จงจำไว้นะลูกพ่อ...สำคัญมาก ^_^

KIRATI

เสียงเคาะบ้าน มาขานเพรียก เรียกนายมั่น
อีนี่ฉาน...เองจ๊ะนาย...คนขายผ้า
นายอยู่หนาย ทำไมนาย ไม่ออกมา
โอ้นายจ๋า...นายหลบหน้า ฉานทำไม
นายมั่นยิน เสียงอาบัง มาเรียกเคาะ
รีบลัดเลาะ หลบเข้าฉาก ฝากลูกไว้
ไปบอกบัง ตังค์ไม่มี...ให้ลี้ไป
พ่อไปไหน เจ้าไม่รู้ อย่ากู่เลย
ลูกนายมั่น ฟังคำพ่อ จึงล้อกล่าว
บังส่ายหัว ก่อนเดินก้าว ไปเฉยเฉย
ลูกปิดม่าน บังชิดแนบ แอบแง้มเงย
ก่อนเอื้อนเอ่ย...ขึ้นถามพ่อ...เพราะก่อใจ
สงสัยพ่อ บอกอาบัง สามครั้งก่อน
เห็นพ่ออ้อน เอ่ยผัดผ่อน ก่อนผลักไส
พ่อบอกบัง ยังไม่มี ไม่หนีไกล.
ครั้งนี้ไย...พ่อยังหลอก บอกไม่มี
ก็ตะกี้ พ่อยังนับ จับเงินอยู่
เงินที่กู้...หนูก็รู้...ว่าพอหนี้
โกหกบัง...แถมยังหลบ...ไม่พบที
ทำแบบนี้...มีเหตุผล...กลใดกราย
พ่อมองซึ้ง...ดึงลูกยา มาหอมแก้ม
ก่อนกะแอม อย่างนี้เจ้า เล่าความหมาย
เมื่อบอกไป ว่าไม่มี อย่างเคลื่อนคลาย
ลูกผู้ชาย พูดคำไหน เป็นคำนั้น....
จำไว้...นะลูก...
เมื่อเจ้าพูดว่า...ไม่มี...ก็คือ ไม่มี...
ลูกผู้ชาย...คำไหน...คำนั้น                 ^_^