อย่าลืมบอกตัว

มนต์อักษรา

51aaa.jpg
กาลลอยเลื่อนเคลื่อนคล้อยล่องลอยเรื่อย
เหมือนข้าเนือยเมื่อยล้าพาห่างเหิน
ฤาระทมตรมทุกข์รุกพาเพลิน
หน้าที่เดินรุมเร้าเคล้าวุ่นวาย
ต้องห่างไปไกลบ้านที่พักจิต
ลืมสะกิดปิดพรางมัวสลาย
หมอกมืดมิดติดแน่นทั้งใจกาย
ดั่งแม้นหมายฉุดนิ่งให้เลือนลาง
มีเวลาดั่งไร้แม้เสี้ยววิ
ที่ตรองตริพักเรื่องอันมัวหมาง
ลืมเอ่ยปากบอกข้าจงปล่อยวาง
ใจสรรสร้างทางพักเพื่อเดินไกล
เรื่องส่วนตนส่วนงานทางที่ผ่าน
เรื่องพบพานฉุดรั้งยั้งสดใส
เรื่องมากมายปล่อยจากห้วงดวงใจ
พักแล้วให้หัวใจดูแลตัว
ตัวข้าเอ๋ยมัวแบกใจคนอื่น
จนลืมตื่นดื่มเมาเคล้าเวียนหัว
รักเขามากลืมใจข้าหวาดกลัว
เต้นระรัวไร้สงบให้แผ่วบาง
ลืมแม้บ้านที่พักให้ใจชื่น
ลืมแม้ตื่นจากฝันมั่นสะสาง
กลับห่อเหี่ยวเฝ้ารอวาจาวาง
กลับหลงทางกลางใจไร้ทางเดิน
ดั่งไร้ตนคนเดิมที่คงมั่น
ไม่หวาดหวั่นทุกย่างดำเนินเหิน
ตื่นเสียทีบอกข้าตื่นจากเพลิน
ร้าวเหลือเกินหทัยไหวระทม
ยากบอกกล่าวราวเรื่องเนื่องชีวิต
ใจดั่งติดบ่วงวนระคนขม
บอกตนทีไฉนเลยคอยตรอมตรม
ไยเพาะบ่มข่มเศร้าที่เร้าทรวง
หาเวลารักตัวเองบรรเลงพัก
จงประจักษ์ใจนี้ที่ห่วงหวง
เป็นของข้าใจข้าเต็มหนึ่งดวง
ใยจึ่งพ่วงเอาเขามาทิ่มแทง
แม้นหากรักจักวางข้างเคียงใส
อย่านำไปเป็นหนึ่งดึงกลืนแสง
ให้ปวดร้าวไม่เหลือแม้เรี่ยวแรง
จงเหลือแบ่งเวลาให้ตัวเอง

12755.jpg				
comments powered by Disqus
  • มนต์อักษรา

    23 มกราคม 2554 22:15 น. - comment id 1181132

    36.gif ขอบคุณค่ะพี่ยา 36.gif   มันเหนื่อย  จากำลังพยายามอยู่ค่ะ36.gif
  • ยาแก้ปวด

    23 มกราคม 2554 20:56 น. - comment id 1181282

    เหนื่อยนักก็พักเสียหน่อย
    ปล่อยๆตัวเองตามอารมณ์บ้างก็ดี
    ฟื้นฟูจิตใจให้มีแรงใหม่
    เพื่อต่อสู้บนโลกใบนี้ต่อไป
    
    เอาใจช่วยจ๊าน้องสาวคนเก่ง
    
    64.gif64.gif64.gif
  • มือเล็กๆ

    24 มกราคม 2554 05:31 น. - comment id 1181297

    1.gif1.gif1.gif
  • มนต์อักษรา

    24 มกราคม 2554 08:20 น. - comment id 1181299

    36.gif ขอบคุณค่ะคุณมือเล็กๆ 36.gif ที่ส่งยิ้มมาให้จา 36.gif
  • น้องเบ็นซ์

    24 มกราคม 2554 08:39 น. - comment id 1181303

    36.gif36.gif สวัสดีคุณจา
    
    หากเหนื่อยนักพักหน่อยค่อยเดินต่อ
    อย่าเพิ่งท้อถอดใจไร้ความหวัง
    กำลังใจให้เติมเพิ่มพลัง
    แม้บางครั้งอาจช้าแต่จริงใจ
    
    คิดถึงเสมอ
    
    เป็นกำลังใจให้นะ
  • ไร้อันดับ

    24 มกราคม 2554 09:41 น. - comment id 1181311

    ถ้าบอกตัวเองแล้ว
    ยังรู้สึกไม่ดีขึ้น ลองบอกคนอื่น
    ที่ไว้ใจได้ ก็ช่วยได้นะครับ 11.gif
  • มนต์อักษรา

    24 มกราคม 2554 10:57 น. - comment id 1181329

    36.gif สวัสดีค่ะคุณน้องเบ็นซ์ 36.gif  ขอบคุณสำหรับกลอนบทนี้ที่มีกำลังใจมาให้ค่ะ
    
    บางครั้งความรู้สึกมันก็เหมือนแก้วน้ำ  ที่ต้องการน้ำอยู่เสมอจริงไหมคะ 36.gif
  • มนต์อักษรา

    24 มกราคม 2554 11:12 น. - comment id 1181332

    36.gif ขอบคุณค่ะคุณไร้อันดับ 36.gif บางครั้งเราก็เกรงใจคนอื่นค่ะ
    หากปัญหามันไม่สิ้นสักที อาจทำให้เกิดความเบื่อหน่ายได้  เกรงใจค่ะ 36.gif
  • Alto2

    25 มกราคม 2554 07:58 น. - comment id 1181488

    ได้ใจเลยอะ  คงต้องเตือนตัวเองอยู่บ่อยๆๆอะ  พักนี้ชักหลงทางอะ57.gif41.gif
  • ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)

    25 มกราคม 2554 23:34 น. - comment id 1181658

    ที่ไปนั่งห้อยขานั่นน่าจะเป็นบนภูกระดึง  เคยนั่งเสียวไปถึงสมอง
  • มนต์อักษรา

    26 มกราคม 2554 12:18 น. - comment id 1181731

    36.gif  ขอบคุณค่ะคุณ Alto2 36.gif  ยังโชคดีนะคะที่รู้ตัว  แต่บางครั้ง จา ยังไม่รู้ตัวเลยค่ะ 36.gif
  • มนต์อักษรา

    26 มกราคม 2554 12:24 น. - comment id 1181732

    36.gif ขอบคุณค่ะคุณฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน) 36.gif  จาเคยไปภูกระดึง แต่ไม่เคยนั่งห้อยขาค่ะ  แต่ภาพนี้ไม่น่าจะใช่ภูกระดึงนะคะ 36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน