แก้วประภัสสร

31 พฤษภาคม 2554 20:42 น. - comment id 1196521

กังวาลหวานแว่วซึ้ง  ห้วงคำนึงคร่ำครวญหา
เกล็ดแกล้วงามแววตา  พี่ตกห้วงต้องบ่วงใจ

แวะมาสวัสดีครูเจ้าค่ะ

ดูแลสุขภาพนะคะครู

ครูกระดาษทราย

1 มิถุนายน 2554 07:06 น. - comment id 1196551

อรุณสวัสดิ์วันพระค่ะคุณครู

ทำบุญแล้วนำบุญมาฝากค่ะ  

แก้วประเสริฐ

1 มิถุนายน 2554 13:32 น. - comment id 1196609

คุณ แก้วประภัสสร

        กลอนบทนี้ครูเขียนไว้สามแนวทาง
ศืิษย์รักเราคงจะรู้นะว่าเขียนอะไรบ้าง ด้วย
ไม่รู้จะเขียนอะไรจ้า รักศิษย์เรามากๆเสมอ

             แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

1 มิถุนายน 2554 13:35 น. - comment id 1196611

คุณ ครูกระดาษทราย

         ผมขอร่วมอนุโมทนาด้วยคนครับชาติ
หน้าเราอาจจะได้พบปะกันอีกครับ ยินดีด้วย
รักครูมากเสมอครับ

             แก้วประเสริฐ.

กิ่งโศก

1 มิถุนายน 2554 15:33 น. - comment id 1196622

ได้อ่านสามรูปแบบเลยครับครู
เรื่องฉันท์นี่ ผมกำลังว่าจะลองเขียนดู
แต่เวลาอ่านฉันท์มักจะสดุดคำ ครุละหุ

ฉันท์บทสุดท้าย ใช่ วังสัฎฐฉันท์๑๒ ใช่ไหมครับครู

แก้วประเสริฐ

1 มิถุนายน 2554 16:37 น. - comment id 1196624

คุณ กิ่งโศก

        ศิษย์รักเรา ใช่้แล้วล่ะเป็น วังสัฎฐฉันท์๑๒ หนึ่งในคำฉันท์จ้า หน้าห้าหลัง
เจ็ดบังคับด้วยคำครุลหุไว้ตามแบบที่ครู
มอบให้ไว้แล้วนั่นแหละจ้า เก่งนี่หาจนพบ
อุตส่าห์นำสิ่งที่เขามักไม่ค่อยเล่นกันมา
เล่นและศิษย์เราค้นพบได้ ยอดจริงๆศิษย์
เรา  
    ส่วนคำครุลหุนั้นเขาไม่ได้บังคับไว้
ว่าต้องใช้คำใดก่อนจะใชั้ทั้งสองก็ได้แต่หลัก
การใช้นั้นต้องดูทำนองเป็นหลักใหญ่
ว่าที่เขาบังคับไว้นั้นจะใช้คำ ครุ หรือ คำ
ลหุ ที่จะใช้เท่านั้นด้วยการอ่านทำนอง
เป็นเกณฑ์จ้า จึงไม่จำเป็นว่าต้องคำ ครุึ
หรือคำ ลหุ ก่อนหรือบางครั้งใช้ได้ทั้ง
สองซ้อนกันหากไม่ทำให้ทำนองเสียไป
   รักศิษย์เรามากเสมอๆจ้า

เพียงพลิ้ว

1 มิถุนายน 2554 17:13 น. - comment id 1196634

บ้านหลานมีดอกบัวเยอะมากเลยค่ะคุณลุง

เฌอมาลย์

1 มิถุนายน 2554 19:13 น. - comment id 1196662

แต่งยากไหมคะ 
เฌอแต่งไม่ได้แน่เลยค่ะ

แมงกุ๊ดจี่

1 มิถุนายน 2554 19:59 น. - comment id 1196671

ดอกบัวงาม...  


รักษาสุขภาพนะคะ

อรุโณทัย

1 มิถุนายน 2554 20:25 น. - comment id 1196680

แวะมาสัมผัสบุษบัน
ดอกไม้สวยนะครับครู

tacha

1 มิถุนายน 2554 21:09 น. - comment id 1196706

สวยงามไพเราะมากๆเลยค่ะ

แก้วประเสริฐ

1 มิถุนายน 2554 23:41 น. - comment id 1196720

คุณ เพียงพลิ้ว

        ลุงเมื่อก่อนนั้นไปเที่ยวบึงที่เขาเลี้ยง
บัวขายจ้า มีหลายๆสีสวยๆทั้งนั้นเลยล่ะแต่
เขาจะพายเรือไปเก็บ ลุงจะขอไปด้วยเขา
บอกว่าอย่าดีกว่า ด้วยมีหนอนที่เขาเรียกว่า
ตัวเขียวหวาน มันมีขนโดนแล้วจะปวดแสบ
มากๆลุงเลยกลัว  เคยถามว่าอ้าวแล้วปล่อย
ไว้ทำไมล่ะ เขาบอกว่าต้องคอยฉีดยาอยู่
เสมอๆแหละ  ยืนดูเขาเก็บ บัวนี้จะมีกลิ่น
หอมๆ  ที่เขียนเรื่องนี้ไว้เห็นเขาซื้อบัวมา
หนึ่งกำด้วยจะเป็นวันพระเขาเอามาไหว้
พระจ๊ะ  ลุึงไม่มีอะไรจะเขียนก็เขียนสนุกๆ
เท่านั้นเองแหละจ้า อิอิ รักหลานเรามาก
เสมอๆจ้า

            แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

1 มิถุนายน 2554 23:45 น. - comment id 1196722

คุณ เฌอมาลย์

      ผมเองก็บอกไม่ถูกเหมือนกันแต่สำหรับ
ผมนั้นไม่ได้คิดหวังอะไรหรอกจึงดูแบบ
สบายๆจ้า  หากเจ้าหญิงสังเกตุโคลงและ
กาพย์ยานีจะพบสิ่งแปลกๆที่ผมเขียนไว้จ้า
โคลงห้าคำแรกผมจะเล่นอักษรตัวเดียวหมด
ทั้งหมดโคลงเลย ส่วนกาพย์นั้นผมตบท้าย
ด้วยอักษรตัวเดียวเหมือนกันจ้า ส่วนคำฉันท์
นั้นก็หาคนที่เขาไม่ค่อยจะเอามาเล่นไว้
ไม่รู้จะผิดหรือถูกด้วยไม่ชำนาญเพราะ
นานๆจะเขียนสักที ก็ดูเอาเองก็แล้วกัน
นะจ๊ะ  รักเจ้าหญิงมากๆเสมอจ้า

             แก้วประเสริฐ.

เพียงแพรว

2 มิถุนายน 2554 10:23 น. - comment id 1196811

สวัสดีค่ะพ่อ

นานแล้วที่แพรวแว๊บไปมาบ้านกลอนเนี้ย
พอทำงานแล้วชีวิตเด็กๆที่เคยเป็นมันเปลี่ยนเลย
จะทำอะไรต้องดูเวลา อย่าให้เกิน หรืออย่าให้น้อยไป
ยุ่งยากจังเลยค่ะชีวิตการเป็นผู้ใหญ่เนี้ย
แพรวยังคิดว่าตัวเองยังเป็นเด็กตลอดเวลาเลย
ไม่ค่อยมีสาระ ถ้าเทียบกะเพื่อนๆรุ่นราวคราวเดียวกัน
อยากกลับไปเป็นเด้ก ทั้งที่ตอนเป็นเด็กอยากโตเป็นผู้ใหญ่
ใครมาว่าว่าเปนเด็กต้องโกรธ ตอนนี้ตรงกันข้ามกันเลย 555+

ไม่ค่อยได้เข้ามาทักทายพ่อแก้วบ่อยๆ เพราะบางทีมีเวลาจำกัด
วันนี้ได้เข้ามาก็ระบายซะเต็มเลย รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

ฉางน้อย

2 มิถุนายน 2554 12:09 น. - comment id 1196869

กลั่นแก้ว

2 มิถุนายน 2554 14:54 น. - comment id 1196957

โคลอน

2 มิถุนายน 2554 18:11 น. - comment id 1197047

มาเยี่ยมเยือนค่า 

แก้วประเสริฐ

2 มิถุนายน 2554 21:26 น. - comment id 1197105

คุณ แมงกุ๊ดจี่

   ผมกำลังตอบกระทู้อยู่เน็ทถูกตัดลืมไป
เกินเวลาเขาไปต้องเสียเวลาไปเสียเงิืนแล้ว
รอคอยเขาต่อเน็ทให้พึ่งได้นี่แหละจ้า
   ดอกบัวงามมีกลิ่นหอมอ่อนๆแต่คงจะสู้
มะกรูดคนสวยไม่ได้เน๊อะ  จริงไหมหนอ
  รักมะกรูดคนสวยเสมอๆจ้า

          แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

2 มิถุนายน 2554 21:28 น. - comment id 1197107

คุณ อรุโณทัย

    ดอกบัวงามสวยเสมอครับ แต่การแต่ง
ไม่สวยเหมือนดอกบัวหรอกครับ ด้วยแต่ง
ไปตามความสนุกสนานเท่านั้นเองครับ
มิได้หวังสิ่งใดๆอีกแล้วล่ะครับ หมดสภาพ
ความกระตือรือล้นไปเสียแล้วล่ะครับ
   รักเสมอ

          แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

2 มิถุนายน 2554 21:32 น. - comment id 1197109

คุณ  tacha

    ขอบคุณที่อุตส่าห์ชมนะครับ ผมก็เล่น
เพื่อความเพลิดเพลิืนแก้เหงาๆไปวันๆเท่า
นั้นเองแหละครับ มิได้หวังอะไรมากหรอก
ครับ ขอบคุณหากว่างๆแวะมาเยี่ยมอีกนะครับ
นานๆทีจะมีคนเข้ามาเยี่ยม นอกจากคนที่
มาประจำแล้วเขาก็เบื่อหน่ายผมหายไปเสมอ
เป็นประจำครับ ขอบคุณมากครับ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

2 มิถุนายน 2554 21:40 น. - comment id 1197110

คุณ เพียงแพรว

   ลูกรักเริ่มเป็นผู้ใหญ่ในตอนแรกให้ถือ
ความ อดทน อดกลั้นให้มากๆ ด้วย ขันติ
และโสรัจจะไว้ อย่าทำอะไรตามอารมณ์
เราเป็นอันขาด ควรทบทวนไตร่ตรองเสีย
ก่อนที่จะกระทำอะไรลงไป ในวัยนี้ความ
โกรธจะทำให้เราผิดพลาดอย่างมหันต์ความ
ถือดีจะทำให้เราเสียหายเป็นอย่างมาก เมื่อ
วัยเจริญขึ้นมากๆก็ควร นำเอาธรรมผู้ใหญ่
มาใช้ คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา
ต้องยืดมั่นให้มากๆ ธรรมนี้จะทำให้เรา
รอดพ้นจากภัยต่างๆได้เป็นอย่างดี การ
วางตัวเราก็ควรจะคำนึงไว้ด้วย  การอ่อน
น้อมถ่อมตนควรเสริมสร้างให้มากๆจะได้
เป็นที่ไม่รังเกียจของคนทั่วๆไป จำคำพ่อ
ไว้พ่อผ่านชีวิตเกินกว่าครึ่งทางมาแล้ว
ย่อมพบในสิ่งต่างๆ การเชื่อคนเราต้อง
เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง ไม่ใช่ไม่ไว้วางใจเขา
ควรทบทวนไตร่ตรอง เล่ห์เหลี่ยมสังคม
มีมากมายเกินไป ไม่ด้วยเล่ห์ก็ด้วยกล
ยิ่งสมัยนี้การทานอาหารควรจะระวังด้วย
มียาประเภทกล่อมประสาทมากมายเสีย
ด้วยควรระวังตัว ยิ่งเป็นสาวเท่าไหร่ก็ควร
จะระวังให้มากๆไม่ใช่ว่าเป็นสาวแล้วจะทำ
อะไรก็ได้ตามความคิดอ่านเราควรรับฟัง
สิ่งต่างๆไว้บ้างจ๊ะ  พ่อรักลูกมากถึงได้พูด
มากหน่อยนะ  ถนอมตัวไว้จ้ารักลูกมาก
เสมอๆจ้า

          แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

2 มิถุนายน 2554 21:44 น. - comment id 1197112

คุณ กลั่นแก้ว

     ผมต้องขอโทษที่ไปขายสิ่งที่น่าอับอาย
ไว้ในบ้านคุณครับ ด้วยเห็นว่ามีชื่อแก้วเหมือน
กันปกติผมจะไม่ไปละลาบละล้วงใครๆ
หรอก ผมอ่านงานคุณมา ก็เลยปล่อยไก่ให้
ไว้  อย่างไรอย่าโกรธผมนะครับ ขอบคุณที่
อุตส่าห์แวะมาเยี่ยมถึงบ้านครับ  ผมเป็น
คนโง่ๆมากจริงๆความรู้แค่น้อยนิดน้อยกว่าหางอึ่งเสียอีกครับ อย่าคิดมากนะครับ
ขอบคุณครับ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

2 มิถุนายน 2554 21:47 น. - comment id 1197113

คุณ ฉางน้อย

    ลุงขอโทษด้วยนะครับที่ข้ามไปหนึ่งตอน
แต่อย่างไรเราลุงหลานกันก็คงจะไม่ถือสา
คนแก่ๆที่ตาลาย เน็ทพึ่งจะดีเขาต่อให้จ้า
เหงาๆมาทั้งวันไม่รู้จะทำอะไรก็ เลยแต่ง
อทิสมานกายต่อ แต่ยังไม่จบเน็ทมาเลย
ค้างไว้ ช่างเถอะแต่งเมื่อไหร่ก็ได้จ้า แต่
ที่สำคัญคือเรื่องตอบกระทู้นี่แหละ โถๆๆ
อุตส่าห์มาเยี่ยมต้องถือเป็นเรื่องสำคัญ
มากจริงๆจ้า รักหลานเรามากที่สุดเสมอ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

2 มิถุนายน 2554 21:50 น. - comment id 1197114

คุณ โคลอน

      เพียงแค่เข้ามาเยี่ยมก็๋เปรียบเสมือนได้
รับน้ำฝนชโลมจิตใจแล้วล่ะครับ ขอบใจมาก
จริงๆจ๊ะ อย่างนี้จะไม่ให้ผมรักคุณได้อย่างไร
เวลาไปตามก็ไปตามมาก่อนใครเสียอีก ผม
จะไม่มีวันลืมเลือนน้ำฝนที่ชโลมไว้เสมอๆ
ครับ  รักฝนมากที่สุดครับ

            แก้วประเสริฐ.

กลั่นแก้ว

3 มิถุนายน 2554 08:55 น. - comment id 1197159

สวัสดีตอนสายค่ะ..ครูแก้ว
กลั่นแก้วเองนะ..ครูแก้วจะขอโทษทำไมค่ะ
แค่ครูแก้วเข้าไปอ่านงานกลั่นแก้วก็ดีใจแล้วค่ะ
ยิ่งมีคำติชมด้วยนี้ชอบเลยค่ะจะได้ปรับปรุงแก้ไข
ถ้าผิดแล้วได้ปรับปรุง
ดีกว่าแก้ตัว เพราะว่ากลั่นแก้วเรียนมาน้อย
แล้วก็เป็นคนที่สอนแล้วไม่ค่อยจำด้วยซิ
ยังไงครูแก้วช่วยชี้แนะด้วยนะค่ะ

แกงฯ

3 มิถุนายน 2554 11:36 น. - comment id 1197242

สวัสดีค่ะ....ครู....

ดูแลสุขภาพด้วยนะคะครู

แก้วประเสริฐ

3 มิถุนายน 2554 13:29 น. - comment id 1197270

คุณ กลั่นแก้ว

     กล่าวเช่นนี้พอจะนึกได้บ้างนิดๆหน่อย
ที่จริงนะมีคนเรียกแบบนี้จนจำแทบจะไม่ได้
จริงๆนะ ในเมื่อเคยรู้จักและรักใคร่ผมนับถือ
ก็จะสอนในสิ่งที่โง่ๆให้ หากดีก็๋รับไว้ไม่ได้ดี
ก็ปล่อยไปนะ จ๊ะเห็นความเพียรพยายามมาก
ก็เลยจะลองทดลองดูจ้า  แล้วอย่ามาว่ากันก็
แล้วกันนะจ๊ะ รักเสมอ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

3 มิถุนายน 2554 13:32 น. - comment id 1197272

คุณ แกงฯ

   ตอนนี้ครูชักจะแย่มากๆเสียด้วยซิอากาศ
มันผันผวนไปโรคเก่าก็กำเริบทานยาไม่อยู่
แล้่วก็ปล่อยไป  ที่เขียนไว้แค่สนุักๆไปวันๆ
หนึ่งเท่านั้นแต่ก็ควรศึกษาไว้ด้วยนะ เดี๋ยว
นี้ศิษย์เราฉกาจฉกรรจน์ขึ้นมากเชียวล่ะจ้า
ตอนที่ครูงอนนั้น ก็ได้เธอนี่แหละมาช่วย
ให้กำลังใจครูเสมอ รักศิษย์เรามากๆเสมอจ้า

            แก้วประเสริฐ.