เหมือนดลใจให้พานพบ ประสพน้อง ชะตาต้อง ใจระทึก นึกหวั่นไหว คราแรกเจอ เผลอรัก ปักหัวใจ แห่งหนไหน เคยใกล้ชิด สนิทนาน เห็นหน้าน้อง จ้องตา หาคำตอบ ใจนึกชอบ นวลหน้าน้อย รอยยิ้มหวาน อยากพันผูก ปลูกรัก ประจักษ์นาน ใคร่ประสาน สัมพันธ์แท้ แม่เนื้อนวล อยากหอมน้อง พรมจูบ ลูบสัมผัส เมื่อแรกนัด พบกับน้อง ต้องผันผวน ยามเคียงใกล้ เรือนกายนิด ใคร่ชิดชวน ทุกสิ่งล้วน หวั่นไหวจิต อยากพิศปรางค์ เมื่อแรกคบ กับน้อง ต้องสงสัย ทำไมใจ ใฝ่เห็นหน้า จนฟ้าสาง รักรักรัก แม่นวลเนื้อ ไม่เจือจาง มิอยากห่าง แม้เพียงนิด นิจนิรันดร์...
12 กุมภาพันธ์ 2554 23:17 น. - comment id 1183516
ขอบคุณมากครับ...
12 กุมภาพันธ์ 2554 08:09 น. - comment id 1183715
กลอนน่ารักค่ะ
9 กุมภาพันธ์ 2554 15:47 น. - comment id 1184205
ขอคำติชม...จากทุกๆท่านนะครับ ขอบคุณครับ
9 กุมภาพันธ์ 2554 16:17 น. - comment id 1184207
อ่านแล้วยิ้มเลยค่ะ ..อารมณ์อินเลิฟ อิ ๆ
11 กุมภาพันธ์ 2554 00:04 น. - comment id 1184548
น้องคนไหน กันหนอ ขอถามนิด คนที่นั่ง เคียงข้างชิด ติดซ้ายขวา หรือคนนั่ง ตักกับแกล้ม รินสุรา หรือคนที่ ถือไมค์มา เอียงหน้าซบ เห็นเธอมอง จ้องตาเหมือน สารภาพ ความในใจ ที่ล้นอาบ เกินเกลื่อนกลบ ก็นวลน้อง แต่ละนาง ช่างน่าคบ รักแรกพบ พบแล้วซึ้ง ถึงร่ายคำ เขียนมาหยอก เข้ามาเย้า กระเซ้าเล่น อย่าถือโทษ โปรดมองเห็น เช่นขำขำ แหมก็อยาก รักแรกเจอ เหมือนลำนำ ที่หวานฉ่ำ กับเขาบ้าง สักครั้งนึง หวานอย่างนี้ อยากมีใครมาเขียนให้บ้างจัง ขอเป็นกำลังใจให้ ยิ่งนาน....ยิ่งเพิ่มมากขึ้น ตลอดไปค่ะ
11 กุมภาพันธ์ 2554 02:59 น. - comment id 1184552
ขอขอบคุณน้อง Idc ?Piengngeo มากนะครับ สำหรับคอมเม้นท์ และมีกลอนหวานมามอบให้ จนใจเต้นไหวเลยครับ...