แค่อยากเขียน กลอนเป็น เล่นสนุก มีความสุข ในงานเขียน สม่ำเสมอ มิใช่ว่า จะมา หาให้เจอ คนที่เพ้อ ฝันถึง ทุกคืนวัน บนถนน สายนี้ มีมิตรมาก จึงอยาก รักษาไว้ ไม่แปรผัน เมื่อเขียนเล่น เป็นจริง ยิ่งผูกพัน จริตมัน แตกต่าง ทั้งปิดบัง อาจจะมี ทั้งชอบ และทั้งเกลียด คนละเอียด คนหยิ่ง มีความหลัง บาดแผลร้าว สุดใจ ใกล้ภินท์พัง หลายคนหวัง มีเพื่อน เยือนจิตใจ มีบางคน เขียนเล่น กลับเป็นทำ ให้ใครช้ำ ชีวิน สิ้นสดใส ทำให้เกิด ความหม่นหมอง ครองฤทัย เพื่อสิ่งใด ใคร่รู้ วานบอกที อยากจะเขียน กลอนเป็น เล่นสนุก กลอนอกหัก กลอนทุกข์ กลอนสุขี ทุกเรื่องราว รื่นรมย์ สมฤดี และกลอนที่ หม่นหมอง ต้องระทม มีมากมาย หลายหลาก ที่อยากเขียน จากบทเรียน ในอดีต จิตขื่นขม หรือมีรัก สดใส ได้ภิรมย์ มีอารมย์ มากมาย ใส่ในกลอน แค่อ่อนไหว หวั่นไหว ในบางครั้ง และคงยัง ต้องการครู ผู้สั่งสอน หากบางครั้ง หิ่งห้อย ด้อยสังวร ก็ขอวอน เอ็นดูหน่อย คอยเมตตา ๚ะ๛
9 กุมภาพันธ์ 2554 22:48 น. - comment id 1184243
ดาบวิเศษหายาก... มิตรภาพหายากว่า..... รักจริงจากเธอหายากที่สุด... ...................................... เสียงเพลง unbreak my heart ดังแผ่วเบาแต่กระทกทั้นและเจ็บปวดลึก ๆในน้ำเสียง.....โปรดอย่าปล่อยให้ฉันเจ็บปวดอยู้คนเดียว.....โปรดกลับมารับฉันอีกไดไหม... โปรดกลับมาเช็ดน้ำตาฉันให้หายเหือดแห้ง... และโอบกอดฉันไว้ในท่ามกลางอ้อมกอดที่อบอุ่นของคุณอักครั้ง...ได้โปรด............. ........................................................ ดูเหมือนจเข้ากับชีวิตของเด็กดอยบางคน ดูช่างน่าจ๋งจ๋าน..... ......วันเวลาเป็นยารักษาแผลใจที่ดีที่สุด...จริงรึเปล่าหนอ...หรือมันจะคอยทิ่มแทงให้เรายิ่งเจ็บลึกถลำ............... .......ปล.........ไหนบอกจะเปิดวันทูคอล..... รูมะใครยางคนอยากคุยด้วยใจจะขาดรอน ๆ
10 กุมภาพันธ์ 2554 23:03 น. - comment id 1184537
สวัสดีเจ้า คุณคนไกล : คือว้า.... หนูหิ่ง ฯ ไม่ค่อยได้ดูหนังกำลังภายใน อีกทั้งหนังจักร ๆ วงศ์ ๆ ก็เลยไม่รู้ว่าดาบวิเศษหายากแค่ไหน.... ? และมีจริงหรือเปล่า.... ? แต่.... มิตรภาพหาได้ทั่ว ๆ ไป ไม่ยากหรอกค่ะ ความรัก.... ไม่ว่าจะจากใครก็ตาม.... หายากที่สุด ชีวิตของเด็กดอยคนหนึ่ง.... มีหลากหลายรสชาด.... ชีวิตของเด็กดอยคนหนึ่ง.... พบสิ่งต่าง ๆ มากมาย.... ชีวิตของเด็กดอยคนหนึ่ง.... มีทั้งสุขและทุกปะปนกันไปเหมือนเช่นคนอื่น ๆ ก็ใช่สินะ เป็นคนเดินดินธรรมดา ๆ นี่นา หนึ่งสองโทรแบตเสื่อมเจ้าค่ะ เปิดได้แค่วันละ 2 - 3 ชั่วโมงก็มรนังคัชฉามิแล้วค่ะ พักนี้โทรศัพท์หนูหิ่ง ฯ ขายดีนะ ดีจนหูร้อน - ชาไปหมดแล้ว ที่โทร.มาล้วนแล้วแต่เด็กมีปัญหา อิ ๆ ๆ ๆ เสมือนว่าข้าพเจ้าเป็นศิราณียังไงอย่างงั้น.... หารู้ไม่ว่า.... ข้าพเจ้าก็เกือบเอาตัวไม่รอด.... ก็โอเคนะ.... ศรีทนได้.... อย่างน้อยเพื่อนได้ระบายก็จะได้สบายใจเนาะ