กัมปนาการ อีทิสังฉันท์ ๒๐ กัมปนาทสะเทื้อน เขยื้อนไผท ประหวั่นกมลวิกลสมัย คระเมิมจริง โอ้ละหนอผิหวาดฤอาจประวิง ประลัยเจอะซ้ำ ระกำเกาะสิง สยองจินต์ โพยประดังประดา ณ ฟ้าแหละดิน พะวงกระวนทุรนถวิล ทวีคูณ เหตุเพราะโลกระบมระงมพิบูล ระส่ำระสายละม้ายจะสูญ สลายลง ดูเถอะหนามนุษย์มิหยุดทะนง แสวงประสิทธิ์นิมิตประสงค์ เสาะความหวัง ชำนะธรรมชาติฉกาจพลัง และแล้วมนุษย์สิทรุดประนัง วินาศมรณ์ อีกมิช้ากระจัด วิบัติกระจร พิภพอุทารพิศาลก็ถอน ถล่มครืน (๒๕ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๔)