ห่วง ตราบใดที่ดาวห่วงฟ้า น้ำตาท่วมใจจักฝืน เจ็บช้ำเพียงใดกล้ำกลืน หยัดยืนห่วงใยในเธอ..... แม้เจ็บเพียงใดก็รัก ช้ำหนักยังรักเสมอ คืนวันผันผ่านละเมอ ยังเพ้อห่วงเธอคนดี......
Forevermore 4 มิ.ย. 2554 18:08 น. - ID 140505 
930
1
0
4 มิถุนายน 2554 18:23 น. - comment id 1197548
4 มิถุนายน 2554 21:44 น. - comment id 1197580
5 มิถุนายน 2554 03:06 น. - comment id 1197609
อุปมา อุปมัย ดีจังครับ^^
5 มิถุนายน 2554 13:42 น. - comment id 1197681
เขาเป็นใครจากไหนไม่รู้จัก ทำเราเจ็บยังรักหลงอยู่ได้ หันมามองทางนี้บ้างเป็นไร จะไม่ทำช้ำใจพร่ำละเมอ จะหยัดยืนชื่นสุขทุกข์เคียงข้าง มิยอมห่างคู่ขวัญนิรันดร์เสมอ ทั้งร่างกายหัวใจมอบให้เธอ อย่ามัวเพ้อลมแล้งคนแกล้งลืม... ยอมเจ็บอยู่ทำไม
7 มิถุนายน 2554 12:50 น. - comment id 1197975
........... ความคิดถึงตรึงใจอยู่ รับรู้บ้างไหมจอมขวัญ ขุนเขาตระหง่านก้างกัน รักนั้นยังล้นท้นทรวง เจ็บปวดเพียงใดใจซึ้ง คะนึงถึงด้วยเป็นห่วง อยากให้เจ้าฤดีดวง ได้ล่วงรู้ความห่วงใย .............
7 มิถุนายน 2554 13:46 น. - comment id 1197981
# 1 สวัสดีค่ะ่คุณ sweet Love# 5 ขอบคุณมากค่ะคุณ din อ่านบทกลอนคุณแล้วรู้สึกอบอุ่นทุกครั้งเลยค่ะ กลอนไพเราะจริงๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
