๑โลกมณีนี้หนึ่ง สรรพสัตว์ กรรมกฏเวี้ยนเวียนวัฏ ก่อไว้ รุงรังหยักเยื่อหัตถ์ ธัมท่อง ลอยล่องทุกข์ทิศไร้ เร่งได้ไฉนถึง๚ ๒ใจลืมกายแกร่งกี้ เกิดกรรม ลืมว่าต่างเสพธัม ว่ายวี้ คนและสัตว์ล้วนจำ ใจจด พุทธพจนนำชี้ ชดใช้เวรเขา๚ ๓ข้าวหนึ่งน้ำหนึ่งให้ อิ่มเอม กลอนหนึ่งคำปรีเปรม ยั่วเย้า เลี้ยงกายจิตให้เกษม สำเร็จ สมปรารถนาเจ้า ไม่ทุกข์เกินฉันท์ ๚ ๔โลกหล้าแดนเจิดจ้า พุทธมนต์ เสียงสวดเสียงธัมคน เพ่งเพี้ยง รู้แหละหลงเรียนทน แท้เถิด ธัมเกิดดับดุจเที้ยน ส่องสิ้นทุกข์หล๚
น้ำ 31 ม.ค. 2554 05:17 น. - ID 139001 
1105
1
0
1 กุมภาพันธ์ 2554 11:34 น. - comment id 1182540
แสงธรรมนำทางใจได้ดีเสมอนะคะ แต่ดื้อจัง ไม่ยอมเดินทางนี้เลยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
