๏ เพรงพันธนา๚ะ๛

บินเดี่ยวหมื่นลี้

๏ เอื้องสามปอยชูช่อล้อลมหนาว
ยามน้ำค้างพร่างพราวแวววาวใส
รอแสงสูรย์สาดส่องลงต้องไพร
จักไสวแวววามดูงามตา
แต่คงร่างเพียงครู่ยามตรู่สาง
ก็เลือนจางร้างรอยให้คอยหา
มิเหมือนหนึ่งดวงมานของกานดา
แนบอุราพี่นั้นอนันต์กาล
***เป็นหนึ่งมาลย์บานในหัวใจพี่***
หวานวจีค่าล้ำในคำขาน
หลอมทรวงหนึ่งซึ่งแกร่งสิ้นแรงทาน
ยอมมอบมานพ่วงคล้องเต็มห้องใจ
ทุกคาบกาลผ่านเวียนหมุนเปลี่ยนวัฎฎ์
จักตรึงมัดผูกพันมิหวั่นไหว
แม้นแผกภพจบสิ้นชีวินไป
วอนเทพไท้โปรดช่วยอำนวยพร
ได้เวียนสบพบกันทุกชั้นฟ้า
อย่าลับลาแคล้วคลาดมาดสมร
แม้นอยู่ต่างนทีสีทันดร
ก็จักย้อนเคียงคู่อยู่นิรันดร์
ร้อยทิวาพันราตรีที่เปลี่ยนห้วง
หนึ่งห้องทรวงแน่วแน่มิแปรผัน
ตราบโลกล่มแตกดับลับสูรย์จันทร์
ยังคงมั่นมอบวางแต่นางเดียว ๚ะ๛
๏ เกิดดับตราบหมดสิ้น........บุญญา
ยังมั่นในวาจา...................กล่าวอ้าง
สามภพจบโลกา................หมายมั่น ครองเคียง
กายป่นจิตบ่ร้าง.................ภักดิ์เจ้านงราม๚
๏ ตราบพรหมหมายล่มสิ้น....จักรวาล
มืดดับจบสายกาล................พรากห้วง
แสงหนึ่งคงรูปนาน.............จรัสแจ่ม แสงเนอ
คบแห่งไฟรักช่วง...............โชติล้ำสุริยา๚ะ๛