แด่เพื่อนพ้องพรรณนาวาจาก้อง ทุกแห่งห้องหนทางสว่างไสว ร่วมบรรเลงเพลงรักจากดวงใจ ดั่งฤทัยครวญคร่ำร่ำอาวรณ์ จำใจพรากจากรักสลักจิต เปรียบนิมิตคิดฝันมิทันถอน ครั้นพอตื่นฟื้นมาเวลาจร ฝันก็ร่อนเลือนร้างลับมิกลับมา ดั่งวันวานผ่านผันช่างสั้นนัก เฝ้าฟูมฟักรักเพื่อนเป็นหนักหนา แต่ครั้นแล้วต้องไปครรไลลา เพื่อวันหน้าฟ้าใหม่ได้เจอกัน ให้พานพบสิ่งดีมีความสุข อย่าได้ทุกข์เศร้าโศกวิโยคศัลย์ ให้จิตใจและกายสบายพลัน เปรียบกังหันผันผินบินต้องลม ขอความเย็นแห่งสายฝนชโลมพัด คลายวิบัติปัดรำคาญทุกแห่งหน จงเดินหน้าท้าโลกใหม่ได้ยินยล ให้รู้ว่าเราก็คนบนโลกา การเดินทางแม้เหนื่อยแสนเมื่อยนัก มิอาจพักใจให้ใครรักษา จงรำลึกนึกถึงเพื่อนเตือนอุรา แด่สหายดังสัจจาทุกคราเอย
21 กุมภาพันธ์ 2554 17:48 น. - comment id 1185524
จากปีหนึ่งถึงสี่ที่เรียนนั้น ความผูกพันฉันเพื่อนยากเลือนหาย จำใจจากพรากกันนั้นเพียงกาย ยังรำพึงถึงสหายมิคลายคลอน หลังเรียนจบจากไกลหลายปีผ่าน ความสุขสรรค์วันวารกาลครั้งก่อน ด้วยหน้าที่ต้องทำจำจากจร อยากจะย้อนคืนวันนั้นกลับมา .....
22 กุมภาพันธ์ 2554 13:46 น. - comment id 1185626
อยากจะย้อนวันนั้นกลับมาใหม่ ก็คงได้แค่คิดนิมิตหา ไม่อาจย้อนคืนได้ด้วยเวลา แต่ยังคงอาลัยหามิเสื่อมคลาย หากจะย้อนคงได้เพียงความคิด และดวงจิตจดจ้องผองสหาย สนิทซึ้งตรึงอยู่คู่ดวงใจ ตลอดปีตลอดไปไม่คลายคลอน