ก้าวที่...กล้า

4 กุมภาพันธ์ 2554 12:27 น. - comment id 1181039

สวัสดีจ้า นิก
ดาวบนฟ้างดงาม-แต่ยามเช้า
ฉันคอยเฝ้ามองหาก็ไม่เห็น
จนสาย เที่ยง บ่ายแล้วก็ไม่เว้น
พอย่ำเย็นง่วงพับเลยหลับไป

พอตื่นมาอีกที ก็เช้าแล้ว เลยรู้สึกเหมือนอกหัก

นิกสบายดีนะดีจ้า กีรติ
เขียนเหมือนเคยอกหักเลยนะ

เก๊าะไม่ใช่เพ็ญผ่องนี่นา
แต่เป็นก้าวที่กล้าอ่า จมน้ำตลอด

แต่มันก็รู้สึกเศร้าๆอ่ะนะ ไม่รู้ทำไม

ขอบคุณบทกลอนด้วยจ้าสมหวัง รุ่งเรืองค่ะ

Boomerang

1 กุมภาพันธ์ 2554 14:21 น. - comment id 1182562

 รู้แต่เริ่มเพิ่มรัก..อกหักแน่
 แต่ไม่คิดอยากแก้กลัวแพ้เพื่อน
 รู้แต่เริ่มเพิ่มใจ..ไร้ใครเตือน
 เค้าจะเชือนแชชั่ง..กลับตั้งใจ

 เป็นความรักหลอกหลอกที่พอกเพิ่ม
 แล้วกลับเริ่มจริงจัง..ไปหวังได้
 พอรักร้างอย่างโหด..จะโกรธใคร?
 เมื่ออยากไปแน่นหนัก.."อกหักเอง"

..........................มาซ้ำเติมค่ะ 

ปราณ

1 กุมภาพันธ์ 2554 13:27 น. - comment id 1182565

อกหักเหมือนกัน

เพียงพลิ้ว

1 กุมภาพันธ์ 2554 13:36 น. - comment id 1182567

ช่วยไม่ได้ค่ะ
เหมือนกัน....

ไร้อันดับ

1 กุมภาพันธ์ 2554 13:41 น. - comment id 1182569

อกหักเรื่องเล็ก 

โคลอน

1 กุมภาพันธ์ 2554 13:46 น. - comment id 1182571

อกเล็กเรื่องใหญ่

cicada

1 กุมภาพันธ์ 2554 14:49 น. - comment id 1182583

โถ..ๆ..ๆ... ก้าวฯ...

เหมือนเกี้ยมไฉ่ ไหเก่า เขาว่าเปรี้ยว
เค้าไปเที่ยว ชิมผักดอง ของใหม่ใหม่
พวกพิคเคิ่ล เพิ่นว่า แซ่บกว่าใคร
ทิ้งเกี๊ยมฉ่าย เค็มข้น จนขึ้นเกลือ

ทำไหหก อกหัก เหมือนรักแตก
เป็นรอยแยก ร้างหาย จนไม่เหลือ
เพียงฝากรอย กร่อยปร่า ดั่งยาเบือ
มาถูเถือ รอยไหม้ จนใจเค็ม...

อย่างนี้ใช่ไหมจ๊ะ ก้าวฯ...

แซมกอดๆๆๆ นะ...

แซม

ครูกระดาษทราย

1 กุมภาพันธ์ 2554 14:53 น. - comment id 1182584

อกหักไม่เป็นไร

นี่ดอกไม้ฉันให้เธอ

ยังรักภักดิ์เสมอ

อย่าเสียใจไปคนดี...

น้องสาวคนดี

1 กุมภาพันธ์ 2554 15:51 น. - comment id 1182589

น้องสาวคนดีไม่รู้สึกว่าอกหัก...

เพียงแต่รู้สึกว่าความรักหายไปไป
และน้องสาวคนดี  จะไม่มีวันหามันเจออีก

หนูหิ่ง ฯ

1 กุมภาพันธ์ 2554 19:59 น. - comment id 1182599

เป็นความรู้สึก ณ ช่วงเวลาหนึ่ง

อีกไม่นาน....  ก็จะผ่านไป

เหมือนดั่งสายลม....  นะ

เอื้องคำ

1 กุมภาพันธ์ 2554 22:22 น. - comment id 1182618

อกหัก...เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้เองตามธรรมชาติ

จวว

1 กุมภาพันธ์ 2554 23:38 น. - comment id 1182626

ช่วยซ้ำได้ไหม

นอนก่อน พรุ่งนี้ตื่นเช้าไหว้เจ้า

ยาแก้ปวด

2 กุมภาพันธ์ 2554 01:30 น. - comment id 1182632

อารมณ์เดียวกันเลยป่ะเนี่ย

ก้าวที่...กล้า

2 กุมภาพันธ์ 2554 10:23 น. - comment id 1182666

บาดหัวใจเหลือเกิน
ที่บังเอิญพบเธอเป็นอื่น
ฉันนอนคิดตลอดคืน
ใยทรามชื่นจึงมาเปลี่ยนใจ
บาดหัวใจเหลือดี
ซื่ออย่างนี้เขายังทำได้
แล้วจะรักกันอย่างไร
เธอมีใหม่ก็ควรบอกฉัน

นี่เธอไปเพลินกับคนอื่น ใยทรามชื่น
ทำเช่นนั้น
ขอบอกว่ามันบาดใจกัน
ทำอย่างนั้นฉันงงไม่วาย
บาดหัวใจเหลือทน น่าฉงนที่เธอมาหน่าย
รักเธอนั้นมากลับกลาย
เธอมาหน่ายไม่มีเหตุผล

บาดหัวใจเหลือทน น่าฉงนที่เธอมาหน่าย
รักเธอนั้นมากลับกลาย
เธอมาหน่ายไม่มีเหตุผล...

เพลงบาดหัวใจ - ก้อง สหรัถ

พิมญดา

2 กุมภาพันธ์ 2554 10:40 น. - comment id 1182676

ก้าวที่...กล้า

2 กุมภาพันธ์ 2554 12:56 น. - comment id 1182702

สวัสดีค่ะคุณปราณ
ยินดีด้วยค่ะน้องกานต์
อกหักเหรอคุณนักสืบ
จริงเหรอคะคุณฝน
ไม่จริงหรอก  เชื่อสิ

ถ้าจำไม่ผิดนะคุณบูม
เติมมาเลยค่ะ  มันเต็มจนล้นแล้ว

ขอบคุณบทกลอนด้วยค่ะแซม
ตอนเขียน  เขียนไปก็นึกถึงผักกาดดองไป

นึกต่อไปถึง ผักกาดดองผัดไข่ กับ ผักกาดดองต้มกระดูกหมูเลยแหละ


ขอบคุณบทกลอนด้วยค่ะ แซมคุณครูกระดาษทราย
อกหักก็ยิ้มได้
เพราะดอกไม้ของคุณครู
หัวใจได้รับรู้
ความงามอยู่คู่คนดี

ขอบคุณค่ะ คุณครูใจดีทุกคนน้องสาวคนดี
บางทีคนที่หลงลืมความรัก อาจเป็นเราเองก็ได้นะ
เพราะเราเอาแต่ไปค้นหาจากใครอื่น
แท้จริงแล้วความรักก็ยังคงอยู่ที่เดิม ที่ใจของเรา

ต้องเจอสิ 

รักนะหนูหิ่งฯ
อกหัก น่าจะเป็นความรู้สึกหนึ่งของความรักนะคะ

ตราบที่เรารู้สึกว่าอกหัก

เพราะเรายังมีความรักอยู่คุณเอื้องคำ
นั่นสิ!! จู่ๆ มันก็เกิดขึ้นเองเฉยเลยจวว
ขอแบบแรงๆเลยได้ม๊ะ 

ช่วงนี้ ซาดิสม์พี่ยา
บ้านรกไม่ต้องกวาด
ผ้าขาดไม่ต้องเย็บ
ของตกไม่ต้องเก็บ
หัวใจเจ็บ-ไม่จำ

เมื่อวานเจ็บ วันนี้ลืมคุณพิม
ขอให้สุขกาย สุขใจด้วยกันนะคะสมหวัง รุ่งเรืองค่ะ

nig...

2 กุมภาพันธ์ 2554 14:32 น. - comment id 1182721

ดาวบนฟ้างดงามชวนหวามไหว
ลมละไมชวนหวั่นชวนอ้างว้าง
ยินว่าใครให้รักแล้วเลือนลาง
คนหัวใจยังว่างก็พอมี

กรต

3 กุมภาพันธ์ 2554 16:19 น. - comment id 1182909

มาช่วยแว้ววว...อิอิ

ดีจร้า...อาคุงก้าว นพพร...

อกหักเหมือนคุงยาเรยยย...อิอิ

ฟังนะ...

อกหักแล้วรักแอบแทบเจียนบ้า
แหงนมองฟ้าน้ำตามันเอ่อไหล
สุดชีช้ำพร่ำเพ้อเก้อหัวใจ
รักร่วงไปแตกตกอกแหลกลาญ

เหมือนรายเรียบเพียบพื้นฝืนเหยียดยั้ง
ทุกข์โหมคลั่งเครียดครวญทวนประหาร
แทงทิ่มอกยกโหนโยนรังควาญ
เจ็บเนิ่นนานนักหนอท้อชีวิน

โอ้เจ้าเอยเคยยิ้มกริ่มกลับกร่อย
รักเคลื่อนคล้อยลอยรนหม่นถวิล
เสียงนกร้องก้องฟ้าข้าเคยชิน
กลับยั่วยินเหมือนเอ่ยเพียงเย้ยยล

ซบนิ่งแอบแนบดินให้โลกกอด
ซุกกายพรอดเพื่อพักรักปลิดผล
หนักอกร้างคว้างเคว้งบรรเลงตน
นิ่งนานจนใจแข็งแกร่งกลับคืน

อย่าจมดินรินน้ำตาโลมหลั่ง
แล้วพาลนั่งมองฝั่งดินถิ่นพื้น
ไม่ลุกไหวหวั่นเวิ้งเป็นเพลิงฟืน
มอดสิ้นผืนพรมรักอกหักเป็น

หักก็จงสงสารคนทำหัก
ไม่ได้รักสลักจากควรเห็น
แล้วพาจิตปลิดรักหักลำเค็ญ
สวยดั่งเพ็ญรอผลคนจริงใจ....

ตามความน่าจะเป็น...ถ้าเพ็ญผ่อง..
อย่ากลัว...ใครจะไม่แล...จร้า...
ปรับโหมดเรยยย...
สวยเลือกได้...นิ...