แรงบันดาลใจจากอย่าร้องไห้ "อย่าร้องไห้" เธอเขียนไว้ทำไมให้ใครอ่าน มีสิ่งใดเหลือไว้ในเมื่อวาน เธอจึงจารจึงจรดไว้หมดคำ ฉันได้อ่านอักษรสุนทรสาร พบใจเธอละมุนหวาน..ซ่าน..โศก..ส่ำ.. "นิทานเทพ นิทานดาว สกาวคำ พอลำนำ ปีใหม่"ใจไม่ดี ทั้งความรักความเป็นห่วงและลวงลบ ทั้งจุดจบนิยายรักอักษรศรี ช่างซาบซึ้งดังอาบทิพย์ระยิบมี ดวงฤดีของฉันได้เบิกบาน เธอเขียนใจเขียนจินต์ถวิลหาย ในสวนขวัญปันสายโลหิตสาน ทั้งความรักทั้งหน้าที่..ที่พลีจาร สมเป็นเทียนส่องมานย์ให้มวลชน มาถึงบท"อย่าร้องไห้"ที่เธอเขียน คำที่เยียน ยลไย ใจไม่หม่น เป็นคำสอนก่อนลาลับกับทุกคน มิมีใครอยู่สุขล้นพ้นความตาย ใบไม้ร่วงใบนี้ห้ามไม่ไหว แต่อย่างไรก็ค่ามากหลากความหมาย แต่ใบไม้ "ใบอ่อน" จงผ่อนคลาย ครูเธอจักสวยสบายในชั้นพรหม.. บทส่งใจ แรงบันดาลใจจากหนังสือ อย่าร้องไห้นะ โดย อาจารย์จิรวรรณ แก้วพรหม http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story11693.html
12 พฤษภาคม 2554 20:56 น. - comment id 1189247
ยังชอบเพลงไม้เมือง.. ทุกเพลงบรรเลงเพราะ เคยส่งมอบบทเพลง... ไม้เมืองให้ใครคนหนี่ง คนที่ไม่เคยซึ้งถึงความหมาย แต่ไม่เป็นไรก็ยังชอบเพลง ไม้เมืองอยู่ดี..
12 พฤษภาคม 2554 20:38 น. - comment id 1189606
ครูผู้มีแต่การเกิดไม่รู้สิ้น เมื่อเขาเทียบเปรียบครูอยู่เรือจ้าง จงหยัดร่างแรงพายอย่าหน่ายหนี พบผู้คนซึ่งจนยากลำบากมี จงนำเขาส่งฟากที่ฟ้าสีทอง เมื่อครูเป็นเทียนทิพย์ระยิบแสง จงสำแดงบทบาทการสาดส่อง สละแม้ต้องเผาไหม้ตัวตายกอง เพื่อมอบหวังอันรังรองแก่ผองคน เมื่อครูเป็นแม่พิมพ์พึงอิ่มอาบ กำซับซาบความดีมีเหตุผล ยึดแนวทางนำศรัทธาประชาชน ประพฤติตนหนักเน้นความเป็นธรรม เมื่อครูเป็นเยี่ยงผู้ปูชนียะ ก็พึงจะแน่วในนามความชื่นฉ่ำ ยืนหยัดเคียงข้างคนท้นระกำ และจงนำเขาย่างสู่ทางชัย และครูก็คือครูผู้สร้างสรรค์ ร่วมผลักดันสร้างสมสังคมใหม่ สังคมที่เรืองรองผ่องอำไพ มีประชาธิปไตยในแผ่นดิน นี่แหละครูจึงเป็นครูผู้ล้ำเลิศ ครูผู้มีแต่การเกิดไม่รู้สิ้น ครูชูธรรมส่องสว่างทั้งธานินทร์ ประชาจินต์จึงเทอดค่า..บูชาครู รัตนธาดา แก้วพรหม ............................. เข้าใจผิดกระมัง ตอนนี้ไม่ได้ไว้หน้าม้าแล้ว แต่แสกข้างไม่ก็เปิดเหม่ง....
12 พฤษภาคม 2554 20:23 น. - comment id 1189665
ดีจังมีหน้าม้าอ่านรู้เรื่อง ขอบคุณครับคุณโคลอน
12 พฤษภาคม 2554 19:37 น. - comment id 1189754
ซาบซึ้งในรสถ้อยและบทเพลงค่ะ
13 พฤษภาคม 2554 11:38 น. - comment id 1193293
ขอบใจหนู๋เหม่งแระกาน... ในความกรุณาปรานี..อิอิ
17 พฤษภาคม 2554 15:21 น. - comment id 1194326
ความหมายดีและลึกซึ้งนะคะ
17 พฤษภาคม 2554 21:45 น. - comment id 1194369
ขอบคุณสำหรัมืออุ่นอุ่น... ที่คอยซับน้ำตาเวลาร้องไห้ สัญญาวันนี้และวันไหน.. ไม่ว่าเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่ จะไม่ร้องไห้จะไม่เสียน้ำตา.. หากวันใดพลาดพรั่งเสียน้ำตา จะแลกมันมากับความเข้มแข็ง ให้เป็นแรงผลักดันให้กล้าแกร่ง