รำพึงหวนทวนฝัน วันเวลาเคลื่อนคล้อยลอยเลื่อนลับ ย่อมหวนกลับยามคิดจิตทวนฝัน เราคิดมากอย่างไรหนอใจกัน จึงมีวันเช่นนี้ที่ผ่านไป กาลผ่านไปไฉนเข้าใจผิด วิปริตจนหมองมิผ่องใส ตัดวิตกผ่านจินต์สิ้นต่อใจ ซึ้งเยื้อใยเราผิดคิดไปเอง ไทยกลอนนี้ที่รักฉันปักมั่น จึงย้อนวันหวนกลับกระฉับเฉง จึงแต่งกลอนผ่านไว้คล้ายละเลง มิอวดเก่งคืนกลับนับบ้านเดิม จะมีใครลืมเราหรือเปล่าหนอ จึงใคร่ขอยกโทษโปรดได้เสริม ผ่านวันไปนั้นคิดจิตเหิมเกริม จึงขอเริ่มสานต่อหนอกลอนไทย ด้วยฉันเกิดที่นี่แล้วหนีห่าง สิ่งเวิ้งว้างค้นพบบรรจบไสว แม้นมีที่ให้เล่นมิเด่นไกล ใจหวั่นไหวไม่เหมือนที่เรือนเดิม แสนเป็นห่วงเพื่อนรักได้พักจิต ปรับปรุงคิดสิ่งสร้างเพื่อวางเสริม จึงวางถ้อยร้อยไว้ในที่เดิม จะขอเริ่มร้อยกรองผ่องจิตใจ. แก้วประเสริฐ.
28 กุมภาพันธ์ 2554 19:52 น. - comment id 1186135
"บ้านเราแสนสุขใจ ถึงจะอยู่ที่ไหน ไม่สุขใจเหมือนบ้านเรา" สวัสดีค่ะคุณครูแก้ว กลับบ้านเรา รักรออยู่ค่ะ...
28 กุมภาพันธ์ 2554 19:53 น. - comment id 1186136
เคารพความคิดของคุณแก้วฯเสมอค่ะ
28 กุมภาพันธ์ 2554 20:37 น. - comment id 1186138
แวะมาทักทายนะครับ สบายดีเนาะ..
28 กุมภาพันธ์ 2554 22:03 น. - comment id 1186147
คิดไว้แล้วป๋าแก้วจะต้องกลับ ไม่นานนับคืนเหย้าเราเคยคุ้น มีลูกหลานมอบใจให้เป็นทุน มิเคยขุ่นหมองใจสิ่งใดเลย เสียงปรบมือต้อนรับดังขรม เมื่อแฟนคลับได้ชมคำเฉลย จึงสุขสันต์ฝันใสได้ดังเคย คำป๋าเอ่ยเริ่มร้อยกรองผองยินดี คืนมาสู่ความอบอุ่น ณ บ้านกลอนแห่งนี้ ยินดีนัก
28 กุมภาพันธ์ 2554 23:12 น. - comment id 1186148
ที่ไหนมีนักสืบ ที่นั่นต้องมีฉางน้อย มีเทียนหยด มีโคลอน และมีอีกหลายคน ที่สำคัญ...... เดี๋ยวก็มีคนอีกแยะเลยจ๊ะครูแก้ว เน๊อะ คุณนักสืบเน๊อะ........
28 กุมภาพันธ์ 2554 23:18 น. - comment id 1186149
คุณมัสลิน เห็นผมเป็นคนล่อเป้าไปได้ ผมน่ะ เข้าที่แก็งค์ไหนหัวหน้าแก็งค์ตายหมด ไม่เชื่อถามคุณฤทธิ์ ดูซิ อ้าว ขอโทษครับครู ผมโดนพาดพุง เอ้ย พาดพิง
28 กุมภาพันธ์ 2554 22:51 น. - comment id 1186150
รักกัน รักกัน .................. ดีใจจัง........................ มัสลินดีใจที่สุดเยยยยย................... อยากเห็นคนรักกัน ไม่บาดหมางกัน...........
28 กุมภาพันธ์ 2554 22:59 น. - comment id 1186153
มาต้อนรับ กลับบ้านด้วยคนครับ ถ้าครูแก้วฯ ไม่กลับมา บ้านกลอนคงเหมือนขาด อะไรไปสักอย่าง ตามคุณมัสลิน มา แต่ไม่ได้หนึใครมา เหมือนคุณมัสครับ
1 มีนาคม 2554 06:30 น. - comment id 1186156
อ่านจากน้องๆด้านบน ใครลืมช่ออักษราลีไป เป็นโกดดดด อิอิ ขอต้อนรับกลับบ้านค่ะ คุณครูแก้ว คิดถึ้ง คิดถึง
1 มีนาคม 2554 06:45 น. - comment id 1186157
Welcome Home ค่ะคุณครู.. ไม้เรียวอันเก่ายังอยู่รึเปล่าคะ.... คุณครูไม่อยู่ แซมนอกลู่นอกทางไปตั้งเยอะ ต้องทำตัวเป็นเด็กดีอีกแล้วนะคะ.... (ครูเผลอไม่ได้เลย...แบบ แมวไม่อยู่หนูซุกซน...) แซมค่ะ
1 มีนาคม 2554 07:10 น. - comment id 1186158
สวัสดีขอรับ....คุณอาแก้ว.... ตื่นเช้ามาทำงาน...เปิดบ้านกลอน .....ดีใจขอรับๆ..... ได้เห็น นามปากกา..."แก้วประเสริฐ"... อีกครั้ง... ต้องอย่างนี้เลยครับ...ครูแก้ว...อิอิ ขอต้อนรับกลับสู่บ้านเรา...จร้า...
1 มีนาคม 2554 07:29 น. - comment id 1186160
1 มีนาคม 2554 08:56 น. - comment id 1186167
มาสวัสดีพี่แก้วประเสริฐค่ะ ดีใจที่กลับมา ระลึกถึง คิดถึง เสมอค่ะ
1 มีนาคม 2554 13:15 น. - comment id 1186176
คุณ ครูกระดาษทราย นี่แหละครับเรียกว่า " อนิจจัง " จริงๆนะครับ ผมรักและคิดถึงบ้านเดิมเสมอๆ ขอบคุณมากครับ รักมากเสมอ แก้วประเสริฐ.
1 มีนาคม 2554 13:17 น. - comment id 1186178
คุณ แก้วประภัสสร บางครั้งสิ่งที่คาดไม่ถึงย่อมเกิดได้เสมอ แต่สิ่งหนึ่งคือบ้านเกิดของเราย่อมจะลืม ไม่ได้ อุปมาอุปไมยบ้านไทยกลอนก็เช่น เดียวกัน เกิดเพราะเริื่มเล่นกลอนที่นี่ย่อม มีสิ่งผูกพันเป็นธรรมดา ในเมื่อเข้าใจกันแล้ว ทุกอย่างย่อมเป็นอดีตกาลเสมอๆแหละ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
1 มีนาคม 2554 13:19 น. - comment id 1186180
คุณ อรุโณทัย บางสิ่งบางอย่างย่อมเกิดขึ้นได้ในเมื่อ สิ่งนั้นแม้จะไม่ได้อยู่ในความนึกคิดนี่แหละ ที่เรียกว่า อนิจจัง ผมก็เหมือนเดิมคืออาการ โรคแพ้อากาศเดี๋ยวดี พออากาศแปรปรวน ก็เริ่มเกิดอาการขึ้นอีกครับ ขอบคุณรักเสมอ แก้วประเสริฐ.
1 มีนาคม 2554 13:31 น. - comment id 1186184
คุณ ฤกษ์รูปหล่อ อันชีวิตคนเราย่อมแปรเปลี่ยน และหมุนเวียนชะตาเปลี่ยนราษี มีเกิดดับดับเกิดสร้างชีวี เดี๋ยวก็ดีและร้ายปรุงรายตน ขอขอบคุณรูปหล่อยอเป็นเพื่อน ยากหาเหมือนบุคคลจนสับสน เกิดที่นี่ห่างไกลคล้ายเวียนวน นี่แหละฅนเกิดไว้ในอนิจจัง. ขอบใจมากจ้า พ่อรูปหล่อประจำเวปฯ ไทยกลอน แก้วประเสริฐ.
1 มีนาคม 2554 13:32 น. - comment id 1186186
คุณ มัสลิน ผมก็ดีใจที่ได้กลับคืนสู่รังของเจ้านก น้อยบินหลาที่เร่ร่อนแม้จะมีคอนที่อาศัย ได้พอพิงพักแต่ให้ห้วงรักยังอาวรณ์คอนเก่า ครับ หากชะตาฟ้าดินไม่เล่นตลกอีกนะครับ ขอบคุณมากครับ รักมากเสมอ แก้วประเสริฐ.
1 มีนาคม 2554 13:57 น. - comment id 1186191
คุณ นักสืิบไร้อันดับ ถึงไม่กลับมาแต่อดแวะมาเยี่ยมเสมอ ครับ ขาดผมไปนักกลอนเกิดขึ้นอีกมากมาย ก็ดีใจ อย่างน้อยก็ยังมีคุณอันเป็นต้นแบบไว้ อยู่ย่อมจะนำพาเวปฯให้ไปยังจุดหมายอัน รุ่งโรจน์ต่อไปได้ครับ ขอบคุณมากผมก็ ดีใจที่ได้คืนสูเหย้าพบปะเพื่อนฝูงอีกครั้งหนึ่งครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
1 มีนาคม 2554 13:59 น. - comment id 1186192
คุณ มัสลิน ครับผมติดตามเสมอมาถึงแม้จะไม่ ได้เข้านอกจากบางครั้งเท่านั้นเองแต่อาศัย ชื่ออื่นครับ ด้วยรักพวกเราเสมอๆทราบครับ ในหมู่ฝูงลิงมีจ่าฝูง อิอิ คือนักสิบฯนี่แหละ ครับ ที่มาร่วมก๊วนด้วยครับ แก้วประเสริฐ.
1 มีนาคม 2554 14:06 น. - comment id 1186194
คุณ นักสืบฯ ตามสบายเถอะครับสนุกสนานกันไม่ ต้องเกรงใจผมหรอกครับ สิ่งใดเป็นความ สนุกสนานร่าเริงบันเทิงใจแสดงออกเถอะ ครับ ดีเสียอีกได้ฟังอ่านสิ่งสนุกๆครับ นิสัยผมก็ชอบสนุกๆสนานร่าเริงอยู่แล้วครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
1 มีนาคม 2554 14:09 น. - comment id 1186195
คุณ ช่ออักษราลี อดีตผ่านพ้นไปคงไว้ในสิ่งใหม่ๆแต่ ห้วงลึกๆในจิตใจครูก็เหมือนเดิมหมายถึง ความรักผูกพันต่อศิษย์เพื่อนพ้องน้องพี่ใน เวปฯนี้เสมอต้นเสมอปลายแหละจ้า ยิ่งเธอ เป็นศิษย์รุ่นแรกที่โปรดปรานของครูยิ่งรัก มาก แต่ความรักครูแก่ศิษย์มักจะเสมอๆกัน เพียงแต่เธอนั้นเป็นรุ่นแรกของครูที่ความ ใกล้ชิดย่อมมีมากกว่าใครๆจ้า รักมากเสมอ แก้วประเสริฐ.
1 มีนาคม 2554 14:11 น. - comment id 1186196
คุณ cicada แซมเอ๋ยถึงแม้ว่าครูจะไม่ได้เล่นก็ตาม แต่ก็ติดตามคอยดูอยุ่เสมอ ยินดีด้วยที่เธอ ก้าวล่วงไปมากแล้วล่ะจ้า ไม้เรียวหักทิ้งไป แล้วล่ะจ้า รักศิษย์เรามากเสมอๆ แก้วประเสริฐ.
1 มีนาคม 2554 14:16 น. - comment id 1186197
คุณ กรต สวัสดีจ้า ถึงแม้จะไปแต่ใจยังอยู่ เข้า มาดูอยู่เสมอ เธอเข้าก้วนลิงทั้งสามไว้นับ ว่าเป็นจ่าฝูงลิงสาวๆทั้งหลาย หากนับมีสอง คือคุณและไร้อันดับนั่นแหละ ดีแล้วรักกัน ให้มากๆนะ ผมก็ดีใจมากที่หนึ่งในนั้นคือ ศิษย์ผมที่รักผมตลอดคือเทียนหยดนั่นเอง ผมกลับมาอีกคราวนี้ก็ดีใจที่ได้คืนสู่บ้าน เดิมครับ คอนเก่าแม้จะผุพังไปบ้างด้วยเจ้า นอกน้อยบินหลาตัวนี้ก็ชราแล้วด้วยย่อม เป็นไปตามวัฏฏะจักร ของความเป็น อนิจจัง ทุกขัง อนันตาแหละครับ ใน เมื่อยังอยู่ก็หาความสนุกสนานเพลิดเพลิน ไปในขอบเขตจำกัดไว้ก็พอเพียงแล้วล่ะ ครับ ขอบคุณมากหากมีเวลาก็มาเยี่ยม คนแก่นะเน้อ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
1 มีนาคม 2554 14:18 น. - comment id 1186198
คุณ นาฎลีลา ขอบคุณมากครับ โอโห้ ชื่อช่างไพเราะ มากด้วยความหมายจริงๆนะครับ หากว่างๆ ขอเชิญเลยนะครับนึกว่าเราเป็นครอบครัว เดียวกันก็แล้วกันหนักผิดเบาหน่อยก็อภัย คนชราบ้างนะครับ ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
1 มีนาคม 2554 14:21 น. - comment id 1186200
คุณ น้ำตาลหวาน พี่ดีใจมากที่ได้กลับมาโต้ตอนสนทนา กับน้องสาวคนสวยของพี่อีก ชะตาฟ้าดินคง จะไม่กลั่นแกล้งพี่อีกนะ คงจะได้สนทนา วิสาสะได้เต็มที่อย่างภาคภูมิใจยิ่งนัก รักน้องพี่มากๆๆๆๆๆๆเสมอๆจ้า แก้วประเสริฐ.
1 มีนาคม 2554 20:05 น. - comment id 1186218
ยินดีต้อนรับกลับบ้านค่า แก้วประเสริฐ มาเม้นแบบป่วยๆ....แหะ ที่ไหนก็ไม่อบอุ่นเท่าบ้านเราอีกแล้วนะคะ
1 มีนาคม 2554 21:20 น. - comment id 1186224
ที่หายไป นึกว่าไปแต่งงานใหม่ ........ ฮา
1 มีนาคม 2554 22:08 น. - comment id 1186232
คุณ โคลอน ฝนจ๋าเพียงแค่ไปหาประสบการณ์มา เสริมตัวไว้ คิดเสมอว่าจะต้องเข้ามาที่นี่อีก ไม่ช้าก็เร็วจ้า ฝนที่บ้านตกก็ให้นึกถึงฝนที่ เวปฯไทยกลอนจ้า ฮ่าๆๆๆๆๆๆ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
1 มีนาคม 2554 22:15 น. - comment id 1186233
คุณ อัลมิตรา เป็นห่วงยอดหญิงจ้ารักษาทำใจให้ ผุดผ่องใสนะอย่าคิดอะไรมากจะบั่นทอน จนทำให้โรคภัยกระตุ้นขึ้นมาอีก อะไรปล่อย ได้ก็ควรปล่อยวางบ้าง เข้าเรื่อง อิโธ่เอ๋ยหากจะแต่งงานใหม่ นะเขาไม่เอาไปทำสามีหรอกจ้า เขาจะเอาไป เป็นปู่ พ่อ ตา (ตอนนี้เอาเป็นพ่อตาไม่ได้) ลูกสาวแต่งงานหมดแล้วล่ะ อิอิ เครื่อง เครามันรวนไปหมดแล้วจ้า หากเป็นพ่อ เสียมากกว่า ลำพังตัวคนเดียวยังแทบจะ เอาตัวไม่รอดแล้วล่ะจ้า รักยอดหญิงเสมอต้นเสมอปลายจ้า แก้วประเสริฐ.
2 มีนาคม 2554 07:54 น. - comment id 1186256
ยินดีต้อนรับด้วยความดีใจค่ะครู
2 มีนาคม 2554 13:29 น. - comment id 1186278
คุณ เทียนหยด ศิษย์ที่รักยิ่งดังเหตุสองประการนี้ อันเป็นเหตุให้ครูกลับมาจ้า โถอุตส่าห์ไป ตามมาเน๊อะทั้งสามลิืงเชียวทำให้ืครูมานั่ง คิดประการหนึ่ง ประการสองครูเข้าใจผิดไป จ้า ด้วยบ้านนี้ครูรักมากย้อนกลับมาก็ส่งงาน เลยล่ะ อิอิ รักมากเสมอๆๆๆๆๆๆๆๆ แก้วประเสริฐ.
3 มีนาคม 2554 08:55 น. - comment id 1186397
*** กลับมาทำให้บ้านกลอนอบอุ่นเช่นเดิมครับลุงแก้ว ****
3 มีนาคม 2554 12:14 น. - comment id 1186410
คุณ อรุณสุข ผมเองเพียงไปหาประสบการณ์มา ครับ แต่ อิอิ นานหน่อยครับ ขอบคุณมาก ครับ ขอบคุณ แก้วประเสริฐ.
4 มีนาคม 2554 14:40 น. - comment id 1186515
........... ดีใจจ้า ที่ครูเข้ามา "รำพึงหวนทวนฝัน" ที่นี่ ..................
4 มีนาคม 2554 14:59 น. - comment id 1186517
คุณ din ขอบใจจ้าที่อุตส่าห์ไปหาครู ครูกลับมา แล้ว หากคิดว่าการแนะนำครูใช้ได้ก็ถามมา ได้เลยนะไม่ต้องเกรงใจ เมื่อคืนนี้ส่งเรื่อง กู่ก้องจ้องมอง ให้ไปศึกษาไว้ ครูเล่นอักษร ตัวเดียวแล้วย้อนกลับคล้ายๆกับกลบทงูกิน หางไว้นะ รักศิษย์เสมอจ้า แก้วประเสริฐ.
7 มีนาคม 2554 09:39 น. - comment id 1186911
......... ครูจ๊ะ ดินเช็ดดูแล้วไม่มีนะจ๊ะ กู่ก้องจ้องมอง ของครู รบกวนครูช่วยส่งอีกทีนะจ๊ะ
8 มีนาคม 2554 13:23 น. - comment id 1187032
คุณ ดิน จ้าแล้วแต่ครูลงไว้ที่นี่แล้วนี่จ้าไม่ต้อง ก็ได้นะ เพียงให้เธอดูด้วยแต่งกลอนจะส่ง ทางนี้เห็นว่า เป็นการเล่นคำในโคลงไว้ใคร่ จะให้ศิษย์เราได้ศึกษาไว้ว่าการเล่นโคลง นั้นสามารถทำได้หลายรูปแบบ อยู่ที่เราจะ ไขว่คว้าหาเอง อย่างที่ครูเขียนไว้เป็นการ ผสมผสานกันระหว่างโคลงกระทู้กับกลบท หากจำไม่ผิดหรือผิดก็ได้ คือการย้อนกลับ ของคำนั้นๆ จนถึงบทต้นที่สร้างไว้จ้า ส่วนครูมาดัดแปลงในลักษณะโคลง กระทู้ย้อนกลับไว้ในชื่อเรื่องจ้า หากเราเล่นจนคล่องแล้วสามารถสร้าง ขึ้นอย่างไรก็ได้แต่ต้องอยู่ในฉันทลักษณ์ เป็นเกณฑ์นะจำไว้จ้า รักศิษย์เราเสมอ แก้วประเสริฐ.