ขอบคุณค่ะ คุณแมงกุ๊ดจี่ .. ใช่แล้ว ตัดใจ โซ่ก็จะขาดเอง คุณน้ำตาลหวาน .. แต่มันนานน๊าาาาาาาา คุณ din .. อืมมม ปล่อยวาง ก็จะว่างเอง
30 มิถุนายน 2554 10:50 น. - comment id 1049279
คล้ายๆ ชวนไปปฏิบัติธรรม..
30 มิถุนายน 2554 15:47 น. - comment id 1052026
ไป ไปไหว้พระกัน จะได้อยู่นิ่ง ๆ นาน ๆ ไร้พันธนาการ กับสิ่งใด
29 มิถุนายน 2554 13:16 น. - comment id 1077405
............... ปลดโซ่ที่รัดรึง หากดันดึงจะขาดผล็อย เพียงรู้สติคอย ครวญใคร่คิดพินิจตรอง โซ่ตรวนดังบ่วงรัด มันขึงขัดหทัยหมอง ปล่อยวางตามครรลอง จะพ้นบ่วงที่ร้อยรึง ...............
27 มิถุนายน 2554 11:55 น. - comment id 1200928
ยลแล้วเตือนย้ำ ขอนำไปปฏิบัติครับพี่สาว สุขภาพใจ สขภาพกายพี่จงแข็งแรง ต่อสู้ชนะทุกสิ่งอันที่เป็นดั่งพันธนาการนั้นเทอญ
27 มิถุนายน 2554 12:25 น. - comment id 1200932
โซ่พัน สะบั้นโซ่ อุบัติโต้อุปาทาน ห้ำหั่นพันธนาการ ที่อาจฝังกักขังตน เพียงจิตติดสติ รู้ดำริชอบตอบผล รู้ทางสร้างมงคล ยืนหยัดได้ไร้โซ่ตรวน ...
27 มิถุนายน 2554 12:37 น. - comment id 1200935
โซ่ตรึงที่ขึงขัด คงผูกมัดเพียงร่างกาย ผ่อนจิตคิดว่างวาย บ่วงสลายคลายรัดรึง แกะปมก้มสอดส่อง ใจทุกห้องส่องให้ถึง ช้า ช้า อย่าดื้อดึง โซ่ขาดผึง..ใจสบาย... บางครั้งยิ่งสู้ก็ยิ่งเจ็บ... ยอมถอย แล้วจะชนะ... นะจ๊ะ.... แซมค่ะ ป.ล. ถ้าได้คุยกับพี่กรต ฝากบอกว่า แซมเป็นห่วงนะคะ
27 มิถุนายน 2554 12:54 น. - comment id 1200938
มากโซ่กี่พันขด......ที่ต้องปลดพันธนาการ เหมือนตรึงหลักประหาร.....ต้องจำเลยเอ่ยตามจริง หากขาดซึ่งหลักทรัพย์....น้อยคนนับเป็นญาติยิ่ง ต้องถูกตรวนหลักยิง....หลับตาตายคล้ายจำนน เอ้อ...เดี๋ยวเขียนไป เขียนมา จะพาเข้าซังเก พอดีกว่า
27 มิถุนายน 2554 13:27 น. - comment id 1200947
ยากจะหลุดพ้นจากพันธนาการใจ
27 มิถุนายน 2554 14:22 น. - comment id 1200953
เราฤาที่ตรึงโซ่ตรวนตึง จะหลุดดิ้นให้ขาดผึง ฤาหยุดตรึงก็ด้วยเรา
27 มิถุนายน 2554 15:06 น. - comment id 1200970
ใช่เลยอย่ายึดติด มัวแต่คิดเรื่องหวงห่วง ญาติมิตรพ่อคิดท้วง นั่นคือโซ่พันธนาการ ปลดทิ้งพันธนา ใจต้องกล้าประจัญบาน ผ่านผันเรื่องวันวาน เลิกดักดานความคิดเดิม หาเวอรชั่นใหม่ ๆดีกว่า
27 มิถุนายน 2554 20:05 น. - comment id 1201004
28 มิถุนายน 2554 15:58 น. - comment id 1201122
โซ่อยู่ที่ใจ ปลดมันได้ก็เป็นสุขนะ ยอมรับตามจริง พันธนาการใดก็ไม่อาจมัดไว้ได้
28 มิถุนายน 2554 16:34 น. - comment id 1201132
บางครั้งก็อยากให้เป็นโซ่พันธนาการแบบนี้ไปเรื่อยๆ รอเวลาให้มันสลายไปเอง
1 กรกฎาคม 2554 10:36 น. - comment id 1201266
จร้า....อาคุงอิม... เราเป็นคนสร้างจิต คิดคล้ายโซ่ ตรวนอันโตลามตนจนหม่นหมอง จงเพียงคิดลดเห็นเป็นโซ่ทอง ถูกลามกอง...จะหมองเพียงครึ่งใจ อย่ามองเห็นโซ่พรวนเป็นตรวนดำ เหมือนกระหน่ำหม่นจิตจมพิษไข้ ปลดโซ่นั้นมันง่ายสบายไป แค่ทาไข...จากใจ...ใส่ลงตรวน แล้วค่อยเลื่อนเคลื่อนไหวลื่นไหลออก มุดตรวนตอกติดตรึง...คะนึงหวน อย่ากระชากลากร่าง...ให้ครางครวญ โซ่เป็นพรวน...แท้นั้น...มันไม่มี.... เอาจาระบีใจทาเรยยย...อิอิ