เสียงสายฝนใฝ่ฟื้น ฟูใจ เที่ยวล่องธารน้ำไหล รื่นรื้น ดงดำบุกบั่นไป ตามจิต ลมพัดผ่านกายชื้น ฉ่ำแล้วแพร้วทรวง ฯ ร้องร่ำเพลงเกี่ยวข้าว รวงทอง ยิ้มยั่วเย้าดาวจอง จับไว้ เมียงมองเหม่อหมายปอง น้องนุช ขมขื่นลึกโลกไร้ รักแล้วหรือไฉน ฯ ขอเล่นเรือนแล่นล้ำ ถิ่นหงส์ ใจทอดถอนปลดปลง ยอดไม้ หรือใจหว่านสุขคง คนทั่ว หรือทุกข์ทนเก็บไว้ ไม่แม้นบ่นถึง ฯ อยู่เพื่อคนรักแล้ ใฝ่ฝัน สู้แพรกพาลฝ่าฟัน ฝึกฟื้น ยืนยันหยัดถึงวัน สิ้นโลก คงเที่ยงธรรมดุจพื้น แผ่นหล้าสุขเกษม ฯ เพื่อคมเคียวเกี่ยวสร้อย เพลงกาพท์ กี้เฮย เพื่ออ่อนโยนกันตราบ มิตรนั้น เพื่อรวงข้าวพราวอาบ เอมโอษฐ์ เพื่อขอบฟ้าอรุณคั้น ขีดไว้ทุกข์หาย ๚ะ๛
น้ำ 29 มี.ค. 2554 04:43 น. - ID 139744 
1162
0
0
30 มีนาคม 2554 16:31 น. - comment id 1189152
ตอนนี้เขียนกลอนยังไม่ไหวเลยค่ะ โคลงนี่ยิ่งยากเข้าไปอีกค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
